EU wil permanente database over politieke activisten
De Britse organisatie Statewatch heeft bekend gemaakt dat er binnen de
Europese Commissie gewerkt wordt aan een officiële database over
politieke activisten. Natuurlijk werd er altijd al samengewerkt tussen
veiligheidsdiensten binnen de EU en werden daarbij lijsten opgesteld
van mensen die in de gaten gehouden moesten worden of aan de grens
geweerd zouden moeten worden, maar die waren tot nu toe onofficieel of
‘bilateraal’. Nu dreigt een permanent en EU-breed databestand aangelegd
te worden van politieke activisten.
Doel
zou zijn "te voorkomen dat personen of groepen die beschouwd worden als
een potentiele bedreiging voor de openbare orde en/of veiligheid naar de plek
van een bepaald evenement kunnen reizen." ("prevent individuals or
groups who are considered to pose a potential threat to the maintenance of
public law and order and/or security from travelling to the location of the
event")
En voor het instellen van de noodzakelijke maatregelen voor een snelle
en efficiente uitvoering van mogelijke uitzettingsmaatregelen ("The
necessary arrangements for a quick and efficient implementation of the
potential expulsion measures")
Statewatch heeft de taaie notulen en verdragen doorgeploegd
en op een rijtje gezet.
Een korte samenvatting (in het originele stuk van Statewatch
staan tal van links naar de officiële documenten en andere bronnen).
Tijdens het Duitse voorzitterschap van de EU werd op 22/23
oktober 2007 op een bijeenkomst van Europese ministers van Binnenlandse Zaken
het voorstel gelanceerd (door Duitsland) dat mogelijkheden bestudeerd worden
voor het "delen van informatie over gewelddadige probleemmakers tijdens
grote evenement" (in Jip en Janneke-taal: demonstranten tegen grote
topconferenties). Overeengekomen werd dat de werkgroep van de Europese Commissie
over het SIS/SIRENE (= Schengen Information System) de mogelijkheid zouden
onderzoeken van "het gebruik van SIS voor de uitwisseling van informatie.
Op 4 december berichtte de SIS/SIRENE werkgroep (onder het
kopje "Troublemakers") dat ze aan het werk waren gegaan en geoordeeld
hadden dat dergelijke informatieverzameling en deling ‘could prove helpful in
locating troublemakers’. Sommige leden hadden nog wel bezwaar gemaakt omdat het
SIS bouwwerk en met name een bepaald artikel (art. 99 over zware misdaden of
dreigingen) niet met dat doelmerk ontstaan was.
Op 14 maart (2008) kreeg de werkgroep van SIS/IRENE een
schrijven van het voorzitterschap van de Commissie onder wederom de kop
"Troublemakers". Ze verwijzen daarin naar de protesten tijdens de
EU-top in Gotenburg (juni 2001) en dat toen al geconcludeerd was dat er
behoefte was aan uitbreiding van de beschrijving van de "violent
troublemakers" die onder SIS aangepakt zouden mogen worden. Daar zou
vervolgens weinig mee gebeurd zijn, waarna de Duitse regering het plan vier en
een half jaar later en net na de protesten bij de G8-top in Heiligendamm, weer
uit de la visten om ze te doen herleven. Ook wordt melding gemaakt van het feit
dat de SIS/SIRENE werkgroep op 29 januari 2008 over de kwestie gesproken heeft
(notulen ontbreken) en dat "verschillende delegaties van mening waren dat
de boogde personen (dus politieke activisten, vert.) onder artikel 99 ingevoegd
zouden kunnen worden. Andere delegaties hadden hun twijfel over de
bruikbaarheid van dit artikel voor "violent troublemakers" omdat dit
artikel niet toestaat om ze te arresteren (!).
Het voorzitterschap stelt dat de data personen zouden
betreffen die "weggehouden zouden moeten worden van bepaalde evenementen,
zoals Europese topconferenties of vergelijkbare evenementen (…). Verder wordt
nog bedacht dat er een probleem met mensenrechten en politieke vrijheden zou
kunnen opduiken, waarvoor de oplossing dan zou zijn dat de gegevens zorgvuldig
behandeld zouden moeten worden…
Op 18 maart 2008 was het bovengenoemde schrijfsel besproken
en (onder het bekende kopje "troublemakers") besloten dat alvorens
verder te gaan eerst goed gedefinieerd zou moeten worden wie nu wel en geen
"troublemakers" zijn. Daarom zou er overleg moeten komen met de
werkgroep over politie-samenwerking.
Vervolgens kwam de Duitse delegatie op 7 april met een
notitie over "het verbeteren van
de uitwisseling van informatie over gewelddadige wetsovertreders die
internationaal actief zijn". Waarmee – merkt Statewatch op – de definitiekwestie
geklaard lijkt te zijn: "gewelddadige wetsovertreders die internationaal
actief zijn". In de notitie wordt fijntjes opgemerkt dat het in Duitsland
al toegestaan is om een waarschuwing uit te vaardigen bij grote politieke of
sportevenementen en om "gevaar af te wenden van personen of groepen die
tot geweld neigen". Waarschuwingen
worden uitgevaardigd over personen "whom certain
facts give reason to believe that they will in future commit significant
criminal offences using violence or the threat of violence. A "significant
criminal offence" is one which falls into a category higher than that of
petty crime, noticeably disturbs the public peace and is likely to have a
considerable effect on the public’s sense of security."Als ‘concrete reden’ om onder deze categorie te vallen wordt gestel dat "de persoon in kwestie verdacht
wordt, beschuldigd is of veroordeeld is, van/voor een ernstige criminele
wetsovertreding." Verdacht of beschuldigd door wie? Vraagt Statewatch
hardop af.
Vervolgens wordt een rijtje voorbeelden gegeven van
"ernstige criminele wetsovertreding" en daar blijkt gewoon ook
verstoring van de openbare orde onder beschouwd te worden (naast terrorisme en
‘gewapende groepen’), waardoor (volgens Statewatch) ook mensen die een vreedzame
zitblokkade plannen, onder de maatregel kunnen vallen.
In het bericht verwijst statewatch verder naar de eerdere
pogingen om een database voor politieke ’troublemakers’ te construeren, en naar
de rol van data-uitwisseling en internationale samenwerking bij het huidige
repressieve beleid tegen demonstranten.
De conclusie van Statewatch-redacteur Tony Bunyan: "We
kunnen nu een nieuw patroon op zien komen in de EU waarbij mensen die hun
democratische recht uitoefenen om aan internationale protesten deel te nemen,
geconfronteerd worden met agressieve para-militaire politiemethodes,
bespionering, preventieve hechtenis en uitzetting. Dit is een weerspiegeling
van de definiëring van de EU van ‘veiligheid’ bij internationale evenementen,
dat nu zo gedefinieerd is dat het zowel ‘counter-terrorism‘ als ‘openbare orde’
afdekt.
Eerder in 2003 werd overeengekomen tot bilaterale
uitwisseling van informatie over ‘verdachte troublemakers’ tussen lidstaten van
de EU bij internationale evenementen. Wat nu voorgesteld wordt, is niet om
selectief informatie uit te wisselen die verbonden is aan specifieke
evenementen maar een permanente EU-grote database van verdachte
"troublemakers", dit is volledig onaanvaardbaar in een democratisch
Europa.
—————————-
Toevoeging Globalinfo: Uit het verleden is bekend dat het
simpele feit van arrestatie (dus niet de veroordeling ergens voor) tijden een
van die grote demonstraties, wat jaarlijks duizenden mensen overkomt, genoeg is
om op hun ‘lijsten’ terecht te komen. Mensen die nooit veroordeeld zijn, maar
bij fouillering iets in hun bagage hadden dat deed vermoeden dat ze hun gezicht
wilden bedekken, of die een zakmesje bij zich hadden, vonden zich terug op een
lijst van personen die aan een binnengrens in de EU teruggestuurd werden, soms
preventief gearresteerd werden.
Zie het hele bericht van Statewatch hier.