Verklaring Van Chelsea Manning: Ik Verloochen Niet Mijn Principes
‘Ik zal niet mee werken met de grand jury, ik zal niet mijn principes verloochenen’. Het betreft Chelsea Manning’s eerste bericht na haar vrijlating uit de gevangenis. Ze kondigt aan dat ze niet zal getuigen als ze weer voor een jury wordt opgeroepen in de zaak Julian Assange. Zij moet de volgende donderdag opkomen om te getuigen. Houdt zij voet bij stuk dan loopt zij het risico aanstaande donderdag weer in de gevangenis te belanden wegens belediging van hof. [Introductie Verklaring Chelsea Manning over genomen van de site Le Grand Soir en vertaald door thh.]
(door Thom Holterman, eerder verschenen op Libertaire orde, foto van website FAIR)
Haar Verklaring (mei 2019):
‘Twee maanden geleden heeft de federale regering mij opgeroepen voor een federale jury in het Oost Virginia District. Als algemene regel ben ik tegen grand jury’s. De reden is dat aanklagers grand jury’s achter gesloten deuren houden en in het geheim laten plaatsvinden, zonder de aanwezigheid van een rechter. Als gevolg daarvan heb ik geweigerd om mee te werken of vragen te beantwoorden. Vanwege mijn weigering om de vragen te beantwoorden, heeft rechter Hilton van de rechtbank bevolen, dat ik tot het einde van de zitting van de grand jury in minachting voor de rechter gevangen word gehouden. Gisteren eindigde de jury en verliet ik het Alexandrië detentiecentrum. Ik heb veel bewijzen van solidariteit en liefde gekregen tijdens deze beproeving. Ik heb duizenden brieven ontvangen, tientallen of honderden brieven per dag. Het betekent veel voor me en stelt me in staat om door te gaan.
Gevangenissen zijn een duistere plek in onze samenleving, met meer veroordeelde mensen in de Verenigde Staten dan waar ook ter wereld. Tijdens mijn verblijf heb ik 28 dagen in eenzame opsluiting doorgebracht – een traumatische ervaring die ik al een jaar eerder had meegemaakt.
Slechts een paar maanden voor mijn nieuwe gevangenschap onderging ik een operatieve geslachtsverandering. Dit heeft mijn lichaam kwetsbaar gemaakt voor verwondingen en infecties, wat heeft geleid tot risico’s op complicaties waarvoor ik nu een behandeling zoek.
Mijn afwezigheid belemmert mijn openbare en privéleven ernstig. De wet vereist dat het argument burgerlijke minachting alleen wordt gebruikt om getuigen te dwingen om te getuigen. Omdat ik niet gedwongen kan worden, is het eerder een extra straf naast de zeven jaar die ik al in de gevangenis heb doorgebracht. Vorige week schreef ik een verklaring waarin ik aan gaf dat ik nooit zou instemmen met een getuigenis voor een grand jury. Veel van mijn naaste familieleden, vrienden en collega’s steunen mijn beslissing. Onze verklaringen zijn ingediend bij de rechtbank. De regering weet dat ik niet gedwongen kan worden. Als ik aanstaande donderdag bij het gerechtsgebouw aankom, gebeurt er weer wat er de vorige keer is gebeurd.
Ik zal niet meewerken met deze of een andere jury.
De afgelopen tien jaar heb ik de volledige verantwoordelijkheid voor mijn acties in 2010 op me genomen. De terugkeer in de gevangenis deze week verandert niets aan deze situatie. De aanklagers hebben me bewust in een onmogelijke situatie gebracht: of ik ga naar de gevangenis of ik keer mijn principes de rug toe. De waarheid is dat de regering geen gevangenis kan bouwen die erger is dan de gevangenis die mijn geweten of mijn principes zou verraden.
Dank u’.
Chelsea Manning [vertaling Thom Holterman; bericht overgenomen van de site Le Grand Soir.]