Ga naar de inhoud

Fiscale verdragen mislukking voor arme landen

Misereor, de organisatie van de Duitse katholieke bisschoppen voor ontwikkelingssamenwerking, heeft net een analyse uitgebracht onder de iets of wat onsexy titel “Dubbelbelastingsverdragen en Fiscale Informatieuitwisseling : wat zijn de voordelen voor ontwikkelingslanden?”

2 min leestijd
Placeholder image

(Van de website van Attac-Vlaanderen)

In het onderzoek van Misereor worden de lijst van genoemde verdragen die tegenwoordig overal ter wereld werden ondertekend, door verschillende filters gehaald. Het bevat veel verhelderende en nieuwe informatie. Het meest in het oog springt misschien wel het volgende :
“Slechts 6 % van de dubbelbelastingsverdragen werden ondertekend door landen met lage inkomens (en zelfs een nog lager deel van 3% wordt ingenomen door die landen met de laagste inkomens).
De situatie van de verdragen voor uitwisseling van fiscale informatie is even slecht: geen enkele van de landen met lage inkomens (laat staan àllerlaagste inkomens) was ondertekenende partij van enig dergelijk verdrag gepubliceerd op de website van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) .“

Het artikel komt tot volgend vernietigend conclusie:
“Terwijl de G20 en de OESO de dubbelbelastingsverdragen overal promoten als de middelpunten van een globale standaard i.v.m. fiscale transparantie en samenwerking, maken de statistieken duidelijk dat de ontwikkelingslanden gewoon buiten beschouwing worden gelaten in het plaatje. Hoe deze landen ooit toegang zouden moeten krijgen tot de voordelen van een nieuw fiscaal samenwerkingsverband is vooralsnog een volslagen raadsel “
Verandering is meer dan nodig.

Double Tax and Info exchange deals: poor countries failed werd vertaald door Inge De Vriendt.