Gemeenschapsbanden en wederzijdse hulp ondersteunen door de staat geviseerde antifascisten in de VS
De afgelopen vier jaar zijn termen als “antifa” gemeengoed geworden in de VS, maar zijn er ook verwarrendeverdraaiingen geweest van wat die term betekent. Terwijl rechtse deskundologen wanhopig proberen om alle potentieel links georiënteerde protestacties als antifascistisch af te schilderen, en vervolgens antifascisme herdefiniëren als een reeks snode terroristische complotten, heeft dit het klimaat verschoven in de richting van wantrouwen jegens antifascistische activisten. Hoewel het geweld rond de protesten van 2020 grotendeels afkomstig was van extreem-rechtse burgerwachten en de politie, is de mythologie van “antifa-geweld” nog steeds aangewakkerd door geruchten, samenzweringstheorieën en dubieuze beschuldigingen.
(Door Shane Burley, Truthout vertaling globalinfo.nl “Copyright, Truthout.org. Reprinted with permission”)
Dit heeft extreem-rechts een dekmantel gegeven, die beweringen over “gemeenschapsveiligheid” gebruikt om steden binnen te trekken en antifascistische demonstranten aan te vallen, zoals is gebleken uit een reeks confrontaties tussen extreem-rechts en antifascistische demonstranten in plaatsen als Portland, Oregon. Deze perceptie, samen met pogingen om activisten hard aan te pakken door middel van staatsrepressie, hebben geleid tot wat volgens velen buitensporige straffen zijn die niet in verhouding staan tot de ten laste gelegde feiten.
In zaken in het hele land, zoals David Campbell in New York City, werden activisten geconfronteerd met gevangenisstraffen voor wat zij beweerden zelfverdediging te zijn tegen geweld van extreem-rechtse groepen, zoals de Proud Boys. Veel activisten die er hun werk van hebben gemaakt om te proberen te voorkomen dat extreem-rechtse groepen gemarginaliseerde gemeenschappen binnen gaan en dreigen met nieuwe aanvallen, merken dat de openbare aanklagers hen zien als de antagonist in de situatie.Dit is wat er gebeurde met Alexander Dial, een inwoner van Portland, Oregon, die werd geconfronteerd met een reeks ernstige misdrijven na een confrontatie bij een antifascistische demonstratie op 17 augustus 2019. Dial kwam tot nationale bekendheid nadat foto’s opdoken waarop te zien is hoe hij een hamer weghaalt bij een lid van de fascistische groep The American Guard, die de Anti-Defamation League aanduidt als “hardcore white supremacists,” te midden van wat mensen ter plaatse een aanval noemden. Dial droeg een masker en een shirt met de tekst “Beta Cuck 4 Lyfe,” een woordspeling op de belediging waarmee uiterst rechtse internet trollen linkse mannen proberen te vernederen.
Dial verklaarde dat hij het grootste deel van zijn volwassen leven protesten heeft bijgewoond, en dat hij de manifestatie van 17 augustus had bijgewoond om zijn steun te betuigen aan de anti-fascisten die belaagd werden. De manifestatie was georganiseerd door de antifascistische groep Pop Mob en een coalitie van andere linkse en progressieve organisaties als reactie op een geplande bijeenkomst van de Proud Boys. De Proud Boys hadden hun evenement gepland na een ander protest, slechts een paar weken eerder, toen Pop Mob een dansfeest had georganiseerd als reactie op een stel geplande demonstraties van extreem-rechts, een door de Proud Boys en de andere door leden van een lokale extreem-rechtse groep, Patriot Prayer. Het dansfeest werd de “milkshake” genoemd, naar de toenmalige “milkshaking” van de oprichter van de English Defence League, Tommy Robinson, bekend voor het aanwakkeren van islamofobe haat in Groot-Brittannië, waarbij activisten milkshakes over hem gooiden om hem voor de camera te vernederen en zijn kleren te ruïneren.
De extreemrechtse mediafiguur Andy Ngo kreeg milkshakes naar zijn hoofd geslingerd en werd aangevallen tijdens dat evenement, een incident dat veel publiciteit kreeg en hem de status van rechtse beroemdheid bezorgde. Als reactie daarop planden de Proud Boys een bijeenkomst “tegen binnenlands terrorisme”, en er werd verwacht dat honderden naar Portland zouden komen.Het evenement zelf verliep relatief vreedzaam omdat de Pop Mob een carnavaleske sfeer organiseerde op minder dan een mijl afstand van de Proud Boys, maar in hetzelfde park aan de waterkant. Activisten van het Black Bloc, die zich als protesttaktiek van top tot teen in een zwarte outfit hullen en vaak militanter optreden, scheidden de twee groepen, zodat de Proud Boys de bezoekers van de Pop Mob niet konden aanvallen. Uiteindelijk liet de politie de Proud Boys naar de brug gaan die de oost- en westkant van de stad scheidt. De leden van de American Guard zouden echter met een bus zijn teruggegaan naar de Westside, in de buurt van de antifascistische demonstratie, waar ze werden opgewacht door antifascisten.
“[Ik dacht] die jongens zijn hier om problemen te veroorzaken. Er gaat iets gebeuren waar ze ook zijn,” vertelde Dial aan Truthout. Hij sloot zich toen aan bij een groep andere activisten die hij niet kende om te proberen te verhinderen dat de American Guard andere demonstranten kon bereiken. “Ze begonnen van uit de groep met wapens te zwaaien. Messen. Een klauwhamer. Ze hadden geweren,” zei Dial.Dial zegt dat toen ze naar buiten kwamen, een van de leden van de American Guard struikelde, door iemand anders werd benaderd, en hij greep de klauwhamer van de man die er mee zwaaide Dial zwaaide ermee om hen weg te krijgen, en gooide het ding naar hen. De bus van de American Guard vertrok uiteindelijk, en Dial werd later omsingeld door meerdere politieagenten en gearresteerd. Pas dagen later kwam hij te weten dat hem meerdere misdrijven ten laste werden gelegd, waaronder mishandeling in de tweede graad en een oproeraanklacht. Ze klaagden nog vijf andere mensen aan voor oproer, waardoor het totaal op zes kwam, het aantal dat wettelijk nodig is in Oregon om aan te nemen dat er een illegale oproer had plaatsgevonden. Dial werd na zijn voorgeleiding rechtstreeks naar de gevangenis van Multnomah County gebracht, waar hij 11 dagen heeft gezeten tot zijn borgtocht was betaald.
“Links probeert terrein te winnen, en dat betekent dat instellingen moeten veranderen op een manier die meer mensen ten goede komt. En als je de instellingen leidt die munt slaan uit gemarginaliseerde bevolkingsgroepen, dan ga je terugvechten met alle krachten van het systeem,” zegt Dial. “Dus antifascisten over-aanklagen is het makkelijkste en goedkoopste wat je kunt doen.
“Dial zegt dat de uitgebreide aanklachten gedeeltelijk het gevolg waren van de vrijgave van videobeelden die die dag waren gemaakt door Elijah Schaffer, een mediamedewerker van het rechtse blad The Blaze, en die door Andy Ngo werden versterkt (onder meer door de video op zijn YouTube-kanaal te plaatsen). Twee van de aanklachten die waren ingediend waren zogenaamde “Measure 11”-misdrijven, misdrijven waarop “verplichte minimumstraffen” staan van meer dan vijf jaar. Maatregel 11 werd halverwege de jaren negentig in Oregon aangenomen als een manier om “hard” op te treden tegen geweldsmisdrijven, en een van de gevallen die destijds als voorbeeld werden gebruikt was toen een antiracistische skinhead een neonazi doodschoot toen hij zichzelf verdedigde tijdens een aanval op oudejaarsavond.
Door het huidige borgtochtsysteem en de aanklachten die aan zijn zaak waren geplakt, betekende de borgtocht van Dial van meer dan een half miljoen dollar dat hij 54.000 dollar moest betalen om vrij te komen. Vijftien procent van dat geld, bijna 8.000 dollar, wordt permanent door de county vastgehouden, en hij moest donaties vragen aan vrienden en familie om aan dit geld te komen, waardoor zijn spaargeld opraakte en hij “financieel geruïneerd” werd. Toen hij eenmaal vrijkwam, moest hij betalen voor een enkelband, die hij maandenlang droeg, en moest hij een avondklok in acht nemen. Omdat zijn rechtszaak met meer dan twee jaar was verlengd, moest hij het doen met zeer beperkende voorwaarden voor zijn vrijlating. Zijn vermogen om te werken werd belemmerd en hij moest terugvallen op veel van deze anti-fascistische organisaties voor veel steun.
“We wisten dat hij vooral een goede strafpleiter nodig had,” zegt “Walter”, een beheerder van het International Anti-Fascist Defense Fund, dat geld inzamelt voor anti-fascistische activisten die geconfronteerd worden met juridische of medische kosten. (Walter gebruikt een pseudoniem uit angst voor vergelding voor hun activisme.) “Alle wederzijdse hulp in het antifascisme is belangrijk, maar wij geloven dat het Verdedigingsfonds een leemte vult door ervoor te zorgen dat antifascisten die in de problemen komen niet het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan.”Er kwam internationale steun, met donaties uit de hele wereld en duizenden mensen die een petitie ondertekenden om te eisen dat de aanklachten tegen Dial zouden worden ingetrokken.
Dial ging uiteindelijk akkoord met een ‘plea agreement’ overeenkomst, en in november 2021 werden alle aanklachten, op twee na, door de rechter verworpen, en werd veroordeeld tot de tijd die hij al gezeten had, drie jaar voorwaardelijk en 80 uur taakstraf, die hij volgens Dial zal proberen te voltooien door te werken met een non-profitorganisatie die de huizen van mensen met een handicap helpt renoveren om ze toegankelijker te maken.”Wat je ook wilt organiseren of welke acties je ook wilt ondernemen, je moet sterke gemeenschapsbanden ontwikkelen en onderhouden met mensen die je vertrouwt”, zegt Dial, die erop wijst dat dit relaties in de echte wereld betekent en niet alleen virtuele relaties die via sociale media worden bemiddeld. “Je hebt connecties nodig met mensen die achter je staan en die weten hoe ze andere mensen kunnen bereiken die je misschien kunnen helpen op een manier die zij zelf niet kunnen. Wat me door dit alles heen hielp… was mijn gemeenschap.
“Dit zijn het soort banden die veel anti-fascistische groepen creëren, en wat veel activisten kan ondersteunen wanneer ze het doelwit zijn van overheidsinstanties. Gemeenschapsorganisatie is opgebouwd op deze basis, en zoals te zien was tijdens de 2020 Black Lives Matter demonstraties, was wederzijdse hulp en fondsenwerving een belangrijk onderdeel van het in stand houden van de organisatie zelf. Zonder die mate van steun voor individuele activisten en solidariteitsorganisatie op lange termijn, kan repressie door de staat een afschrikkend effect hebben op andere organisatoren doordat het te duur en gevaarlijk lijkt.Het International Anti-Fascist Defense Fund richt zich op die behoeften door geld in te zamelen en het te verspreiden naar daar waar het nodig is. Sinds 2017 heeft het fonds meer dan $ 19.000 verspreid onder in totaal 15 ontvangers die te maken hebben gehad met financiële problemen als gevolg van hun activisme of het doelwit zijn geweest van extreemrechts, aldus Walter.
“[We] erkennen allemaal dat opstaan tegen onverdraagzaamheid [en] fascisme gevaarlijk maar noodzakelijk werk is, en daarom is het belangrijk dat iedereen achter antifascisten staat als ze in de problemen komen,” zegt Walter. “Wij geloven dat dit echte solidariteit is en trouw is aan het gezegde: ‘Wij houden ons veilig!'”Het verhaal van Dial toont aan dat het deze gemeenschapsbanden zijn die activisten door deze situaties loodsen, wat wellicht nog noodzakelijker wordt nu linkse demonstranten te maken krijgen met de gevolgen van het intensieve politieoptreden tijdens de protesten van 2020. Door verschillende bewegingen met elkaar te verbinden via banden van solidariteit tussen hulpbronnen, worden sociale bewegingen duurzaam en kunnen individuen deze uitdagingen met voldoende stabiliteit doorstaan om door te gaan.
Dial zegt dat hij zich gaat inzetten voor de intrekking van maatregel 11 in Oregon, die een gevangenschapcultuur heeft versterkt die onevenredig is ingezet tegen gemarginaliseerde gemeenschappen. Door zijn verhaal te delen, wil hij mensen die voor vergelijkbare uitdagingen staan, inzicht geven in wat er nodig is om over-aanklachten door de staat te overleven.”Je hebt connecties nodig met mensen die je rug dekken en die weten hoe ze mensen kunnen bereiken om je te helpen op een manier die zij zelf niet kunnen,” zegt Dial. “Dat is de reden waarom we dit allemaal doen. Het gaat om de gemeenschap.”
—————-
Shane Burley is de auteur van Why We Fight: Essays on Fascism, Resistance, and Surviving the Apocalypse (AK Press, 2021) en Fascism Today: What It Is and How to End It (AK Press, 2017). Zijn werk is verschenen in o.a. NBC News, Jacobin, Al Jazeera, The Baffler, The Daily Beast, Truthout, In These Times en Protean. Momenteel werkt hij aan een bloemlezing van antifascistische teksten genaamd ¡No pasarán! en schrijft hij aan een boek over antisemitisme. Volg hem op Twitter: @shane_burley1.