Hoe alt.fascism acceptabel wordt gemaakt in Nederland
De opkomst van eerste Wilders en nu Baudet en zijn partij in de Nederlandse politiek wordt mogelijk gemaakt doordat allerlei media en groepen hun denkbeelden vergoelijken en hip helpen maken. Extreemrechtse politiek wordt in Nederland bewust salonfähig gemaakt, en wordt daarbij soms geholpen door – al dan niet naïeve – linkselingen die blij zijn dat ze bij hen een woordje mogen doen. (er zijn een paar correcties gepleegd en er is een link naar een filmpje aan toegevoegd).
(Door: Basisgroep Wilnis)
De verkiezingsingsuitslagen zijn nog zo vers dat ze hier en daar niet eens definitief zijn. Maar we kunnen met zekerheid stellen dat de ranzige alt-righters van Baudet drie zetels in Amsterdam hebben behaald, dat ‘leefbaar’ in Rotterdam in coalitie met dezelfde groep de grootste partij is geworden, en dat in Den Haag een afzwaaier van de PVV iedereen heeft verslagen. Smolders in Tilburg is eenzelfde verhaal.
Dat is natuurlijk heel erg. Het enige lichtpuntje is dat de PVV zelf hier en daar verliest, meestal omdat ze rechts ingehaald worden door nieuwe onderbuik-partijen. Maar ook die (PVV) heeft nu in dertig gemeenteraden zetels gewonnen, en vaak aardig wat, met in de verkiezingscampagne een schandalig clipje dat direct van Riefenstahl afgekeken lijkt te zijn.
Toen de centrumpartij in 1986 zetels won in de Amsterdamse gemeenteraad, was de commotie maandenlang torenhoog en werd de inhuldiging door duizenden antifascisten geblokkeerd. Nu voltrekt zich dit alles zonder noemenswaardige weerstand.
Er zijn natuurlijk een hele boel factoren die een rol spelen bij deze opkomst van nieuw- en oud rechts. Maar een van de verschillen met eerdere periodes waarin de onderbuik regeerde, is dat er op veel meer plekken dan voorheen extreemrechtse geluiden en theorieën te horen zijn, vaak verpakt als intellectuele exercities of ironisch vermaak. Onder een deel van de studenten is de onsmakelijke wartaal van Baudet bijvoorbeeld enorm populair. Dat wordt sterk gevoed doordat ‘media’ als geenstijl (en de rest van de Roze Khmer, daarover later meer) onophoudelijk reclame voor ze maken. Zonder geenstijl en pownews en de rest van die bende hyena’s zouden deze mensen en groepen waarschijnlijk veel minder aanhang hebben.
Podium voor fascisten
Hoewel de politici/poppetjes in kwestie extreemrechtse taal uitslaan, wordt ze daartoe de ruimte gegeven door media en instellingen die voorheen echt niet tot hun beschikking stonden. Het wordt tijd om die media en instellingen op hun verantwoordelijkheid daartoe te wijzen, en ze op zijn minst te boycotten zolang ze in hun rol blijven volharden. Wat voorbeelden:
In de nieuwbouwwijk IJburg en omgeving bij Amsterdam wordt door een ondernemer een gratis reclameblaadje uitgegeven (en met bijna bewonderenswaardige ijver elke maand in alle brievenbussen gestopt) in een oplage van 70.000 exemplaren. Vorig jaar werden de lezers onaangenaam verrast door een paginagroot interview met Annabel Nanninga, die gruwelijke antisemitische zuigster die bekend werd door verdronken asielzoekers uit te schelden voor ‘dobbernegers’ op geenstijl. In het interview ging ze dat nog eens gnuivend oprakelen. Vervolgens bleek ze ook columniste te zijn geworden in het blaadje, dat ook her in der in bibliotheken en supermarkten op de toonbank ligt. Toen ze door Bidet benoemd werd tot lijsttrekker voor Amsterdam, kondigde ze aan dat ze met haar columns ging stoppen. Maar dat feit werd gevierd met weer een paginagroot ‘afscheidsinterview’. Hoeveel veren kan een reet verdragen, en wat bezielt zo’n ondernemer om zo onverbloemd partij te kiezen voor een vrouw en een stroming die een groot deel van de bewoners van IJburg naar de bodem van de zee wil zien gaan?
Een ander voorbeeld is het uitnodigen en op een podium zetten van de Russische provocateur Alexander Dugin. Hij wordt door zijn gastheren omschreven als zou hij een ‘belangrijke filosoof’ zijn. Maar in werkelijkheid is het een donkerbruine antisemiet en aanhanger van wilde complottheorieën, die Putin aan wil zetten tot het beginnen van een ‘oorlog op leven en dood’. Je hoeft alleen maar even de zoekmachine aan te zetten of wikipedia op te slaan om daar achter te komen. Het Engelse wikipedialemma begint met de zin: Aleksandr Gelyevich Dugin (Russian: Алекса́ндр Ге́льевич Ду́гин; born 7 January 1962) is a Russian political analyst, strategist and philosopher known for his fascist views,[5][6][7] who calls to hasten the “end of times” with all-out war.
Desondanks werd hij door het sjieke Nexus instituut uitgenodigd om vorig jaar op te treden op een conferentie the Last Revolution in de Stopera, waar hij mocht gaan keuvelen met allerlei internationale beroemdheden. Dit jaar wordt hij weer in Amsterdam op het podium gehesen, maar dan in een programma getiteld: de G10 van de Economie en de Filosofie. Hoe kun je iemand nog groter op het podium zetten?
Derde en laatste volstrekt willekeurig gekozen voorbeeld: op een populaire facebookgroep voor klimaatactivsten post iemand goedkeurend een link naar een artikel over een project van de internetmiljardair Peter Thiel, met de aanvulling dat ‘we’ hem misschien moesten helpen om er iets met duurzaamheid aan te tweaken. Toen de poster erop gewezen werd dat zijn onderwerp nogal omstreden is, met een linkje naar de wikipedia over de ‘paypall maffia’, bleef de poster volharden en kreeg steun van vriendjes. Het kwam erop neer dat er niks aan de hand was, en dat die wikipedia over iets heel anders ging, niet over dat project. Een andere lezer op de groep probeerde het nog eens met dit recente stuk.
Maar dat vermocht ook niet te helpen. Ze vonden het doodnormaal dat een van de meest kwalijke silicon valley-miljardairs, die bekend staat om het steunen van alt.right in de VS aangeprezen wordt op een facebookgroep over klimaatactivisme. Het is kenmerkend voor de populariteit die successvolle zakenmannen hebben in bepaalde kringen. Het begon ooit met de kritiekloze bejubeling van Steve Jobs, en ook de oude en gelukkig inmiddels overleden troll van het ultra-kapitalisme Ayn Rand heeft een cultfollowing gekregen in Nederland van heb ik jou daar. Als je bij CREA in Amsterdam debatten over de economie hebt, zitten er altijd wel een paar corpsballen in het publiek die het gesprek die kant op willen doen zwaaien. Bij alt.right-bijeenkomsten in de VS zie je mensen rondlopen met een T-shirt waarop semi-lollig wordt gedaan over het uit een helikopter gooien van politieke gevangenen. Ze verwijzen naar de dictaturen in de jaren ‘70 en ‘80 in Latijns Amerika en hoe daar met dissidenten werd omgesprongen.
In de van geschiedenis en moreel besef losgezongen wereld van de studenten van vandaag is het kennelijk geen probleem meer om fascisme te verheerlijken. En dat zijn niet meer alleen kaalgeschoren kerels met zware laarzen. In Duitsland is al een paar jaar geleden ontdekt dat er een hele onderstroom van nazi-hipsters is (nipsters) die aan extreemrechtse demonstraties deelnemen met sandalen en een ‘ik recycle’ tasje.
Cultuurmarxisme
Dan is er nog het circus rond het complotconcept ‘Cultuurmarxisme’. Dit is een van de bedenksels van mensen als Dugin voor een geheime linkse ondermijning van de heilige blanke westerse waarden, dat gebaseerd is op de complottheorie dat ‘links’ nu niet meer de economie kan veranderen en daarom de cultuur aan het beïnvloeden zou zijn. De middelmatige student van Cliteur Sid Lucassen uit Leiden heeft er zijn carrière van gemaakt en verkoopt zich nu als een van de – o zo beschaafde – ideologen van nieuw rechts. Maar het begrip is nergens op gebaseerd, tenzij op het ‘Cultuurbolsewisme’ van de Duitse nazi’s in de jaren 1930. Het komt voort uit een oude traditie om een fictieve vijand te bedenken en vervolgens achterban proberen te vergaren om die glibberige vijand te verslaan. De Protocollen van Zion werden niet anders bedacht.
Lucassen mag het wel uit komen venten op mainstream media als tv-programma Buitenhof en wordt door allerlei ‘kwaliteitskranten’ aan het woord gelaten. De megafoons voor dit soort ideeën, en de reden dat ze aanslaan onder vereenzaamde economiestudenten, zijn wat we de Roze Khmer zijn gaan noemen. Met vooraan geenstijl, maar ook andere aanhangsels van het Telegraaf-concern (WNL) en Pownews en The Post Online en nog een rits van die op internet welig tierende meuk.
Belangrijk daarbij is dat al de hedendaagse extreemrechtse politici hun best doen zich zoveel mogelijk ‘neutraal’ en wetenschappelijk voor te doen. Vergelijk de idiote stelling van de FvD dat wetenschappelijk bewezen zou zijn dat zwarte mensen (‘rassen’ zeggen ze al snel, vooral die Hiddema, die ook van het woord ‘neger’ houdt) een lager IQ zouden hebben dan witte. Het beste ‘bewijs’ dat ze echt niet extreemrechts zijn, is dan dat er ook af en toe een andere mening of huidskleur aan bod komt. Dat zie je bij al die bovengenoemde instellingen, dat ze daar goed op letten. In die zin is het dan ook inderdaad geen oud-extreemrechts maar ‘alt’.
De verdediging op kritiek is verder natuurlijk de heilige Vrijheid van Meningsuiting. Zo heeft de elitaire media-organisatie NVJ officieel verklaard dat ze vinden dat de ‘journalisten’ van Pownews, die vaak komen zuigen bij demonstraties, op hun bescherming kunnen rekenen. Maar een website als geenstijl en die straatinterviewers van pownews hebben natuurlijk dermate partij gekozen voor extreemrechts, dat ze niet raar moeten staan te kijken als ze daar naar behandeld worden. Wie eens een tijdje bijhoudt welke hetze er bijvoorbeeld door geenstijl gevoerd wordt tegen vluchtelingen/buitenlanders of moslims, vraagt zich af waarom dat in godsnaam nog als ‘journalistiek’ afgeschilderd wordt. Zo zou je een immense verzameling kunnen aanleggen van berichten op geenstijl die een hetzerig verband proberen te leggen tussen armoede en ellende in verzorgingstehuizen, en de aanwezigheid van vluchtelingen. Dat soort sturmer-achtige gezuig gaat maar door omdat ze weten dat niemand ze gaat corrigeren en als ze wel aangevallen zouden worden, ze de politie en de NVJ achter zich hebben staan. Vergeet ook niet dat ze al jaren bezig zijn, dit beschamende filmpje waarin ze keurige zwijgende anti-ZP-demonstranten lopen te provoceren is al uit 2013. Kennelijk zijn ze niet verder gekomen dan dat, en dat allemaal met geld van het Telegraafconcern.
Dat De Balie tegenwoordig, onder leiding van de Pim Fortuinfan Yoeri Albrecht graag het podium vult met allerlei islamhaters, zal niemand ontgaan zijn. Het zijn allemaal even beschaafde debatten, waarbij de meest gruwelijke scenario’s worden besproken.
Maar de Balie is veel meer geworden dan een ‘debatcentrum’ waar af en toe een hele of halve fascist aan het woord komt. Het is een beetje een spil van alt.right geworden. The Post Online heeft er zijn redactieadres en de opgekweekte ideologen van nieuw rechts vinden er elkaar in voortdurend herhaalde zelfde kringetjes.
Russische tijgers
Een van de instellingen die een sleutelrol speelt, is een merkwaardige uitgeverij die onder leiding staat van een zoals hij zichzelf noemt conservatieve katholiek, Tom Zwitser. Zwitser is vooral bekend geworden omdat hij een van de drie Nederlanders was die op de emailverzendlijst stond van Breivik, De Noorse kindermassamoordenaar. Hij stuurde hem persoonlijk zijn manifest toe, alvorens aan het opblazen en moorden te slaan. Zelf beweert hij (Zwitser) niet te weten waar hij dat aan te danken heeft, maar dat heeft natuurlijk te maken met zijn epistels over de noodzaak van een terugkeer naar een Blank en Gristelijk Europa zoals in de Middeleeuwen (toen bestond dat ook al niet, maar de sprookjes floreren daar nu eenmaal).
Hun nieuwste product: Nederlandse vertaling van een boek van Jordan Peterson, de grote ‘wetenschapper’ van alt.right die beweert dat mensen nu eenmaal van kreeften afstammen en daarom wel vrouwen mogen verkrachten (of iets dergelijks, ik kon de redenering niet volgen en dat lag niet aan mij). Het boek daarvoor was een vertaling van een Duitse katholieke dame die vond dat homoseks het grootste probleem op aarde was, en die ons kwam vertellen dat die door de VN en de EU wordt verspreid.
Bij de Blauwe Tijger worden ook andere auteurs uitgegeven, van progressievere leest. Vaak hebben die geen idee wat de achtergrond is van de uitgeverij, zoals bleek bij navraag bij drie van die auteurs. Toch is het vreemd dat mensen als Hamelink en Stan van Houcke meeschrijven aan een door hen uitgegeven boek over media. Zo moeilijk is het toch niet om de zoekmachine even aan te zetten en na te gaan wat er echter steekt? Nu is het wel zo dat er op de website van de uitgever zelf verdomd weinig informatie te vinden is over achtergrond en waar de financiering vandaan komt. Dat geldt voor veel van de hier beschreven projecten. Transparantie ontbreekt volledig. Alleen dat is al een reden om er niet bij mee te willen werken.
In deze ‘kerstspecial’ ziet u de roerganger in Olie B Bommel-outfit uitleggen waarom we cultuurmarxisme moeten bestrijden (het briljante filmpje is het werk van weer zo’n dingetje: de zoals ze zichzelf beschrijven ‘conservatief liberale’ batavierenpodcast. Waarom Batavieren: afgekeken van extreemrechtse bladen als Compact in Duitsland: vind de dichtsbijzijndste ‘germaan’ en ga die verheerlijken, in ons moeras zijn dat kennelijk de fictieve stam der Batavieren).
Zie hier een recensie van het boekwerk dat Zwitser heeft gepubliceerd om zijn eigen zorgwekkende ideeën te deponeren.
Het kringetje van de Blauwe Tijger overlapt sterk met dat van de website Novini. Dat is een ietwat mysterieus orgaan dat vroeger ook aangaf een conservatief katholiek wereldbeeld te willen verspreiden, maar daar tegenwoordig liever over zwijgt. Nu staat er niets meer over de herkomst. Wat ze dan wel willen, en wie er voor de centen zorgt is dus zeer de vraag. Zelf noemen ze het een “geopolitiek magazine” en de boel wordt vooral volgeschreven door ene Erik van de Berg, die volgens eigen zeggen ooit voor Elsevier heeft geschreven. De website staat vol stukken die nogal juichend zijn over nationalistische partijen, suggesties van complotten en vooral: goed nieuws over Rusland en Putin. En ze zijn ook al van het cultuurmarxisme.
Ze hebben net een gratis krant uitgegeven (de andere krant) die ook weer gratis bij de biowinkel op de balie lag, met alleen maar propaganda voor Putin (kop op de voorpagina: “Poetin Wint Verkiezingen” en daarnaast een foto van gezellig flanerende jongeren in Moskou). Geen enkel kritisch artikel, niets over mensenrechten, of bijvoorbeeld deze politieke gevangenen of Rusland’s rol in Syrië. Heel bizar en wederom, behoudens een weinig zeggend redactioneel geen info over achtergrond en financiering. op de website is de krant zelf niet aan te klikken en de colofon vermeldt alleen de schrijvers van de artikelen. Maar op pagina 2 zien we de logo’s van drie clubs: novini, Cafe Weltschmerz en iets dat een yin en yang teken verbeeldt met daarin de letters K en M. (Dat laatste blijkt van een vage website te zijn Knowledge Matters, van hipsters die wat willen doen aan het onrecht in de wereld en dan – o got – met zeitgeist komen aanzetten). Zie ook: NRC 25 april 2018: Financier van Pro-Russische krant is Bioboer met Antisemitische Ideeen.
Querfront
Cafe Weltschmerz is weer zo’n verzameling filmpjes op youtube waar dezelfde mensen als van Novini en in de Balie aan het woord komen over dezelfde onderwerpen. Ook daar weer een paar (voormalig) linkse/activistische mensen waaronder Stan van Houcke en Kees van der Pijl. En natuurlijk ook daar weer een flinke dosis ‘cultuurmarxisme’.
Sommige van die ex-linksen die nu meeliften met extreemrechts, verdedigen dat met de stelling dat ‘rechts en links verouderde begrippen zijn en nergens meer op slaan’. Dat is natuurlijk lariekoek die ze goed uitkomt. Nu de krachtsverhoudingen zijn verschoven ten nadele van links, verschuiven ze mee en proberen dat goed te praten. Het is juist meer dan ooit noodzakelijk om een goed links verhaal te helpen opbouwen, dat tegenover de rechtse prietpraat gesteld wordt. Dat ook de ware schuldigen aanwijst van de toenemende klimaatellende en armoede, in plaats van de schuld op zondebokken af te schuiven en een pleidooi te houden voor een mythisch rein Europa en het in zee gooien of laten verdrinken van mensen. Want dat hebben we al een keer gehad, en hoeven we niet nog een keer mee te maken.
Wat de medewerkers lijkt te verenigen, hoe verschillend hun achtergrond ook, lijkt een hang naar complottheorieën te zijn en een voorkeur voor Putin en Rusland. De ‘linksen’ hebben vaak een terechte kritiek op het ‘Westers/Amerikaans imperialisme’ dat geheel door mainstreammedia genegeerd wordt. En op het functioneren van die media. Maar het helpt natuurlijk niet om die dan in te ruilen voor het even klakkeloos aanhangen van de andere kant, met behulp van mensen die op een lijn staan met fascistische kindermoordenaars.
Natuurlijk zijn er soms goede redenen om het debat aan te gaan met degenen die met demagogische en hetzerige theorieën aan komen zetten, om het publiek te proberen aan te tonen dat ze onzin kletsen. Maar dat is heel wat anders dan aan ‘media’ meewerken die juist die geluiden populair helpen te maken. En je moet je altijd afvragen of je acceptatie van dat debat niet inhoudt dat je de tegenstander accepteert als een waardig gesprekspartner. Daar zijn toch grenzen voor, zou je zeggen?
Welke strategische gedachten achter de openstelling van ‘hun’ media voor progressieve kritische zitten (behalve dat je gratis gebruik kunt maken van hun kennis) wordt goed samengevat met het Duitse begrip ‘Querfront’.
Dat is een strategie die al in het interbellum uitgeprobeerd werd door extreemrechtse groepen in Duitsland om radicaal-linkse groepen te paaien om met hen mee te doen. Dat leverde het voordeel op dat ze niet meer door hen bestreden werden, en als ze eenmaal echt aan de macht zouden zijn, zouden ze er wel weer mee afrekenen. Zo werd in de Nacht van de Lange Messen huisgehouden door Hitlers veiligheidsdienst onder de volgelingen van Strasser. In het maandblad Analyse und Kritik stond afgelopen maand (helaas niet online) net een lang stuk over de reden waarom links in Duitsland, ondanks pogingen van extreemrechts, er niet aan doet. Maar dat wil niet zeggen dat extreemrechts niet allerlei bladen en websites maakt die wel suggereert dat er zo’n samenwerking zou bestaan. Het eerdergenoemde Compact van Jurgen Elsasser (lang geleden van het linkse Konkret) pronkt daarmee en is in iedere kiosk te koop. Het lijkt erop dat het kringetje rond de Blauwe Tijger en Novini ook op zo’n koers inzet. In ieder geval vragen ze zich openlijk af ‘of een dwarsfront mogelijk is in Nederland’. Maar de schrijver concludeert dat het er voorlopig niet in zit en dat dus: “Uiteindelijk lijkt het erop dat de rechtse anti-establishmentkrachten het alleen op mogen knappen.”
Zo’n dwarsfront-strategie past ook helemaal, en daar is onze cirkel weer prachtig rond, in de plannen van ‘belangrijke filosofen’ als Dugin. Die was mede-oprichter van de Ńationaal- Bolsjevistische Partij in Rusland, een keihard fascistisch gedrocht dat nog steeds voor veel ellende zorgt en door de structuur van Putin wordt ingezet om dood en verderf te zaaien onder tegenstanders. Ook in andere landen zijn na de val van de muur dergelijke bruin-rode partijen opgezet, meestal leven ze een moeizaam bestaan maar het is een soort onderstroom binnen extreemrechts.
Ondertussen is het ook belangrijk om te onderzoeken wie de geldschieters zijn van dit soort projecten in Nederland. Mensen als Erik de Vlieger en Jort Kelder geven al een tijd aan dat ze van plan zijn de Nederlandse Mercer te spelen. Dat samengaan van ‘kapitaal’ met extreemrechts is levensgevaarlijk.
Terwijl de mainstream media in Nederland hun best doen om extreemrechts te vergoelijken en salonfähig te maken, wordt in het buitenland gezien waar het nu naartoe gaat:
In de gerenommeerde Duitse Suddeutsche wordt Baudet geschetst als de ‘kiesbare rechtsradicaal’ die Wilders rechts inhaalt.
Foreign Policy slaat de spijker op de kop met een stuk onder de titel: De Nieuwe Hollandse Ziekte: Wit Nationalisme.
(Voor de jonkies, de oude Hollandse ziekte was de massale afwijzing van atoomwapens in de jaren ‘80). Laten we de nieuwe ziekte deze keer in de kiem smoren, en weer terug gaan naar de oude!https://www.youtube.com/watch?v=8oRgbvaoZi8