Ga naar de inhoud

5.-8. juli 2018 Een jaar na de G20: Festival van de grenzeloze solidariteit in Hamburg

Een uitgebreid programma ter herinnering, lering en vermaak over de G20-top van een jaar eerder.

7 min leestijd

(Vertaling globalinfo.nl dat graag donaties ontvangt Zie voor eerdere berichtgeving over de G20-top in Hamburg hier)

De G20-top is bijna een jaar geleden en we hebben nog steeds te maken met politieke en juridische repercussies. De Hamburgse Senaat had een “Festival  van de democratie” beloofd, in feite werd het een festival van repressie. Het werd gevolgd door absurd hoge straffen tegen vermeende activisten, terwijl de aanvallen van de politie waarschijnlijk geen gevolgen voor henzelf hebben. De hoofdverantwoordelijke voor de ramp in de G20, Olaf Scholz, is gewoon de federale minister van Financiën en zijn roekeloze taakleider Hartmut Dudde, is ook als het nieuwe hoofd van de politie van Hamburg een paar treden naar boven gekropen.

Maar er is een andere geschiedenis en verhaal van de G20:

Een verhaal van solidariteit, bijeenblijven en moed van de activisten. Het verhaal over hoe we uiteindelijk ondanks verbod op camps voor slaapplaatsen konden zorgen, hoe we elkaar steeds weer op straat tegenkwamen, hoe we de demonstratieverbodzone negeerden en hoe we elkaar uiteindelijk troffen voor de grootste demonstratie in Hamburg sinds de jaren 1980. En ook in Argentinië, locatie van de aanstaande G20-top (eind november), bereiden sociale bewegingen en initiatieven, verenigingen en vakbonden brede, internationale, levendige en krachtige protesten voor tegen de volgende verzameling van oorlogsvoerders, autoritaire leiders en koude neoliberalen (zie ook https://mejorsintlc.org/)

Dit alles moet herinnerd en verbonden worden, zodat niet alleen het verhaal van de machtigen verteld wordt. Er komt een weekend vol cultuur en actie op de verjaardag van de G20-protesten. Het doel is om opnieuw een duidelijke aanwezigheid in de stad te tonen met een kleurrijk teken om ook de successen te vieren, terug te kijken op wat er is gebeurd en het gevoel van solidariteit nieuw leven in te blazen.

Er zullen evenementen plaatsvinden – zowel over het beleid van de G20 als over grondrechten, over het falen en onwenselijkheid  moderne versie van de noodtoestand, escalatie en politiegeweld te “verwerken”, of over de huidige situatie van de processen; er zal worden gedanst en gecornert (= feestje bouwen op een straathoek naar Hamburgse folklore, vert.), tentoonstellingen zullen worden geopend, en films vertoond en natuurlijk – te voet en op wielen – wordt er door Hamburg gedemonstreerd.

Een gedetailleerd programma zal binnenkort online beschikbaar zijn op deze website

Daar vind je ook de oproep en de flyer om te downloaden Ook in het Engels

Maar hier alvast het ruwe overzicht

Do 5 Juli Cornern en FSK 3.0 aanzetten

Vrijdag 6 juli Opening van de fototentoonstelling (Gängeviertel)

Zat 7 juli workshops, fietstocht naar G20 plaatsen en vanaf 16.00 uur demo rave (16.00 uur Neuer Pferdemarkt)

Zon 8 juli concerten

————————————————-

Een Jaar G20: Feest van Grenzeloze Solidariteit een jaar na de G20 in Hamburg

English version

Een jaar na de G20-top in Hamburg zal in november 2018 in Argentinië het volgende rendez-vous van oorlogsdrijvers, autoritaire leiders en koude neoliberalen plaatsvinden. De leiders van de machtigste en rijkste staten zullen opnieuw, zoals sinds 1999 gebeurt, het recht nemen om beslissingen te nemen voor de hele wereld. En het is nu al zeker dat de resultaten van het miljoenen kostende top spektakel in Buenos Aires net zo karig zullen zijn als in Hamburg. Er zal niets worden overeengekomen dat op de een of andere manier zou bijdragen aan het overwinnen van wereldwijde onrechtvaardigheden, het overwinnen van de klimaatcrisis of het beëindigen van de moorddadige oorlogen. Geen wonder, het is tenslotte het mondiale kapitalisme van de G20 zelf dat verantwoordelijk is voor deze staat van onze wereld.

Internationale toppen zijn altijd het toppunt van veiligheidswaanzin en -repressie. In Hamburg werden meer dan 30.000 manschappen ingezet om de gasten van de staat te beschermen tegen protest. In een gebied van meer dan 38 vierkante kilometer in het midden van een grote stad was elke bijeenkomst verboden. Demonstranten moesten worden afgeschrikt en de grondrechten en bewegingsvrijheid van de bewoners hadden moeten worden weggestopt achter de buitensporige veiligheidsbelangen van de staatshoofden en hun delegaties. De meeste hamburgers hebben nog steeds het vervelende constante geluid van helikopters in hun oren, waardoor ze dag en nacht werden geterroriseerd.

Tijdens de top richtte de politie zich specifiek op escalatie. Actie camps werden omsingeld, demonstraties met enorme overmacht aangevallen. Talloze demonstranten raakten – soms zwaar – gewond en bij verschillende gelegenheden viel er alleen door geluk geen doden. Nadien werden de gebeurtenissen op zijn kop gezet door de politiek, de politie en delen van de media. De toenmalige burgemeester van Olaf Scholz (SPD), nu vice-kanselier en federale minister van Financiën, verspreidde de doldrieste leugen dat “er geen politie-geweld voorgekomen was”. Het uitvoerig gedocumenteerde geweld van de politie is tot nu toe onbestraft gebleven, onderzoeken zijn gestaakt. Mensen zijn daarentegen al op beschuldiging van vermeende werpen van flessen tot terroristen verklaard, publiekelijk aan de opsporing vrijgegeven en door een politieke justitie maandenlang in voorlopige hechtenis gehouden, deels veroordeeld met uiterst dunne bewijzen tot volstrekt buitensporige gevangenisstraffen.

De G20-protesten zijn niet de oorzaak, maar slechts een  een welkome aanleiding om om steeds meer bewapening voor de politie, steeds strengere wetten en meer en meer controle te bereiken. Beieren heeft net zijn politiewet aangescherpt ondanks massale protesten, Saksen, Noord-Rijnland-Westfalen en Nedersaksen willen volgen.

De protesten in de G20 hebben niet alleen intimiderende en traumatische ervaringen met repressie opgeleverd, maar we hebben ook veel positieve en empowerende ervaringen opgedaan. Op veel plaatsen in onze stad werd de vaak zo geroemde solidariteit  in de praktijk: toen de camps werden verboden, hebben kerken, het Schauspielhaus- theater, het St. Pauli Stadion en vele bewoners van Hamburg hun deuren opgengesteld en onderdak geboden aan activisten.

Tijdens de Conferentie Voor Mondiale Solidariteit hebben duizenden mensen besproken hoe een andere, betere wereld dan het wereldwijde kapitalisme eruit kan zien. We hebben de repressie op straat getrotseerd: we hebben  gevierd, gedanst, het verbod op demonstraties geschonden, de konvooien van Trump en anderen geblokkeerd en uiteindelijk samen met bijna 80.000 mensen gedemonstreerd.

We zullen dit jaar op dit gevoel van levende solidariteit voortbouwen en op veel plaatsen in de stad weer zichtbaar zijn. We zijn nog steeds toegewijd aan een wereld van grenzeloze solidariteit: tegen racistische afscherming en voor veilige vluchtroutes. Tegen de oorlog van Turkije en andere regionale machten in Syrië en Koerdistan. Tegen de belangen van de kolen- en auto-industrie en voor klimaatrechtvaardigheid. Tegen de verkoop van onze steden aan investeerders en voor het recht op behoorlijke huisvesting voor iedereen.

Een jaar na de G20 staan we samen tegen de repressie. We eisen de stopzetting van alle processen tegen tegenstanders van de top en de onmiddellijke vrijlating van allen die nog steeds zitten. In plaats daarvan eisen we consequenties voor de politieke leiders in de rood-groene senaat voor de escalatiestrategie van de politie – het meest dringende daarbij is het onmiddellijke ontslag van het toenmalige hoofd van de operatie die onlangs gepromoveerd werd tot de chef van politie Hartmut Dudde en binnenlands senator Andy Grote (SPD). En we staan samen tegen het aanscherpen van de politiewetgeving, de uitbreiding van de controlestaat en de verdere uitholling van fundamentele democratische rechten.

Democratie komt niet van boven, ze onstaat niet niet op topconferenties van de rijkste en machtigste staten. Tegenover de arrogantie van macht vertrouwen we op de solidariteit van velen – in Hamburg, in München, in Düsseldorf, in Rojava, in Buenos Aires en elders.