Drie miljardairs achter het Iran-beleid van Trump
President Donald Trump heeft zojuist een campagnebelofte ingelost om de door de regering-Obama behaalde resultaten van het buitenlands beleid aan repen te scheuren, een multilaterale overeenkomst die de nucleaire verrijking van Iran beperkt (Joint Comprehensive Plan of Action of JCPOA). Daarbij ging de president in tegen het advies van onder andere zijn ministervan defensie, de voorzitter van de parlementscommissie Buitenlandse zaken Ed Royce (R-CA), de drie belangrijkste Europese bondgenoten van Washington en bijna twee derde van de Amerikanen die geloven dat de VS zich niet moeten terugtrekken uit de deal, volgens een CNN poll die op dinsdagochtend uitgebracht werd.
Een vertaling van “Follow the Money: Three Billionaires Paved Way for Trump’s Iran Deal Withdrawal” door Eli Clifton dat op dinsdag 8 mei verscheen op lobelog.com. Vertaling door globalinfo.nl (die uw donatie echt heel goed kan gebruiken).
Foto: eastcoastgambler99 cc/flickr: Sheldon Adelson
Trump lijkt absoluut vastbesloten om zoveel mogelijk ongedaan te maken van wat Barack Obama mogelijk heeft gemaakt. Bovendien kan de pure perversiteit van zijn persoonlijkheid de actie van vandaag goed verklaren. Maar het kan ook nuttig zijn om het apocriefe advies te volgen dat Watergate’s beroemde “Deep Throat” aan Bob Woodward en Carl Bernstein gaf in All the President’s Men, vooral in het ongelooflijk corrupte moeras van het Trump-tijdperk.
Inderdaad, de impopulaire aankondiging van vandaag was misschien precies waar twee van Trump’s grootste donoren, Sheldon Adelson en Bernard Marcus, en een van zijn grootste ondersteuners van zijn inhuldiging, Paul Singer, voor betaalden toen ze hun financiële gewicht achter Trump gooiden. Marcus en Adelson, die ook bestuursleden zijn van de Likudistische Republican Jewish Coalition, hebben al een substantieel rendement op hun investering ontvangen: algehele afstemming door de VS op Israël, volgende week de verhuizing van de Amerikaanse ambassade in Israël naar Jeruzalem, en het officieel laten vallen van de term “Bezette gebieden” om de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem te beschrijven.
Adelson was op zijn beurt de grootste campagne-ondersteuner van Trump en de GOP (Republikeinse Partij, vert.). Hij en zijn vrouw Miriam droegen $ 35 miljoen bij aan de externe giften om Trump verkozen te krijgen, $ 20 miljoen aan het Congressional Leadership Fund (een super PAC (*) exclusief gericht op het verkrijgen van een GOP-meerderheid in het Huis van Afgevaardigden) en $ 35 miljoen aan het Senaatleiderschapsfonds (de tegenhanger voor de Senaat) in de verkiezingscyclus van 2016.
Trump, die eerder had geklaagd dat Adelson probeerde om “Marco Rubio te kneden tot het perfecte kleine marionet”, kwam snel weer in het gareel en tetterde Adelson’s havikachtige stellingnames rond betreffende het Israëlisch-Palestijnse vredesproces en het verplaatsen van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem nadat Trump de Republikeinse nominatie had gewonnen en en Adelson’s steun zeker stelde.
Politico meldde dat de meest bedreigende regel in de toespraak van Trump in oktober, dat hij de deelname van Washington aan de JCPOA zou annuleren als het Congres en de VS-bondgenoten niet hun best deden om daarover opnieuw te onderhandelen, rechtstreeks van John Bolton kwam, nu de nationale veiligheidsadviseur van Trump, en met het volle gewicht van de grootste donor van Trump. De agressieve taal stond niet in de originele tekst die door de staf van Trump was opgesteld.
“De regel werd toegevoegd aan de toespraak van Trump nadat Bolton, ondanks Kelly’s recente bevel [beperking van de toegang van Bolton tot Trump], de president telefonisch had bereikt op donderdagmiddag vanuit Las Vegas, waar Bolton op bezoek was met de Republikeinse megadonor Sheldon Adelson. Bolton drong er bij Trump op aan een regel in zijn opmerkingen op te nemen en merkte op dat hij zich het recht voorbehield om de overeenkomst volledig te schrappen, volgens twee bronnen die kennis hadden over het gesprek.”
Adelson heeft op zijn beurt gepleit voor het afschieten van een kernwapen naar Iran als onderhandelingstactiek en bedreiging om Teheran met atoombommen te bestoken, een stad met 8,8 miljoen inwoners, als Iran zijn nucleaire programma niet volledig zou afschaffen.
Newt Gingrich, een enorme ontvanger van Adelson’s financiële goedgevigheid tijdens zijn mislukte presidentiële campagne, zei dat Adelson’s “centrale waarde” Israël is.
En Adelson is niet de enige die radicale opvattingen over Iran heeft en directe toegang tot de president heeft, of op zijn minst een belangrijke financiële hefboom hanteert.
Mede-oprichter van Home Depot (een grote winkelketen in de VS, vert) Bernard Marcus, de op een na grootste financiële ondersteuner van de campagne van Trump, droeg $ 7 miljoen bij aan pro-Trump Super PAC’s, $ 500.000 aan het Congressional Leadership Fund (CLF) en $ 2 miljoen aan het Senate Leadership Fund (SLF).
In een interview voor Fox Business in 2015 vergeleek Marcus de JCPOA met “zaken te doen met de duivel.” Hij verduidelijkte verder: “Ik denk dat Iran de duivel is.”
Adelson en Marcus delen ook een gemeenschappelijke affiniteit met de agressieve Foundation for Defence of Democracies (Reuel Marc Gerecht van de FDD heeft misschien wel een record gevestigd door in de afgelopen week niet minder dan drie anti-JCPOA-columns voor The Atlantic te publiceren.) Adelson heeft minstens $ 1,5 miljoen geschonken aan de groep tegen het einde van 2011 (toen er een grote verhoging van de spanningen en geruchten over oorlog was van Israël tegen Iran) volgens FDD’s Schedule A-belastingaangifte voor 2011, en Marcus, de grootste donor van de groep, droeg minstens $ 10,7 miljoen bij.
Volgens FDD is Adelson niet langer een ondersteuner, maar Marcus blijft genereus en schenkt 3,25 miljoen dollar in 2015, het laatste jaar waarvan gegevens over zijn stichting bekend zijn.
Hedge Fund miljardair Paul Singer droeg aan het einde van 2011 minstens $ 3,6 miljoen bij aan FDD, waarmee hij op dat moment de op een na grootste donor was na Marcus.
Medewerkers van het bedrijf van Singer, Elliott Management, waren de op een na grootste bron van fondsen ter ondersteuning van de kandidatuur in 2014 voor de Senaat voor de meest uitgesproken anti-Iraanse havik, Sen. Tom Cotton (R-AR) en Singer droeg $ 1,9 miljoen bij aan het CLF en $ 6 miljoen aan het SLF. Hij steunde de kandidatuur van Trump en financierde het eerste onderzoek van Fusion GPS dat in het Steele Dossier uitgroeide tot gedetailleerde relaties tussen de bedrijven van Trump en Moskou. Maar hij dook weer op vóór de inhuldiging van Trump en droeg $ 1 miljoen bij aan de festiviteiten.
Met z’n drieën zijn de miljardairs goed voor meer dan $ 40 miljoen aan politiek geld voor Trump. In de cyclus van 2016 waren de drie ook de bron van 44% van de individuele bijdragen aan de CLF en 47% van die ontvangen door de SLF, het Lagerhuis en de Republikeinen van de Senaat.
Trump en de GOP zijn grote dank verschuldigd aan anti-Iran deal miljardairs die niet bang zijn om voor beleid in het Midden-Oosten te pleiten die de VS daar dichter bij een nieuwe oorlog brengt.
Trump’s beslissing om terug te treden uit de JCPOA kan overkomen als een afvallige president die ingaat tegen gangbare opvattingen en een slecht doordachte campagne volgt om het werk van zijn voorganger ongedaan te maken.
Maar een andere verklaring is dat Trump en de Republikeinse partij effectief gevangen gehouden worden door in een klein cohort van agressieve miljardairs die vastbesloten zijn om het land te weg te krijgen van elke vorm van detente met Iran, zelfs van een multilaterale overeenkomst die grenzen stelt aan verrijking en die de Islamitische Republiek onderwerpt aan invasieve inspecties van zijn nucleaire faciliteiten.
Beide verklaringen kunnen waar zijn.
En, als of ze het er om doen , Ashley Parker van The Washington Post meldt dat Adelson woensdag Trump zal bezoeken. Het wordt ‘beschreven als een’ vriendschappelijke, ‘lang geleden afgesproken vergadering, niet gerelateerd aan het Iraanse nieuws van vandaag.’
————————–
*) PAC en SuperPAC: Political Action Committee (PAC) is een financieel initiatief om een bepaalde kandidaat of partij in de verkiezingen te steunen. Het is een bepaalde wettelijke regels verbonden, met name over maximumbedragen en meldingsplicht. Een superPAC mag niet aan bepaalde kandidaten geven, maar heeft daarentegen weer geen wettelijk maximum voor donaties. (vert.)