Portugal: Wederom revolutie met muziek (en andersom)

Mooiste illustratie is deze amateur opname van een concert van Homens da Luta op een karretje tijdens een van de meest merkwaardige demonstraties die er ooit in Portugal, en misschien wel op de hele wereld, zijn geweest. Op 12 maart kwamen er een paar honderdduizend mensen op de been (alleen in Lissabon al 200.000, zie eerder bericht op globalinfo) om te protesteren tegen de aangekondigde crisismaatregelen van de regering. twee weken later sneuvelde het bezuinigingsvoorstel in het parlement waarna de regering briesend de pijp aan maarten gaf. Wat jammer dat Jose Saramago dit niet meer mee heeft mogen maken, want het had zo uit een van zijn boeken kunnen komen

{youtube}8VaUKmu1Vm0{/youtube}

Luta luta, camarada, luta! (strijdt, strijdt, kameraad, strijdt!) is de strijdkreet geworden die via een popsong verspreid wordt.

Eerder vorig jaar hadden vakbonden al massa-acties georganiseerd maar echt fel of overweldigend werden die protesten niet. de demonstraties van 12 maart kwamen uit geheel onverwachte hoek en waren uitgeroepen door een stel jongeren die geïnspireerd waren geraakt door een liedje van folkpopgroep Deolinda (Parva que sou, wat ben ik toch stom) dat in januari 2011 verscheen , deels over de crisis ging, en een enorme hit werd. De vier fans bedachten dat als het lied zo enorm veel enthousiasme losmaakte, er ook meer mogelijk moest zijn en begonnen eerst wat flashmob-acties, waarmee de ‘geracao a rasca’ (generatie precair o.i.d.) geboren was en lanceerden toen tot hun eigen verbazing de megademonstraties van 12 maart.

Maar de demonstratie van 12 maart was waarschijnlijk niet zo groot geworden als die andere band, Homens da Luta, er niet prime time op tv voor gemobiliseerd hadden. Het is eigenlijk een bende komieken (maar dat had je op de video vast al gezien) geleid door twee broers die populair waren geworden door ongevraagd het podium over te nemen bij concerten van anderen en bij verkiezingscampagnes(!). Ze verschenen dit jaar verkleed als oud-linkse demonstranten op de voorverkiezing voor het Eurovisie-songfestival (met het inmiddels beroemde lied Luta e Alegria (strijd en vreugde) en wonnen glansrijk, tot afschuw van eenieder die hoopte dat Portugal zou winnen met een ‘echt mooi liedje’. Op de door miljoenen Portugezen bekeken tv-show op 6 maart bedankten ze vervolgens iedereen die op ze gestemd had, en riepen die op om vooral op 12 maart te komen demonstreren.

Op de video van het optreden op de demonstratie zie je ze op hun karretje staan lol hebben, maar ook hoe ze een zorgvuldige parodie op de protestgeneratie van de jaren ’70 opvoeren die iedereen in Portugal (behalve rechts uiteraard) een enorme giller vindt. Alle archetypes zijn present en de verkleding is perfect, van de arbeider tot de sjofele soldaat, de boerin met hoofddoek uit de Alentejo, de verpleegster en natuurlijk de protestzanger-met-megafoon. Ook het taalgebruik, met om de drie woorden de term ‘camarada (pa!)’ is kilometersver over de top. En tegelijkertijd roepen ze wel degelijk op om echt in verzet te komen, wat door de knipogen en de lol werkt als een trein. Hier wil iedereen wel aan meedoen! Gastoptredens zijn van ouwe rocker Rui Veloso en folklegende Fernando Tordo

Er valt nog veel meer over te vertellen (zoals dat Homens da Luta ook weer een parodie hebben gemaakt op het tamelijk houterige nummer van Deolinda).

De eerlijkheid gebied te vermelden dat de vakbonden een week later demonstraties organiseerden die ook best massal waren. Maar hoe dan ook: op 23 maart kon de regering naar huis.

Susana Moreira Marques schreef een artikel met meer achtergrond

En op de website De Vrije kwamen we

het volgende filmpje tegen.

Ook mooi filmpje van de demonstranten

Filmpje winnend optreden songfestival.