Dominantie kost wat

(Door Jörg Kronauer, Junge Welt 28 februari,  (vertaling globalinfo.nl, die graag meer donateurs heeft, foto Nato op Flickr, CC2.0)

De oorlog om de wereldorde is begonnen. Dat blijkt althans uit de toespraken die kanselier Olaf Scholz en minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock zondag (27 februari, vert.) in de Bondsdag hebben gehouden. We moeten alles in het werk stellen om Oekraïne te steunen “omdat onze internationale orde op het spel staat”, verklaarde Baerbock, terwijl Scholz eiste dat we nu “grenzen stellen aan oorlogszuchtigen zoals Poetin”.

De nadruk lag op Poetin, omdat geen enkele Duitse regering ooit heeft geprobeerd een halt toe te roepen aan de oorlogszuchtigen in het Westen die Joegoslavië in 1999, Irak in 2003 of Libië in 2011 zijn binnengevallen – uiteraard in strijd met het internationaal recht. Deze oorlogen dienden immers om de internationale orde tegen weerbarstige krachten te verstevigen die sinds het begin van de jaren negentig door het Westen wordt beheerst. De oorlog van Rusland tegen Oekraïne is natuurlijk niet de eerste in Europa sinds 1990, maar het is wel de eerste op het continent die afbreuk doet aan de westerse dominantie.

Dus verhoogt ook Duitsland de inzet. Dit is natuurlijk niet echt nieuw : sinds het huidige Rusland in 1991 uit de puinhopen van de Sovjet-Unie verrees, hebben de transatlantische mogendheden getracht de invloed van Moskou steeds verder terug te dringen. Zij voeren daartoe al jaren de militaire en politieke druk op en passen ook al geruime tijd zware economische sancties toe. Nu is er echter een kwalitatieve sprong op komst. Uitgebreide economische en financiële sancties, waaronder een verregaande uitsluiting van het SWIFT-betalingssysteem, zijn bedoeld om de ontwikkeling van de Russische industrie een halt toe te roepen, de economie dramatische schade toe te brengen – “Rusland te gronde te richten”, zoals Baerbock het uitdrukte. Daartoe sluiten de EU-staten hun luchtruim voor Russische vliegtuigen, en Duitsland heeft er nu toch mee ingestemd wapens aan Oekraïne te leveren, waaronder draagbare “Stinger”-luchtdoelraketten, die in de jaren tachtig het Sovjetleger in de Hindu Kush hielpen verslaan.

En dat niet alleen. Om zich te wapenen tegen Rusland heeft kanselier Scholz 100 miljard euro toegezegd voor de Bundeswehr; de drempel van twee procent (van het BBP, vert.) moet met onmiddellijke ingang worden overschreden. Waar het geld vervolgens zal ontbreken, is voor iedereen een raadsel. Het is ook duidelijk dat de sancties niet alleen voor Rusland, maar ook voor de EU-staten, waaronder Duitsland, duur zullen uitvallen: de strijd van de heersende klassen van de westerse mogendheden om de wereldorde te blijven domineren kost geld. Het argument om in de toekomst de broekriem aan te halen wordt geleverd door de oorlog die Moskou uit de kast heeft getrokken – net zoals de verwijzing naar de werkelijke, moorddadige onderdrukking in het tsaristische rijk de Duitse bourgeoisie ooit hielp om de gewenste oorlogskredieten erdoor te drukken. In dit verband is het nuttig dat Scholz en Baerbock hebben benadrukt waar het in de eerste plaats om gaat: de instandhouding van de bestaande internationale orde.