Bilaterale handelsakkoorden en landbouw
Over
het gebruik van bilaterale vrijhandelsakkoorden als 'WTO-plus" en het
gevolg dat dat heeft voor landbouw en voedselsouvereiniteit.
Zojuist
is een uitvoerig onderzoek uitgebracht naar de strategie van de rijke landen,
met name de VS, met hun bilaterale vrijhandelsverdragen. De titel van het
rapport luidt "Not Under the Same Sky: Bilateral Free Trade Agreements
(FTAs), Agriculture and Food Sovereignty".
Nu de
onderhandelingen binnen de WTO in het slop zijn geraakt, proberen deze landen
de agenda te verplaatsen naar andere handelsverdragen, en in de praktijk
proberen ze daar nog een schepje extra binnen te halen. Sociale bewegingen in
de rijke landen hebben weinig aandacht voor deze verschuiving, terwijl de
gevolgen vergaand zijn.
Aziz
Choudry analyseerde de huidige ontwikkelingen en effecten, met name voor kleine
boeren in Azië en plaatst ze in het kader van het eerdere
privatiseringsoffensief van de Wereldbank.
Bijzondere
aandacht in het rapport wordt besteed aan de georganiseerde lobby van het
bedrijfsleven die de inhoud van de vrijhandelsakkoorden sterk bepaalt.
Overigens geldt dat ook voor de akkoorden tussen zuidelijke landen onderling.
"Like
WTO agreements, FTA negotiating goals are formed by corporations working
closely with government officials. This report backgrounds some of the history
behind how agriculture first became subject to global free trade rules at the
WTO, and examines both the interests of corporate capital in FTA moves, as well
as broader geopolitical goals of the governments involved in FTAs in the
Asia-Pacific"
Het
onderzoek sluit af met signalering van bewegingen, vooral boerenorganisaties,
die een tegenwicht bieden.
Het
gehele rapport is als pdf-file te vinden op de website van Pesticide Action
Network.
En op
de website van PCFS (People's Coalition on Food Souvereignity)