Eurasisme
Onder De Rook Van Het Eurasisme: Vreemde Ontmoetingen Van Adviseur Marine Le Pen (FN)
Het Front National (FN) en de PVV, belichaamd door Marine Le Pen en door Geert Wilders, hebben elkaar gevonden op het Europese vlak. Dit heeft plaats gevonden onder de rook van wat ‘eurasisme’ (Europa / Asië) wordt genoemd. Het betreft een geopolitieke opvatting die ontwikkeld is door geëmigreerde Russen, die menen dat grenslanden waar zij wonen in feite bij Rusland horen.
Gelet op de vertolkte ideeën zowel van de combinatie FN / PVV als de verspreiders van het eurasisme, is het goed om op de hoogte te zijn welk soort contacten tussen de verschillende groepen en bewegingen worden onderhouden. In dat geval trof ik een verslag aan in het Franse dagblad Le Monde (van 6 juni 2014) van weinig orthodoxe ontmoetingen van een van de adviseurs van Marine Le Pen. Welk soort mensen ontmoet elkaar? Hieronder mijn vertaling van het verslag in Le Monde. [ThH] (Bron: Libertaire Orde)
“En? Hebben we al een nieuwe Big Brother?”
“Nee…De rook is nog steeds zwart…”
[ontleend aan Le Monde libertaire nº 1745 van 5-11 juni 2014]
Moskou-Parijs-Wenen
De nieuwe Franse Europarlementariër Aymeric Chauprade (Rassemblement Bleu Marine; Franse politieke beweging opgericht in 2012 en waarbij Marine Le Pen een aanmerkelijke rol heeft gespeeld) weet zijn relaties wel te kiezen. Op zaterdag 31 mei 2014 was hij uitgenodigd voor een vreemde bijeenkomst in Wenen – waar hij woont en het beroep van ‘consultent’ uitoefent. Die bijeenkomst werd bezocht door Russische figuren die op een bepaalde manier getekend zijn. Het thema van de bijeenkomst was: 200 jaar Heilige Alliantie tussen het Russische Rijk, Het Oostenrijkse Rijk en het Pruisische Koninkrijk.
Het initiatief voor deze bijeenkomst lag bij de orthodoxe Russische oligarch en weldoener Konstantin Malofeev. Diens naam is verschillende keren gevallen rond de activiteiten van de pro-Russische separatisten in Donetsk in Oekraïne. Volgens het Zwitserse dagblad Tages Anzeiger, dat over de bijeenkomst publiceerde, is ter vergadering ook van gedachten gewisseld op welke wijze Europa gered kan worden van het liberalisme en van de ‘homoseksuele lobby’.
Nog steeds volgens dat Zwitserse dagblad waren op de bijeenkomst naast Chauprade, ondermeer van de partij: Heinz-Christian Strache, leider van de Oostenrijkse FPÖ (bondgenoot van Marine Le Pen), Volen Siderov van het extreemrechtse Bulgaarse Atake (met wie Le Pen weigert samen te werken). Een van de meest opmerkelijke figuren was wel de éminence grise van Poetin, Alexandre Douguine. Hij is te beschouwen als de pleitbezorger van het eurasisme, een doctrine die de oprichting van een groot eurasiatisch continent voorstaat. Dougine vormt persoonlijk eveneens een verwijzing naar radicaal extreemrechts.
Douguine is met zijn orthodoxe mystiek en esoterische traditionalisme in bepaalde machtskringen van Moskou de ‘paus van het eurasisme’. Volgens de ideeën van Douguine staat de ‘zee orde’ (naar tijd en ruimte omvattend: Carthago, Athene, Groot-Brittannië) tegenover de ‘land orde’ (Rome, Sparta, Rusland). Een van de slogans van deze Russische theoreticus vat zijn politieke gedacht, volgens de onderzoeker Nicolas Lebourg, goed samen: ‘Het Derde Rome, het Derde Rijk en de Derde Internationale zijn de elementen die men met elkaar moet verbinden in een opstand tegen de moderne wereld’. Dit alles oogt niet bepaald ‘ontdiaboliserend’.
De afgevaardigde van het Front Nationale, Marion Maréchal-Le Pen, liet haar gezicht op het afsluitende diner van de bijeenkomst zien. Mensen om haar heen verzekerden dat zij Douguine niet heeft ontmoet. ‘Zij was een weekend in Wenen om persoonlijke redenen’, zo werd aangegeven, ‘Heinz-Christian Strache heeft aan Aymeric Chauprade gevraagd haar uit te nodigen om ’s avonds aanwezig te zijn. Dat is alles. Aan de dag zelf heeft zij niet deelgenomen’, luidde de reactie.
[Bloedbad; ontleend aan Siné Mensuel nº 32, juni 2014]
‘Westerse waarnemers’
Het is niet de eerste keer dat Chauprade een uitnodiging van de meest radicale pro-Poetin beweging kreeg en aannam. Op 16 maart 2014, ter gelegenheid van het referendum over wel of niet aansluiten van de Krim bij Rusland, was hij een van de ‘Westerse waarnemers’. De uitnodiging daarvoor kwam van een mysterieuze NGO (niet gouvernementele organisatie), die zich ook op het eurasisme beroept. De naam van deze NGO geeft dat al aan: Eurasian Observatory for Democracy and Elections. Deze ONG wordt voorgezeten door Luc Michel, leider van de ‘Parti Communautaire National-Européen’ (een beweging half officieel, half rood-bruine politieke kleur), die voortborduurt op het werk van de Belgische neofascist Jean Thiriart.
De door de EODE uitgenodigde Westerse waarnemers waren van verschillende pluimage: een lid van de kant van de Griekse communisten (KKE), een lid van het Duitse ‘Die Linke’, maar daarnaast ook een volksvertegenwoordiger van de Forza Italia (die zelf weer de neofascistische Gabriele Adiolfi had uitgenodigd om zijn boek te presenteren in de sfeer van het Europarlement), een lid van Vlaams Belang en ook Enrique Ravello van het Catalaanse Platform. De laatste is tevens oud-lid van de ‘Cedade’, een beweging die lange tijd Spaanse neonazi’s verenigde. Daarnaar gevraagd zweert Chauprade dat hij over de herkomst van de andere waarnemers niets wist.
Abel Mestre en Caroline Monnot
(‘Moscou-Paris-Vienne, les rencontres peu orthodoxes d’un conseiller de Marine Le Pen’ in Le Monde van 6 juni 2014.)