Ga naar de inhoud

Silly parade in Nea Filadelfia

Een prachtige actie van een groep vrouwelijke middelbare scholieren: tijdens de belachelijke parades van middelbare scholen op de nationale feestdag van 28 oktober (waar Griekenland het… begin van de Tweede Wereldoorlog voor het land viert!) en onder de klanken van een militair volkslied, voerden ze het Ministry of Silly Walks van Monty Python uit. (English version at bottom)

4 min leestijd

(Door DP van facebook, en efsyn)

Na afloop publiceerden de middelbare scholieren, in reactie op de agressieve opmerkingen van ‘ambtenaren’, de volgende verklaring (ruwe vertaling, origineel hier):

Kleine soldaten die dag en nacht stilstaan?

Kleine soldaten dag en nacht niet opgewonden?

Hoe raken leiders, hun legers en hun kleine soldaten betrokken bij kinderspelletjes?

Legers die oorlogen, bombardementen en interventies uitvoeren.

We hebben ook toegeslagen, maar zonder geweld.

Culturele interventies, zoiets als een spel.

Een tijdje waren we kleine soldaten die in de war begonnen te raken bij het ontvangen van bevelen en commando’s en het luisteren naar militaire volksliederen. Waarschijnlijk omdat we niet meer overtuigd zijn van wat deze allemaal vertegenwoordigen.

Is er een gemeenschappelijke noemer tussen militarisme en vrijheid? Wat is het verband tussen het verdedigen van de vrijheid van mensen en het patriottisme, zoals ons sinds we kleine kinderen waren geleerd is? In scholen, in parades, overal en altijd.

Als mensen vechten voor hun vrijheid, is dit geen epische gebeurtenis, noch een tragedie. Het is het leven zelf in beweging. Het is een beweging die niet gecontroleerd kan worden en die niet in een doos past.

Daarom zijn we op die manier de parade binnengetreden…. Onder de spirituele dirigentenstok van de grote maarschalk van de engelse komedie, John Cleese en alles wat we hebben geleerd van Monty Python. Met onze eigen silly walk en ritme.

We zagen nieuwsgierigheid, verrassing, maar ook ontroering in de ogen van vele toeschouwers. Sommigen scholden ons uit, anderen noemden ons “ontaarde kinderen”. Dit zijn precies de grenzen van hun patriottisme. Het vaderland van normale mensen, voorspelbare mensen, de uitmuntende mensen.

We komen ergens anders vandaan. Uit het vaderland van het misbare, het onvoorspelbare, het leven. Het beste voorteken is dus de strijd voor vrijheid.

PS: We kozen de gemeente Nea Filadelfia – Nea Chalkidona voor onze actie, omdat dit een buurt is die gebouwd is door vluchtelingen, die de eerste overbodigen en weg te gooien van de Griekse samenleving zijn, zowel toen (noot: in 1922 toen Griekse vluchtelingen uit Klein-Azië kwamen) als nu.

10 “kleine soldaten” van subkritische kunst

(noot: in hun handtekening gebruiken ze het woord ypo-kritiki texni. Als één woord betekent het uitvoerende kunst. Als je het splitst, betekent het subkritisch)

English

A wonderful action from a group of female high school students: during the ridiculous high-shool parades for the national celebration day of 28th of October (where Greece celebrates the …beginning of WW2 for the country!) and under a military anthem, they performed the Ministry of Silly Walks of Monty Python.
Afterwards, reacting to the aggressive comments of ‘officials’, the high school students published the following statement (own translation from efsyn.gr):

Little soldiers standing still, day or night?
Little soldiers not wound up, day or night?

How do leaders, their armies and their little soldiers become involved in children’s games?
Armies that carry out wars, bombardments, interventions.

We striked as well, but without any violence.
Cultural interventions, something like a game.

For a while, we were little soldiers that begin to would up, to get confused when receiving orders and commands and listening to military anthems. Probably because, we are no longer convinced by what all these represent.

Is there any common between militarism and freedom? What is the relationship between defending the freedom of people with patriotism as it is taught to us since we were little children? In schools, in parades, everywhere.

When humans fight for their freedom, this is neither an epic event neither a tragedy. It is life itself in motion. It is motion that cannot be controlled and cannot fit in a box.

That’s why we entered the parade in that way… Under the spiritual conductor’s stick of the great marshal of english comedy, John Cleese and everything that we have learned from Monty Python. With our own silly walk and rythm.

We saw curiosity, surprise but also dispraise in the eyes of many spectators. Some were booing us, while others named us “problematic kids”. These are exactly the limits of their patriotism. The homeland of normal people, predictable people, the excellent people.

We are coming from somewhere else. From the homeland of the dispensable, the unpredictable, the living. Thus, the one best omen is to fight for freedom.

PS: We chose the municipality of Nea Filadelfia – Nea Chalkidona for our action as this is a neighborhood build by refugees, who are the primary dispensable and wastes of the Greek society both back then (note: in 1922 when Greek refugees came from Minor Asia) and now.

10 “little soldiers” of sub-critical art
(note: in their signature they use the word ypo-kritiki texni. As one word it means performing art. If you split it, it means sub-critical)

{youtube}w1mJRz6WIeQ{/youtube}