Ga naar de inhoud

Europees wetgevend initiatiefrecht voor bedrijven

Hoort dit nog in een nieuwsrubriek? We hebben er al zoveel staaltjes van gehoord, iedereen vermoedt dat het dagelijks opnieuw gebeurt … En toch, als bedrijven de pen mogen vasthouden waarmee wetgeving geschreven wordt zou dit als nieuws, zelfs schokkend nieuws moeten overkomen. Deze keer is het Airbus dat de pen overhandigd werd, en wel door de Europese Commissie; het gaat immers over Europese reglementering.

2 min leestijd

(Door Herman Michiel, oorspronkelijk verschenen bij Ander Europa)

Reglementering over de CO2-uitstoot van vliegtuigen, waarvoor – in tegenstelling tot wagens – nog geen regels bestonden. Nochtans wordt de bijdrage van de luchtvaart tot de totale CO2 uitstoot op 5% geschat, een stuk meer dan van de scheepvaart (3%). De ICAO, het luchtvaartagentschap van de Verenigde Naties, was er zich dan toch mee gaan bezighouden, en de Europese ‘klimaatkampioen’ had een zekere credibiliteit om hiertoe op beslissende wijze bij te dragen.

Maar toevallig is deze klimaatkampioen ook de thuishaven van Airbus, naast het Amerikaanse Boeing een van de grote vliegtuigproducenten, een van de wereldspelers van de mondiale big business. We kunnen de ontwikkeling van een van onze industriële parels toch niet in gevaar brengen door excessieve milieuregels, moet de Europese Commissie gedacht hebben. En prompt werd de kwestie voorgelegd aan… Airbus. Voorgelegd is zwak uitgedrukt, want volgens onderzoek van Euractiv kon Airbus de regels zelf schrijven. Dat blijkt uit een aantal uitgewisselde e-mails, die pas na 18 maanden aandringen vrijgegeven werden door de Commissie.

Critici van de EU wijzen vaak op het ‘democratisch deficit’ van de Europese constructie. Dat bestaat er onder andere in dat alleen de Europese Commissie wetgevend initiatiefrecht heeft, dat met andere woorden het Europees Parlement geen wetsvoorstellen kan doen maar alleen kan beslissen over voorstellen van de Commissie. Maar uit het Airbus-verhaal blijkt dus dat ook sommige bedrijven wetgevend initiatiefrecht hebben. De uitdrukking ‘democratisch deficit’ lijkt hiervoor dus niet zo adequaat, ‘democratisch bankroet’ zo passender zijn. (hm)