WSF: Interview met Mimoun Rahmani, van het Sociaal form van de Magreb

(Door Sergio Ferrari, via nieuwsbrief Comcosur, vertaling globalinfo.nl)

Het succes of falen van het komende Wereld Sociaal Forum (WSF) in Tunis zal hoofdzakelijk afhangen van het vermogen van sociale bewegingen om zich deze open ruimte toe te eigenen en deze te vullen met een werkelijk transformatieve inhoud. Dat is de voornaamste stelling van Mimoun Rahmani, actief lid van het Sociaal Forum van de Magreb, die in dat verband deelgenomen heeft aan enkele van de voorbereidende bijeenkomsten voor Tunis in 2013.

“De regio van de Magreb/Mashrek, met name Tunesië, Marokko, Algerije, Egypte, heeft de laatste jaren belangrijke volksopstanden voortgebracht. Het is een werk in uitvoering, dat nog niet volbracht is, en dat nog veel tijd en strijd zal vergen”, onderstreept Rahmani, een van de vertegenwoordigers van Attac-Marokko en van het Comite voor de Kwijtschelding van Schulden van de Derde Wereld (CADTM) in datzelfde land.

In deze zin kan de bijeenkomst in de Tunesische hoofdstad die verwacht tussen de 30 en 50.000 deelnemers te trekken – volgens schattingen van de organisatoren – “een aanzienlijke uitwerking hebben als de meest dinamische sociale bewegingen van de regio, degenen die de revolutionaire processen hebben aangevoerd, daar aanwezig zijn”.

Dat doel is niet automatisch bereikt, aangezien veel van deze sociale actoren van de voorste linie “zeer specifieke prioriteiten op de agenda hebben staan en daarnaast te maken hebben met veel financiële beperkingen om te kunnen reizen”, voegt Rahmani toe.

Daarom is het belangrijk dat de beloftes van de organisatoren van het WSF 2013 gestand houden om een deel van het budget te besteden aan het faciliteren van zulke deelname. Volgens Rahmani is er in principe bedacht om van een totale begroting van zo’n anderhalf miljoen euro zo’n 15 procent te reserveren voor een solidariteitsfonds om deelname te stimuleren.

“Wij hebben in juli en december voorbereidende bijeenkomsten voor het WSF gehouden… En we zien dat bij een inschrijving van in totaal meer dan 1000 organisaties, de NGO’s overheersten, maar tot eind 2012 was de deelname van sociale bewegingen nog maar zwakjes.”

De grote uitdaging, benadrukt Rahmani, is “hoe die bewegingen te mobiliseren die daadwerkelijk gestreden hebben. Hoe deze te betrekken. Vooral de bewegingen van jongeren, werklozen, studenten, boeren… die in de hele regio bestaan maar niet over middelen beschikken om zich te verplaatsen. En die ook niet helder voor ogen hebben dat het WSF echt als catalysator van hun strijden zou kunnen dienen”.

Volgens de leider van Attac-Marokko is dat een terugkerend probleem bij de andersglobaliseringsruimte van de forums: “die van de politieke inhoud”. De programmatische rode lijnen die bedacht zijn, zijn weliswaar breed en interessant, maar waar het om gaat is deze op het forum “een daadwerkelijke politieke inhoud te geven”.

In deze zin “hadden sommige sectoren voorgesteld dat het forum vooral zou moeten voorzien in debatten en conferenties, maar ook met concrete acties in de omgeving. Het organiseren van acties op pleinen; protesten voor de Centrale Bank van Tunesië… de bevolking betrekken, het scheppen van ruimtes van het forum vlakbij de mensen en niet op afgelegen plekken die moeilijk te bereiken zijn.”

Zonder te vergeten, onderstreept Rahmani, “dat de explosieve situatie van de Magreb, en van zovele andere regio’s op de wereld, het gevolg is van een oppermachtig (‘hegemonisch’) systeem, gebaseerd op de structurele aanpassingspolitiek en de vrijhandelsakkoorden die rampzalige uitwerking hebben gehad voor de bevolking”. Het belang van het WSF in Tunis zal verbonden zijn aan het vermogen om “de strijden te benaderen en ze bij elkaar te brengen. Op een strategische plek zoals de Magreb, nabij Europa, Subsaharaans Afrika en het Midden-Oosten dat op koken staat,” vat hij samen.

(website WSF: www.fsm2013.org/en)

Voor volgen berichten op globalinfo: tag wsf: https://www.globalinfo.nl/tag/wsf/