Pensioengate: Koolmees verklaart de vakbeweging de oorlog

(Door Jo Vaessen (*), oorspronkelijk verschenen op solidariteit.nl)

Koolmees zegt regelmatig dat hij niet over de pensioenen gaat. Immers pensioen is uitgesteld loon, maar vervolgens treft hij maatregelen die de fondsen belemmeren om de pensioenen te indexeren. Hierdoor voelen de gepensioneerden dagelijks dat zij al jaren op achterstand staan en ze worden dat, als het aan hem ligt, in de toekomst verder. Tegelijk bouwen de werkenden al die tijd minder pensioen op dan wat hun rechtmatig toekomt. Dat is te zien op de pensioenoverzichten maar gaat pas echt voelbaar worden als hun pensioen tot uitkering komt. Overigens is die achterstand niet acht jaar, zoals Koolmees 8 februari jongstleden zei in Buitenhof, maar ongeveer dertien jaar.

Aalmoes

Vrijdag 25 januari stuurde Koolmees een brief naar de Kamer. De vakbeweging beschouwt deze brief als een klap in haar gezicht. Een oorlogsverklaring. Nee, zegt Koolmees, gespeeld onthutst, de brief is als een handreiking bedoeld naar sociale partners om niet op de handen te gaan zitten, maar terug te keren naar de onderhandelingstafel. Het bod bij het springen van de onderhandelingen ligt nog steeds op tafel. Volgens Koolmees is dat een genereus bod. Volgens ons is het een aalmoes.

Het kabinet heeft miljarden over voor multinationals, maar doet bijzonder moeilijk als het gaat om de eigen burgers. Koolmees en de politiek zouden toch moeten snappen dat het signaal dat werkenden enigszins gezond de pensioengerechtigde leeftijd willen halen, een oprechte en rechtvaardige wens is. En overigens ook een betaalbare wens is. Zij zouden toch moeten snappen dat de kosten van het niet door de vakbeweging gewenste afschaffen van de doorsneepremie systematiek, kosten geraamd op honderd miljard euro, niet op het bordje van de deelnemers kan komen. Die hebben hier niet om gevraagd. Sterker nog die bepleiten handhaving van het huidige systeem.

Genoeg is genoeg

De dames en heren zouden toch moeten snappen dat de door hen benoemde achterdocht en weggevloeide vertrouwen alles te maken heeft met het politieke gekonkel en bemoeizucht. Ik word wel eens aangesproken of ik nog wel iets weet van de graai van de politiek in de jaren negentig in de ABP pensioenkassen voor tientallen miljoenen guldens. En van bijvoorbeeld Philips in zijn pensioenkassen. Ja, dat weet ik zeker nog. En ik herinner mij de maatregel ten opzichte van het ABP om dat in de toekomst te voorkomen. Privatisering was hierbij het wondermiddel.

Ach, laten wij toch vaststellen dat nadien de overheid als wetgever ’tig’ maatregelen getroffen heeft om een veelvoud aan geld uit de pensioenpotten te hengelen. De gevestigde gezagsdragers en uitvoerders van pensioenen hebben het mede geruisloos en zonder morren laten gebeuren. Zoals zij ook nu met een enkele opmerking de politiek zijn gang laat gaan.
Hoe zorgen wij ervoor dat de deelnemers en gewezen deelnemers opstaan en gaan zeggen, genoeg is genoeg. Handen af van onze pensioengelden, dat is van ons, uitgesteld loon.

Diefstal

De oorlogsverklaring van Koolmees leidt er wellicht toe dat meer mensen zich gaan verdiepen in dit onverkwikkelijke dossier. Dat mogelijk meer mensen het gaan voelen als diefstal en dus onacceptabel zullen gaan vinden. Dat zij hun voorlieden in de vakbeweging zullen gaan manen om alles op alles te zetten om deze diefstal te stoppen.

Op 2 februari stond ik als bijna 73 jarige naast een jongeman op het podium in de jaarbeurs te Utrecht. Hij zei tegen mij: geweldig wat u nog steeds voor ons doet voor mij en mijn leeftijdsgenoten. Er is geen tegenstelling tussen ons. Dat willen onze tegenstanders ons doen geloven. Ik ben trots dat ik naast u mag staan hier op dit podium.
Dat gold voor mij natuurlijk evenzo. Ik hoop van harte dat werkenden en zeker de jongeren nu de handschoen met ons oppakken en ten strijde trekken. De onrechtvaardigheid die steeds meer door de overheid gecreëerd wordt, moeten wij weerstaan en afbreken.

Niet laten gijzelen

Er is jaarlijks een grote koek door ons allemaal te verdelen. Met een duur woord heet die koek ‘arbeidsinkomensquote’. Als je naar deze koek kijkt, dan zie je dat het deel wat werknemers hiervan krijgen al vele jaren gestaag daalt. Dat nu is onrechtvaardig. Het zijn de werknemers die de omzetten genereren. Die zorgen dat de economie gezond blijft en kan groeien.
Afgezien of onze economie steevast moet blijven groeien, is wel van belang dat de winsten eerlijk gedeeld worden. En daar wringt al jaren de schoen.
Het pensioendossier is een belangrijk onderdeel van onze economie. Het pensioenvermogen is wel meer dan het dubbele van ons bruto nationaal inkomen en dat maakt dat kapers likkebaardend als hyena’s er om heen cirkelen.
Aan ons samen de taak om voor ons zelf en voor onze kinderen en kleinkinderen zorg te dragen dat het beste pensioensysteem ter wereld geborgd blijft. Dus doe mee met de acties die overal in het land plaatsvinden.
Onze inzet is nog steeds:
* AOW bevriezen op 66 jaar.
* Indexatie pensioenen voor elke generatie.
* Pensioen voor iedereen, ook voor tijdelijke contracten, zzp’ers en participanten.
* Geen verslechteringen.

Vast staat dat wij ons niet laten gijzelen door de druk die op ons wordt uitgeoefend. Immers alleen al het terugdraaien van de kunstmatig laag gehouden rekenrente zou elk pensioenfonds de mogelijkheid tot indexatie geven.
Het is een bewuste keuze òf onderhandelen vanuit een rustige en vertrouwensvolle sfeer òf vanuit een sfeer waar financiële druk en valse verdraaiing van de feiten de vakbeweging moet doen zwichten. Er is dus een keuze voor Koolmees en de zijnen, voor de vakbeweging en haar achterbannen en voor alle burgers.
Overigens, die keuze is er 20 maart ook in het stemhokje!

———————-

*) Jo Vaessen is voorzitter FNV Werkgroep Pensioenacties (WPA) sector senioren