Van 10 tot 14 september houdt de Wereld Handels organisatie WTO haar topconferentie in het Mexicaanse Cancún. De besluiten daar zullen gevolgen voor iedereen op deze aardbol hebben, en in de meeste gevallen geen positieve. Reden voor iedereen om zich ermee te bemoeien.
De coalitie Seattle to Brussels Network (S2B) bracht een heldere verklaring uit tegen de nieuwste beleidsplannen van de EU op het gebied van buitenlandse handel en investeringen. De Europese Commissie ziet de buitenwereld in toenemende mate als een afzetmarkt en grondstofleverancier voor Europese bedrijven. Daar moet verzet tegen georganiseerd worden.
Het
Westen is niet groot geworden dankzij de ideologie van vrije handel. Het
voldeed zelf nooit aan de eisen die het anderen tegenwoordig opdringt. De
Koreaanse Cambridge-econoom Ha-Joon Chang biedt een tegengeluid.
Over de
hele wereld vliegen de voedselprijzen omhoog. Die stijging wordt veroorzaakt
door een combinatie van slechte oogsten, boeren die overstappen op de teelt van
biobrandstoffen, verhoging van de vraag naar vlees en recordprijzen van olie.
De prijsverhogingen zijn zo ernstig, dat ze een eigen naam gekregen hebben:
agflatie. Het is geen mooi woord, maar het verschijnsel is dan ook kwalijk.
Walden
Bello, onderzoeker/activist van Focus on the Global South, roept op om van de
komende G8-top de laatste te maken. Hij doet dat in een interview met Ogura
Toshimaru van het Engelstalige Japanse tijdschrift Japonesia Review (no 4,
maart 2008)
Is het Doha Akkoord wel haalbaar?
Tijdens
het World Economic Forum besloten twintig handelsministers om een nieuw plan
van Lamy te steunen: rond Pasen een (mini)ministers-top en voordat Bush jr.
aftreedt een nieuw Doha Akkoord. Maar het ontbreken van een fast-track mandaat
en de financiële crisis kunnen roet in het eten (van Lamy, de VS en de EU)
gooien....
De auteur op bezoek bij een collectieve textielfabriek in Venezuela in 2006Een interview met de Amerikaanse politicoloog William Robinson, die niet schroomt om Marxistische instrumenten te benutten om aan te geven hoe de wereld in elkaar zit (en wat daar aan veranderd kan worden).
Verstoor
de markt niet, hoor je vaak in analyses van de voedsel- crisis. Maar daarbij
wordt vaak voorbijgegaan aan de verstorende rol die grote voedselimperia
spelen. Stijgende voedselprijzen, nieuwe schaarsteverhoudingen en voedselrellen
vormen een ware hype waarbij de diagnoses over elkaar heen buitelen. Waar
iedereen het over eens lijkt te zijn is dat de markt niet mag worden verstoord.
En dat terwijl de internationale landbouwmarkten al permanent verstoord zijn.
In deze hype vormen biobrandstoffen de little devil die staat voor honger,
voedselrellen, hoge prijzen, inflatie, nieuwe handelsbeperkingen, een leeg
gekapte Amazone en veel ethisch ongemak. Bio-energie staat opeens voor iets dat
niet hoort: het steelt als het ware het voedsel van het bord van de arme
medemens. Een dergelijke opvatting is hooguit gedééltelijk juist - voor een
heel klein deel. Maar het is wel een comfortabele opvatting. Waar ze postvat
hoeven de echte dramas niet meer te worden belicht.