Ga naar de inhoud

‘Migratie, vluchtelingen en arbeid’ door Wildcat

Proletarisch internationalisme tegen verwarring over vluchtelingen en gesol met migranten – deel 4 – De groep Wildcat heeft een interessante brochure in de Engelse taal uitgebracht over het beleid in Duitsland ten aanzien van migratie, vluchtelingen en arbeid. In zo’n 16 pagina’s krijgt de lezer een op statistische cijfers, officiële beleidsdocumenten en nieuwsberichten gebaseerd overzicht van de ontwikkelingen. Daarbij komen naast verschillen ook opvallende overeenkomsten met de situatie in Nederland naar voren.

8 min leestijd

(Bron: arbeidersstemmen, vertaling Fredo Corvo)

Ik haal hier enkele van deze overeenkomsten aan. ik hoop de lezer daarmee aan te zetten tot het bestuderen van deze brochure. Liefst zou ik een soortgelijke analyse van de situatie in Nederland zien. Bij belangstelling, neem contact op FredoCorvo@gmail.com. Tot slot van deze recensie geef ik enkele kritische kanttekeningen bij de uitgangspunten van Wildcat.

Wildcat stelt vast dat de politiek de dynamiek van vele initiatieven tot vluchtelingenhulp  wil omkeren in de richting van het trekken van nieuwe grenzen en van verslechtering van de levensstandaarden. De politiek gebruikt de vluchtelingen om de arbeidersklasse te verdelen en een verregaande sociale hervorming door te drukken. Vanuit dit denkkader bekritiseert Wildcat twee ideeën binnen een onduidelijk “links”:

  • de zelforganisatie van vluchtelingen en het neerhalen van prikkeldraad aan de grenzen wordt door sommigen gezien als ‘migratie-autonomie’;
  • anderen zien slechts de functie van migratie voor het kapitaal als goedkope, hooggekwalificeerde en gemotiveerde arbeidsvoorziening.

We zijn het met Wildcat eens dat beide tendensen elkaar niet tegenspreken maar aanvullen. Wildcat laat dit zien in een uitgebreide analyse van de ontwikkeling die begon met het verschijnsel gastarbeid in de jaren 1960 tot de huidige situatie. Daarbij is het voor een beter begrip van groot belang om te zien dat het vaak gemaakte onderscheid tussen ‘economische’ en ‘politieke’ vluchtelingen behoort tot de ‘bovenbouw’ van het burgerlijke recht en dat dit slechts wordt gebruikt als instrument van arbeidsmarktbeleid en misleiding van de arbeidersklasse: in werkelijkheid staan de arbeidsmarktbehoeften van het kapitaal voorop. Deze behoeften bepalen wie – we geven het vereenvoudigd weer – worden toegelaten, en op welke wijze – van volledig legaal met de bijbehorende rechten voor de arbeidskrachten die het kapitaal voor langere tijd aan zich wil binden, tot volledig illegaal voor de ongeschoolde arbeidskrachten op de korte termijn.

Grootschalige opvang door de staat

Net als in Nederland gaat de staat in Duitsland over tot grootschalige en bureaucratische opvang die leidt tot concentratiekamp-achtige misstanden. Deze misstanden en de ontmenselijking worden door staat wordt toegeschreven aan zijn eigen onmacht. In werkelijkheid maakt de staat handig gebruik daarvan om de vluchtelingen tot probleem te benoemen. In Nederland bijvoorbeeld de rel rond homofobie, handig uitgebuit door links en rechts die elkaar aanvullen met ‘het recht op dezelfde behandeling’ en ‘bescherming in aparte opvang’. Plaatselijke bevolkingen worden angst aangejaagd, die dan weer schaamteloos door ultrarechts worden uitgebuit. De aanslagen op moskees drijven anderen dan weer tot steun aan de ‘linkse’ oplossingen. Neem b.v. Samsom’s plan om Turkije vluchtelingen terug te laten nemen uit de Egeïsche Zee, wat in werkelijkheid een plan van Merkel is. Duitsland (en de rest van de EU) kan dan miljarden afschuiven naar Erdogan. In deze deal met Turkije mogen Turken zonder visum de EU binnen terwijl Europa zich verplicht evenveel Syrische vluchtelingen op te nemen van Turkije als Turkije uit zee heeft gevist. Daarbij mag Turkije bepalen wie ’Syrisch’ is, een klus die Turkse ambtenaren wel is toevertrouwd. Een blog van de Franfurter Allgemeine (spreekbuis van de Duitse industrie) trekt een parallel met een soortgelijke deal met Rusland die door een instroom van Joodse immigranten de kwijnende Joodse gemeenschappen in Duitsland nieuw leven moest inblazen. In werkelijkheid werd vooral de Russische Maffia binnengehaald, die zich in een mum van tijd via Duitsland over de hele wereld verspreidde.

Macedonie

Ondertussen blijft Griekenland zitten met duizenden vluchtelingen onder erbarmelijke omstandigheden vergelijkbaar met die in concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog.

Modelbrieven voor hetzes in de plaatselijke pers

Te lezen valt ook hoe de CSU (rechtse zusterpartij van Merkel’s CDU) modelteksten verspreid heeft waarin werd voorgerekend hoe de komst van vluchtelingen ten koste zou zijn gegaan van allerlei plaatselijke sociale voorzieningen. De uniformiteit van ingezonden brieven in plaatselijke weekblaadjes doet vermoeden dat de Wilders- en Pegida-aanhang hiervan heeft geleerd. Over Pegida zegt de brochure het volgende:

“We zijn getuige van een radicalisering van politieke rechts die voorbij gaat aan het  georganiseerde militante milieu – maar  fascisten zijn nu niet in staat om zich op te stellen als de uitvoerders van een relatief homogene sociale weigering van migranten, hun geweld is eerder een uitdrukking van een verbrede verdeling binnen de samenleving. ‘Patriottische Europeanen tegen de islamisering van het Avondland’ [PEGIDA] en soortgelijke groepen geven zwakkeren in de maatschappij de schuld van hun eigen angst voor sociale achteruitgang. Door migranten tot onmensen te verklaren willen ze afdwingen dat deze ‘anderen’ geen recht hebben op wat ze voor zichzelf opeisen. Een dom verzet tegen het programma van de modernisering van het kapitaal, dat geen bedreiging voor dat laatste vormt, maar in plaats daarvan helpt om het te promoten. Dit is de reden waarom de politie grotendeels PEGIDA hun gang laat gaan en waarom in de meeste gevallen brandbomaanslagen en ander geweld tegen vluchtelingen ten diepste  door de staat worden getolereerd.”

Vakbonden roepen op tot razzia’s

De vakbonden spelen hun rol in het verdeel en heers tussen ‘autochtone’ en ‘allochtone’ werkers. Voor hun ledenbestand claimen ze dat de lonen op peil blijven, maar ondertussen werken de vakbonden enthousiast mee aan het opvoeren van de arbeidsintensiteit. ‘Illegale’ arbeiders kijgen de schuld van de druk door het kapitaal en de Duitse vakbeweging heeft in meerdere gevallen opgeroepen tot razzia’s tegen illegalen. Ondertussen wordt de arbeidersklasse in neerwaartse zin in steeds meer lagen verdeeld, van ‘autochtone’ arbeiders via gevestigde ‘allochtone’ arbeiders tot een onderlaag van nieuwe migranten met een minimum aan rechten. In wet- en regelgeving zijn allerlei categorieën arbeiders geschapen met verschillende arbeidsvoorwaarden, contracten en lonen. Daarbij proberen Duitse jonge arbeiders door opleiding op een hoger niveau te komen en in toenemende mate moet de tweede generatie buitenlandse arbeiders zien dat voor hen geen plaats meer is in het nieuwe systeem van arbeidsverhoudingen: verdrongen door nieuwe migranten rest deze jongeren vaak niets anders dan deel te nemen aan een maffia-economie die arbeidsplaatsen en woningen ‘bemiddelt’ tussen de ‘Duitse economie’ en nieuwe migranten.

De brochure besluit met enkele voorbeelden van niet-racistisch verzet tegen de grootschalige opvang door de staat. In dat verband waarschuwt Wildcat dat aandacht noodzakelijk is en dat mensen niet te snel als fascisten neergezet mogen worden. En als slot: “Wanneer en waar we ook vluchtelingen ondersteunen, zullen we geconfronteerd worden door de staat – afhankelijk van de situatie van de staat zal deze een aanbod doen tot inpassing in de staat of zal deze met repressie ons aanvallen. We zullen alleen dan ons kunnen verzetten tegen beide opties als we uitgaan van de omstandigheden van de hele klasse – en zodra het duidelijk is dat we absoluut niet willen integreren in de staat zelf.”

Gezien de ‘operaïstische’ *) oorsprongen van Wildcat is het benadrukken van de strijd van de gehele arbeidersklasse hoopgevend. In de jaren 1970 maakte het ‘operaïsme’ een simpele analyse waarbij de ongeschoolde migranten of ‘massa’-arbeiders werden gezien als revolutionaire klasse, terwijl de geschoolde en gevestigde arbeiders als “elite-arbeiders” over één kam werden geschoren met de ‘reformistische’ vakbeweging en als zodanig  afgeschreven voor de revolutie.

In dit milieu blijven echter talloze zwakheden bestaat omdat theoretisch onvoldoende is afgerekend met zijn oorsprongen b.v. de diverse frontvormingstaktieken van de stalinisten en trotskisten en met de nationale ‘bevrijdingsstrijd’. Algemeen heerst onbegrip van het proletarisch internationalisme zoals de Linkerzijdes dit verdedigden die zich losmaakten uit de Komintern en van de analyse die deze maakten van de opkomst van het fascisme in Italië, Duitsland en Spanje: namelijk voorbereid door afleiding van de arbeidersstrijd naar een verdediging van de ‘democratie’ en  mobilisatie in ‘anti’-fascistische fronten.

De brochure is als PFD te downloaden van pagina: https://wordpress.com/read/feeds/29484007/posts/947561982

De website van Wildcat is http://www.wildcat-www.de.

*) Het ‘operaïsme’ is een stroming voortgekomen uit het Italiaanse Stalinisme en Maoïsme, vertheoretiseerd door enkele universitaire docenten. In Nederland kwam deze stroming niet verder dan het ‘arbeiderisme’ dat aan de oorsprong ligt van de SP en een inhoudelijk betrekkelijk lege en anti-‘politieke’ tendens in de Rotterdamse havenstaking van 1979.

Volledige overname van dit artikel is toegestaan met vermelding van de bron:
https://arbeidersstemmen.wordpress.com/2016/03/12/migratie-vluchtelingen-en-arbeid-door-wildcat/