Ga naar de inhoud

Arrivederci Steve Bannon

Een paar jaar geleden reisde oud-adviseur en hielenlikker van Donald Trump Steve Bannon, naar Europa om het populisme een handje helpen. Een citaat van deze schertsfiguur in die tijd: “Ik kom al mijn hele leven op voor de gewone man.” Destijds schreef ik daarover in een column dat vaak het milieu waarin men zich bevindt de norm voor wat de zogenaamde gewone man is bepaalt, en voor Bannon zou die gewone man wel eens iemand kunnen zijn wiens dagelijkse leven zich tussen een goed gevulde portemonnee en een uitpuilende portefeuille afspeelt. Immers, wie de levensloop van Bannon beziet, zal niet gemakkelijk enige activiteit ontdekken die ‘de gewone man’ zoals wij die daar doorgaans onder verstaan, ten dienste stond.

3 min leestijd

(Door Henk Witte, oorspronkelijk verschenen op konfrontatie, foto Ben Alexander Trump protest 2016, CC2.0/wikipedia)

Er was in 2018 alle aanleiding om de bewegingen van Bannon in Europa met de nodige zorg te volgen. Bannon was immers begeesterd met de mentaliteit van het Witte Huis van Trump. Een mentaliteit en een houding waarin de eenheid van Europa nou niet bepaald met enthousiasme werd en wordt bekeken. Sterker; de Brexit werd openlijk toegejuicht en zelfs aangemoedigd. Het is in het belang van de – overigens afnemende – leidende positie van de V.S. om die eenheid van Europa te ondergraven. Steve Bannon, hoewel ogenschijnlijk gebroken met Trump, zou evengoed en vermoedelijk met graagte de marionet kunnen zijn die zich zou opwerpen als ‘spelbreker’ in de eenheid van de Europese landen. Het aanmoedigen van het populisme in Europa zou daarbij het breekijzer moeten zin. Al die populistische bewegingen hebben immers een grote gemene deler; ze zijn allemaal tegen de Europese Unie.

Gegoten in The Movement, de rechts georiënteerde organisatie van de niet smetteloze Belgische zakenadvocaat Mischaël Modrikamen, probeerde Bannon -die een groot bewonderaar is van Geert Wilders- de Europese populistische partijen op één lijn te krijgen, in een streven om gezamenlijk tenminste een derde van het aantal zetels in het Europarlement te gaan bezetten. Bannon werd dan ook met open armen ontvangen door de populisten van het Vlaams Belang in België en door Marie Le Pen persoonlijk.

Ook Thierry Baudet stak zijn bewondering voor Bannon niet onder stoelen of banken, getuige zijn tweet destijds: Briljante speech van Steve Bannon, de belangrijkste adviseur van Trump, over zijn politieke filosofie. Must watch. https://youtube.com/watch?v=7nTd2ZAX_tc&feature=share

Bannons reis door Europa bracht hem het Dignitatis Humanae Institute in Italië en het oude klooster in Trisulti, ten zuid-oosten van Rome. Met geld van de filantroop Bannon zou in dat klooster een officierenschool ten bate van het westen en de christelijke cultuur gesticht worden. Letterlijke uitspraak van Bannon destijds: “Als we de volgende Salvini of Orbán kunnen opleiden, dan zouden we heel trots zijn”. Al snel bleek dat Bannon de Italiaanse overheid vals had voorgelicht bij het tot zijn beschikking krijgen van het klooster -beloofde onderhoudskosten ruim honderdduizend dollar per jaar- , waarna de Italiaanse minister van van Cultuur Alberto Bonisoli een einde maakte aan het avontuur van Bannon. Daar kwam nog eens bij dat de Europese populisten al snel door hadden dat samenwerking met Bannon hen meer schade dan goed zou doen.

Intussen is duidelijk geworden waarmee Bannon de financiële beloftes ten aanzien van het klooster wilde inlossen. Hij zou betrokken zijn in een fraudezaak rond een crowdfundingcampagne om geld op te halen voor de bouw van de grensmuur tussen de VS en Mexico. Hij en drie anderen zouden grote sommen geld, die naar de muur zouden gaan, naar zichzelf hebben doorgesluisd. Een unieke situatie lijkt zich voor te doen; ongedierte dat zichzelf plat trapt.