Meer dan 5000 vrouwen op conferentie van Zapatistas over ‘strijdende vrouwen’

(Oorspronkelijk verschenen op telesur.tv, die ons toestemming gaf tot vertaling. foto: Zapatista vrouwelijke soldaten en dansers tijdens een politiek evenement in de autonome gemeenschap Guadalupe Tepeyac in Chiapas. 17 oktober, 2017, door Raul Fernando vertaling globalinfo.nl die dol is op donaties om verder te kunnen gaan)

Duizenden vrouwen van over de hele wereld woonden donderdag 8 maart een bijeenkomst bij in de  Zapatista-zone om de ‘Eerste internationale bijeenkomst over politiek, kunst, sport en cultuur voor vrouwen in de strijd’ te houden, georganiseerd door vrouwen van het Landelijke Zapatista Bevrijdingsleger in de zuidoostelijke bergen van Mexico.

De bijeenkomst vond plaats in de Caracol van Morelia, een autonome gemeente in de Mayan Tzotz Choj-zone van Chiapas, Mexico, tussen 8 en 10 maart 2018.

“Ik zag minachting, vernedering, spot, geweld, slagen, sterfgevallen omdat ik een vrouw was, omdat ik inheems was, omdat ik arm was en nu om Zapatista te zijn,” zei Opstandelinge (Insurgente)  Erika tijdens de openingsceremonie, “en je zou moeten weten dat het niet was altijd een man was die me uitbuitte, me beroofde, me vernederde, me sloeg, me minachtte en me vermoordde. Het waren ook vrouwen die dat deden, en dat nog steeds doen. ‘

Het evenement is bedoeld als een viering van de strijd van vrouwen voor bevrijding van een  “slecht systeem” dat vrouwen uitbuit, onderdrukt, berooft en niet respecteert. “Toch zijn we niet bang, of als we  dat wel zijn hebben we onze angst onder controle, en we geven niet toe, geven we niet op, en we laten ons niet uitkopen”, luidde de uitnodiging.

De uitnodiging werd exclusief gericht aan vrouwen op 29 december 2017, en was gericht aan ‘alle opstandige vrouwen over de hele wereld’ die ‘strijden tegen het patriarchale en chauvinistische kapitalistische systeem’.

“Dus als je een vrouw in de strijd bent die tegenstander is van wat ons als vrouw wordt aangedaan; als je niet bang bent (of wel, maar je beheerst je angst), dan nodigen we je uit om met ons samen te komen, om met ons te praten en naar ons te luisteren als de vrouwen die we zijn. “

(Voor foto’s van de bijeenkomst zie Heather Gies op twitter)

“We kunnen onder elkaar blijven strijden en dan zal na de bijeenkomst, als we terug zijn in onze eigen omgeving, blijken dat er niemand heeft gewonnen,” zei Opstandelinge Erika in naam van de EZLN-vrouwen, “of we kunnen afspreken om samen te vechten, zo verschillend als we zijn, tegen het patriarchale kapitalistische systeem dat ons schade toebrengt en ons vermoordt. “

Er waren meer dan 200 politieke, artistieke en sportieve voorstellen geregistreerd voor workshops en voorstellingen, waaronder muziek, dans, theater, poëzie, boekpresentaties, fotografie, film, voetbal en volleybal. Workshops gingen onder andere over gendergeweld, gynaecologie, menstruatiecyclus, ecologie, cyberfeminisme, schrijven en yoga.

Mannen waren niet uitgenodigd, maar Zapatista-mannen waren er om dienstbaar te zijn van vrouwen, die verklaard hadden dat ze “aan het werk zouden worden gezet om alle noodzakelijke taken uit te voeren, zodat we kunnen spelen, praten, zingen, dansen, poëzie voorlezen en deelnemen aan alle andere vormen van kunst en cultuur die we willen delen zonder ons te hoeven schamen. De mannen zullen de leiding hebben over alle noodzakelijke keuken- en schoonmaakwerkzaamheden. “

Ze voegde er ook aan toe dat “mannen niet kunnen komen tenzij ze worden vergezeld door een vrouw.”

Foto: Een Zapatista-vrouw met haar kind in de Caracol van La Garrucha. 16 oktober, 2017 foto raulfernandopl

De uitnodiging werd ondertekend door de commandanten Jessica, Esmeralda, Lucia, Zenaida en de Defensa Zapatista “namens alle meisjes, jonge vrouwen, volwassen vrouwen en vrouwelijke oudsten, levend en overleden, raadsvrouwen, vrouwelijke vertegenwoordigers van de Raad van Goed Bestuur, vrouwelijke gezondheidsinstructrices, milicianas, insurgentas en activisten van de Zapatistas. “

Ongeveer 5000 vrouwen uit 34 landen hadden zich aangemeld voor de conferentie, waaronder vrouwen uit alle delen van Mexico, Duitsland, Andorra, Argentinië, Australië, Bolivia, Brazilië, Canada, Chili, Colombia, Costa Rica, Cuba, Denemarken, Ecuador, El Salvador, de VS, Frankrijk, Griekenland, Guatemala, Honduras, Engeland, Italië, de Mapuche-natie, de Cree-natie, de Ojibwa-natie, de Navajo-natie, Zweden, Nicaragua, Baskenland, Paraguay, Peru, Puerto Rico, de Dominicaanse Republiek, Zwitserland, Uruguay en Venezuela.

——————-

(aanvulling: op 13 maar verscheen er een aanvullend stuk op telesur.tv, waarvan we dit vertaald hebben:)

“Ik denk dat het algemene gevoel was dat we comfortabel en veilig waren”, zei Berenice, een jonge filmmaker die de conferentie bijwoonde, “Ik heb met veel verschillende vrouwen gevoetbald en met een Zapatista-team. We realiseerden ons dat we overal veel voorkomende problemen delen en het was erg interessant om te zien hoe een ieder van ons die problemen onder ogen ziet.”

Voor de slotceremonie lazen Maya-vrouwen met zwarte bivakmutsen, een collectief geschreven toespraak voor waarin ze alle vrouwen van het organiserende personeel en de Zapatista-vrouwen die de top niet bijwoonden omdat ze voor hun gezin, dieren of verdediging moesten zorgen, bedanken.

Daarna gingen ze over tot het bespreken van de kritiek en de klachten die ze hadden gekregen van deelnemende vrouwen, en zeiden dat ze geen handleiding hadden voor het organiseren van een internationale top voor vrouwen, en dat ze daarmee rekening zouden houden bij elke volgende bijeenkomst.

Maar voor hen was het belangrijkste de deelname van vrouwen van over de hele wereld aan een historische gebeurtenis vervuld van een opstandige geest. “We hebben allemaal naar jullie gekeken en geluisterd, want anders zou je hier tevergeefs zijn geweest, en wat eerlijk is, is dat we luisteren en jullie allemaal zien, of we het er mee eens zijn of niet met wat je zegt.”

Foto: Zapatista-teams spelen een voetbalwedstrijd tijdens de top. Foto: | Berenice Fdz.

Meer dan 2000 Zapatista-vrouwen van al de vijf Zapatista Caracoles, de term die zij gebruiken voor hun regionale autonome regeringen, namen deel aan de activiteiten en organisatie van het evenement en lieten daarvoor tijdelijk hun dagelijkse taken in de steek.

“Misschien was het niet genoeg, want je bent met 5.000, maar sommigen zeggen 8.000 en anderen 9.000. We weten niet hoeveel strijdende vrouwen er in deze dagen zijn gekomen, maar we zijn het erover eens dat we veel zijn, “zei de vrouw die de toespraak voorlas.

Zapatista-vrouwen hebben maandenlang vergaderd in de verschillende Caracoles om de conferentie te bespreken en te organiseren, in het besef dat ze normaal gesproken veel tijd nodig hebben om het eens te worden over kleine dingen en dat een evenement zo groot als dit hen nog meer tijd heeft gekost om zich te organiseren.

“Maar bedenk het toch, zusters en kameraden, dit zeggen we, we zeggen als zapatista-vrouwen, terwijl ze je een knuffel geven en je aan het oor vertellen, in jouw taal, op jouw manier, op jouw moment:

‘Geef niet op, verkoop je niet uit, geef niet toe’

en op die manier vertellen we je deze woorden

‘Bedankt zuster, dank je kameraad.’

Vervolgens nodigden ze alle vrouwen uit om collectief na te denken of het opgelegde kapitalistische en patriarchale systeem de oorzaak was van hun pijn. Als dat zo is, dan kunnen ze instemmen met de strijd tegen ‘het kapitalistische patriarchaat’ of wat voor patriarchaat dan ook.

Om de plechtigheid af te sluiten, riep de gemaskerde vrouw op tot een volgende top die in 2019 wordt gevierd, maar een die wereldwijd gevierd wordt, niet alleen op het grondgebied van Zapatistas. Een top georganiseerd in “elk van jullie werelden, volgens jouw tijden en wegen, wat inhoudt dat ieder van jullie vrouwen zal organiseren in strijdbare conferentie of hoe je ze ook wilt noemen.”