Jarenlange gevangenisstraf dreigt voor anti-Trump-demonstranten

(Door Chris Steele, Truthout | News Analysis, “Copyright, Truthout.org. Reprinted with permission.” Vertaling globalinfo.nl. Foto Joe Catron flickr/cc) 2e en 3e foto Jack Conroy, cc/flickr)

Een gecombineerd totaal van 12.000 jaar in de gevangenis is wat bijna 200 demonstranten, journalisten en juridische waarnemers dreigt, vanwege het bijwonen van een protest bij de inhuldiging van president Donald Trump op 20 januari (J20). Na een bijgestelde aanklacht probeert de Amerikaanse aanklager elke persoon 60 jaar te geven voor het naar verluidt aanzetten tot een oproer, het vernielen van minder dan tien ruiten en samenspanning. Het Amerikaanse kantoor van de procureurs voor het District of Columbia beweert dat de schade aan eigendommen oploopt tot meer dan $ 100.000. De politie van het district besteedde $ 300.000 aan wapens en uitrusting voor de inhuldiging en voegde slechts $ 150.000 toe aan het budget om het politie-optreden tijdens de inhuldiging te herzien. Terwijl veel advocaten de ‘blinde’ algemene beschuldigingen en buitensporige strafeisen ongekend noemen, zijn activisten voor burgerlijke vrijheden bezorgd over het precedent dat deze uitgebreide beschuldigingen en verstrekkende dagvaardingen op basis van metagegevens zullen hebben op het afschrikken van vrijheid van meningsuiting en het onderdrukken van afwijkende meningen.

Sociaal activist en buurtbewonersorganisator, Carlo Piantini, die een J20-verdachte is, legde in een interview met Truthout uit: “Zulke aanklachten zijn bedoeld om gemeenschappen de mond te snoeren op het moment dat mensen zich moeten verzetten, of dat nu de activistische gemeenschap is, de anarchistische gemeenschap of elke andere. ” Piantini vervolgde: “Hoe kan nu verwacht worden dat mensen dapper genoeg zijn om verzet te bieden wanneer de gevolgen een leven van opsluiting kunnen zijn? En dan de afranselingen door de politie. Wanneer de straat op gaan en demonstreren zou kunnen betekenen dat er concussiegranaten geschoten worden, en je terecht komt in politiecellen vol kakkerlakken, en het vooruitzicht van een aanklacht vanwege acht misdrijven, wie zal er dan nog opstaan en terugvechten? Deze aanklachten zijn bedoeld om mensen bang, binnenshuis en gehoorzaam te houden. En deze zaak zelf is bedoeld om het precedent te scheppen voor dit alles. “

Onderdrukking, zware veroordeling en seksueel geweld

De ACLU (Vereniging voor verdediging van burgerrechten, vert.) noemde inbreuken op First Amendment-rechten (eerste artikel van de grondwet, vert) met betrekking tot de “willekeurige” omsingeling en vasthouden van demonstranten, inclusief journalisten en juridische waarnemers, “voor het uitgebreide gebruik van pepperspray, concussiegranaten en stingers (granaten waar kogeltjes uit spatten, vert), inclusief op mensen die al vastzaten,” en voor het buiten vasthouden van mensen “voor buitensporige perioden” zonder toegang tot voedsel, water of wc.” De ACLU begin in juni een rechtszaak waarin de politie werd beschuldigd van het gebruik van seksueel misbruik als een vorm van straf tegen vier mensen die tijdens de protesten waren gearresteerd. Tijdens een persconferentie in juni verklaarde fotojournalist Shay Horse, die werd vastgehouden, dat hij naar een “trainingsfaciliteit” werd gebracht, waar hij bevolen werd om zijn broek te laten zakken en aan zijn testikels “werd gerukt”, waarna de agent ” zijn vinger in elk van onze anussen stak en daarin ronddraaide.” Horse vervolgde: “Het voelde alsof ze aanranding en verkrachting als straf gebruikten. Ze gebruikten die tactieken om mensen die onschuldig zijn totdat ze schuldig zijn bevonden, pijn en ellende toe te brengen.”

(Toevoeging globalinfo: over wapens door politie gebruikt in de Washington Post)

Kristian Williams, auteur en deskundige op het gebied van over politiewerk en staatsgeweld, verklaarde in een interview met Truthout dat “een van de meest verontrustende feiten over het strafrechtelijk systeem is hoe algemeen seksueel geweld is in elke fase van eerste contacten door politie tot aan arrestatie en opsluiting. Soms wordt het in politieke contexten bewust gebruikt als een schrikaanjagend wapen, maar vaker worden de praktijken informeel getolereerd en blijven ze gewoon hangen in de cultuur van straffeloosheid.” Over de buitensporige aanklachten, verklaarde Williams, “aanklagers grijpen naar de hoogst denkbare aanklachten, in het bijzonder die met verplichte minimumstraffen, en jagen zo verdachten tot het accepteren van lichtere aanklachten, als ze bereid zijn te getuigen tegen hun medegedaagden.” Williams voegde eraan toe dat dit proces mensen de gevangenis in jaagt en de kosten voor het houden van processen laag houdt, en stelt: “Als alle zaken voor de rechter zouden komen, zouden de rechtbanken tot stilstand komen en hun achterstand nooit meer inlopen.”

Jude Ortiz, voorzitter van het Mass Defence Committee van de National Lawyers Guild (NLG), legde in een interview met Truthout uit: “Het nieuwe deel van deze zaak gaat over het op een zeer willekeurige manier aanklagen wegens samenspanning en ‘blind gestelde misdrijven’ (blanket felonies, bedoeld wordt beschuldigingen die zo benoemd worden dat ze iedereen kunnen treffen, vert) van iedereen die in de omsingeling is opgepakt. Dat valt ook samen met de dingen die de aanklager heeft gedaan tegen personen die als verdachten worden genoemd.” Ortiz merkte op dat 95 procent van de strafzaken eindigt in bekentenis-overeenkomsten (plea bargains) waarin wordt uitgelegd dat de beklaagden sterk in het nadeel zijn, wat hen dwingt om bekentenis-overeenkomsten te sluiten in plaats van te gokken tegen een bevooroordeeld systeem. Ortiz legde verder uit dat de regering “beweert dat iedereen die die dag op willekeurige wijze opgepakt werd, inherent schuldig is aan die samenzwering en daarom schuldig is aan alle beschuldigingen. Dat veroorzaakt veel angst omdat mensen nu geconfronteerd worden met de mogelijkheid tot 60 jaar veroordeeld te worden, vanwege de theorie van de aanklager van de zaak.” Ortiz wees erop dat de ironie van de aanklacht wegens samenspanning is dat de meeste beklaagden alleen met elkaar verbonden zijn vanwege de vervolging en de massale arrestatie.

Schuldig door vereniging in het tijdperk Trump

Als de National Security Agency (NSA) niet genoeg was om George Orwell en Aldous Huxley uit het graf te laten uitroepen “Ik had je gewaarschuwd”, werden mobiele telefoons van de 230 gearresteerden in beslag genomen en doorzocht op gegevens, en provider DreamHost werd in augustus door de overheid gedagvaard voor het hosten van de site DisruptJ20.org. Volgens de ACLU had het gerechtelijk bevel tot het verkrijgen van digitale gegevens op de site de mogelijkheid om meer dan 1 miljoen gebruikers mee te nemen, en zou het de “IP-adressen van meer dan 1,3 miljoen bezoekers van de site” omvatten. Vorige maand heeft hoofdofficier Robert E. Morin van het Superior Court van het District of Columbia het bevel van de DOJ afgewezen en verklaard:

“terwijl de overheid het recht heeft om haar juridisch bevel (Warrant) uit te vaardigen, heeft zij niet het recht om door de informatie op de website van DreamHost te bladeren en daar personen te identificeren of toegang te krijgen tot communicatie van personen die niet deelnemen aan vermeende criminele activiteiten, met name die personen die deelnemen aan activiteiten die worden beschermd door het First Amendment. “

In een verklaring aan Ars Technika heeft Paul Alan Levy, een advocaat voor Public Citizen (een burgerrechtenorganisatie, vert) de tekortkomingen van de rechter aangehaald in de uitspraak: “De rechter heeft besloten e-mails van anonieme gebruikers (zonder hun identificatiegegevens) te laten doorzoeken, hoewel de overheid nooit heeft laten zien dat het een goede reden had om naar die e-mails te kijken.” Levy legde verder uit dat “de rechter Public Citizen en DreamHost de mogelijkheid ontneemt uit te leggen waarom de argumenten van de overheid voor een zoekprotocol of toegang tot een bepaald record moeten worden afgewezen.”

In een e-mailcorrespondentie met Truthout verklaarde Noam Chomsky dat de J20-aanklachten “volstrekt schandalig” waren. Hij legde uit dat hoewel Woodrow Wilson’s Red Scare en COINTELPRO erger waren, hij eraan toe voegde: “Harde onderdrukking van afwijkende meningen komt maar al te vaak voor in de Amerikaanse geschiedenis .”

Vergelijk Charlottesville met J20: een case study in schijnheiligheid

Op de blanke supremaciste “Unite the Right” -demonstratie in Charlottesville op 12 augustus 2017 in Virginia, waarbij vuurwapens werden gebruikt door blanke supremacisten, waren er aanvankelijke geen arrestaties. Ze werden ook niet omsingeld en blind aangeklaagd’ voor misdrijven en samenspanning om oproer te veroorzaken, ook al werd DeAndre Harris, een zwarte man, zwaar mishandeld (en later gearresteerd) door blanke supremacisten. En hoewel meerdere mensen gewond raakten en Heather Heyer werd gedood nadat een witte supremacist naar verluidt met een auto door een menigte van tegendemonstranten reed, zijn maar weinig blanke supremacisten gearresteerd. De vraag is, waarom waren betogers in DC (DC = District of Colombia, oftwel de hoofdstad Washington, vert) doelwit en werden ze buitensporig zwaar aangeklaagd, terwijl het geweld door blanke supremacisten in Charlottesville werd gebagatelliseerd door de beruchte “geweld van beide kanten”-reactie van president Trump? Kris Hermes, auteur van Crashing the Party: Legacies and Lessons from the RNC 2000 zei: “Het lijdt geen twijfel dat de Trump-regering een dubbele moraal hanteert voor de manier waarop ze tegenstanders als anti-fascistische activisten behandelt, of hoe ze blanke nationalisten behandelt.”

Over de ongelijkheid in behandeling verklaarde Carlo Piantini: “Het verzet dat plaatsvond op J20 was niet gunstig voor de staat, het wit-supremacistische geweld dat plaatsvond in Charlottesville was dat wel. Dit land is altijd al een koloniaal, wit-supremacistisch project geweest en het regime van Trump heeft zich een weg naar de macht gebaand door het hernormaliseren van expliciet wit nationalisme. ” Piantini legde uit dat blanke suprematische groeperingen “een politiek van persoonlijk en systemisch geweld gemeenschappelijk hebben, tegen een breed spectrum van gemarginaliseerde identiteiten, en ze oefenen dit actief uit op evenementen als ‘Unite the Right’ of op Richard Spencer’s recente mislukking bij de Universiteit van Florida. Dat soort geweld is gunstig voor de staat, het helpt een fundamentele sociale orde overeind te houden, dus zien we de politie keer op keer in openlijke samenwerking met deze groepen, of het nu in Portland, Charlottesville, Gainesville of DC is. “

Solidariteit, een ander soort van precedent

Het verhaal over precedenten een andere richting gevend, verklaarde Jude Ortiz: “Mensen zijn samengekomen op echt ongelooflijke manieren die eigenlijk een precedent zetten voor onze beweging en uitvinden hoe we op afstand kunnen samenwerken, hoe we gemeenschappelijke politieke solidariteit kunnen vinden en grond om samen te werken, ondanks de vergaande consequenties die dat voor ze kan hebben. Ondanks alle ontberingen die de regering hen heeft opgelegd, is dat echt een sterk teken van de veerkracht van onze beweging. ” Samen met de NLG is Dead City Legal Posse – een collectief dat is ontstaan na de arrestatie van de J20 – opgericht om verdachten te helpen en te ondersteunen tijdens de juridische procedure.

Sprekend over de worstelingen waar hij en de medegedaagden tegenover staan, zei Piantini: “De meest indrukwekkende organisering is gecentreerd geweest rond materiële en emotionele steun voor medegedaagden.” Hij voegde eraan toe dat het trauma van criminalisering stressvol is, maar “sommige echt mooie relaties heeft doen ontstaan uit een groep vreemdelingen.”

Kris Hermes merkte op dat een onafhankelijk onderzoek naar wangedrag door de politie op de inhuldigingdag in oktober begon en pas zal zijn afgerond nadat de J20-processen zijn begonnen. “Het is schandalig genoeg dat bijna 200 mensen tientallen jaren in de gevangenis dreigen te zitten vanwege demonstraties op straat in DC tijdens de inauguratie van Trump,” zei Hermes, “maar om mensen te bestraffen voordat kan worden vastgesteld of hun arrestaties wel wettig waren of dat het politiegeweld heeft bijgedragen aan escalatie van spanningen op die dag, is onrechtvaardig en onbegrijpelijk. ” 15 november 2017 is de openingsdag voor de eerste ronde van de rechtszaak voor de verdediging, de tweede ronde zal naar verwachting beginnen op 11 december 2017.

(Copyright, Truthout. Mag niet zonder toestemming verspreid worden)

(Chris Steele heeft samen met Noam Chomsky een artikel geschreven dat werd opgenomen in diens boek Occupy: Reflections on Class War, Rebellion and Solidarity.)