“Zeventien vreselijke dagen”: Emma Goldman en anderen over de opstand van Kronstadt
Ondanks haar inspanningen om een vreedzame uitkomst mogelijk te maken, leidde de meedogenloze onderdrukking van de opstand door het Rode Leger tot een definitieve breuk van Goldman met de Bolsjewieken.
De digitale versie van deze tekst werd oorspronkelijk gepubliceerd op Anarchy Archives. Vertaling globalinfo.nl
Op 1 maart 1921 keurde een burgervergadering in Kronstadt de Petropavlovsk Resolutie goed, waarin 15 eisen aan de bolsjewistische regering in Petrograd werden opgesomd. Deze datum markeert het begin van de opstand van Kronstadt, waarbij zeelieden, soldaten en burgers stelling namen tegen de demagogie van de bolsjewieken die aan de macht waren.
Om de 100ste verjaardag van de opstand van 1921 te herdenken, publiceren wij opnieuw Emma Goldmans verslag van de materiële en ideologische beweegredenen achter de opstand en haar beschouwingen over de repressie door de regering, die, in haar woorden, “werd gekenmerkt door meedogenloze wreedheid” en haar ertoe bracht alle banden met de Communistische Partij te verbreken.
De tekst is ontleend aan Goldmans My Further Disillusionment in Russia, oorspronkelijk gepubliceerd in 1924, dat haar persoonlijke observaties en ervaringen van het post-revolutionaire Rusland tussen 1920-1921 bundelt.
Zie de website roarmag voor de integrale tekst in het Engels, die bij mijn weten nooit in het Nederlands vertaald werd (er wordt aan gewerk…)
Wel in het Nederlands is de beschrijving van Emma Goldmans strijdmakker Alexander Berkman, in de vertaling van Ruud Uittenhout. (Zie ook als boek op archive.org)
Goldman en Berkman bevonden zich in het Rusland van na de revolutioe, nadat ze uit de Verenigde Staten waren gezet. Berkman had eerder nog zijn aankomst in Rusland de ‘gelukkigste dag van mijn leven’ genoemd.
Daar vinden we ook de vertaling van de manifesten van de opstandelingen in Kronstadt, waaronder hun eisen van 1 maart, nu dus precies 100 jaar geleden:
RESOLUTIE VAN DE ALGEMENE VERGADERING VAN DE BEMANNINGEN VAN HET EERSTE EN TWEEDE ESKADER VAN DE OOSTZEEVLOOT GEHOUDEN OP 1 MAART 1921.
Het rapport van de afgevaardigden, die door de algemene vergadering van scheepsbemanningen naar Petrograd gestuurd zijn om de situatie daar te onderzoeken, gehoord hebbende, wordt besloten:
1) Dat gezien het feit dat de huidige sovjets de wil van de arbeiders en boeren niet uitdrukken, er ogenblikkelijk nieuwe verkiezingen, met geheime stemmingen, gehouden moeten worden, terwijl tijdens de voorverkiezingen volledige vrijheid van actie onder de arbeiders en boeren moet bestaan;
2) Vrijheid van meningsuiting en persvrijheid voor arbeiders en boeren, anarchisten en linkse socialistische partijen in te stellen;
3) Het recht van vergadering voor arbeidersverenigingen en boerenorganisaties te waarborgen;
4) Een niet partijgebonden conferentie van arbeiders, soldaten van het Rode Leger en zeelieden van Petrograd, Kronstadt en de provincie Petrograd uiterlijk 10 maart 1921 bijeen te roepen;
5) Zowel alle politieke gevangenen van socialistische partijen als alle arbeiders, boeren, soldaten en zeelieden, die wegens hun contacten met arbeidersverenigingen en boerenorganisaties gevangen zitten, vrij te laten;
6) Een commissie te benoemen om de gevallen van zij die in gevangenissen en concentratiekampen zitten, te herzien;
7) Alle politotdeli (politieke bureaus) af te schaffen, omdat geen enkele partij bijzondere voorrechten voor het propageren van haar ideeën zou mogen hebben of voor dergelijke doeleinden financiële steun van de regering zou mogen ontvangen. In plaats daarvan zouden er opvoedkundige en culturele commissies, lokaal gekozen en door de regering gefinancierd, ingesteld moeten worden;
8) Meteen alle zagrjaditelni je otrjadi [gewapende eenheden die oogst van de boeren stelen] af te schaffen;
9) De rantsoenen van alien die werken gelijk te stellen, met uitzondering van degenen die werk verrichten, dat gevaar oplevert voor de gezondheid;
10) Zowel de communistische gevechtsdetachementen in alle takken van het leger als de communistische bewakers in de werkplaatsen en fabrieken af te schaffen. Mochten dergelijke bewakers of militaire detachementen nodig geacht worden, dan moeten ze in het leger door de manschappen en in de fabrieken door de arbeiders aangewezen worden;
11) De boeren volledige vrijheid van handelen geven met betrekking tot hun land, en ook het recht om vee te houden, op voorwaarde dat de boeren dit beheren met hun eigen middelen, dat wil zeggen zonder gebruik te maken van ingehuurde arbeidskrachten;
12) Zowel alle legeronderdelen als onze kameraden, de militaire koersanten, te verzoeken met onze resoluties in te stemmen;
13) Te eisen dat de pers onze resoluties alle aandacht geeft;
14) Een rondreizende controlecommissie te benoemen;
15) Vrije koestarnoje (individueel op kleine schaal; productie, zelf voortgebracht, toe te staan.
De resolutie werd unaniem door de brigadevergadering aangenomen, terwijl twee personen zich van stemming onthielden.
Daarna begon het bloedbad dus…