We hadden Liefde, We hadden Wapens

(Bron: persbericht Urban Myth)

Het is 2015. Vrienden Jörgen Tjon A Fong en Christine Otten drinken samen koffie op een terras. Dan vertelt schrijver Christine aan regisseur Jörgen dat ze Mabel Ola Williams, de vrouw van burgerrechtenstrijder John F. Williams heeft ontmoet en dat ze van plan is een boek te schrijven over haar verhaal. “Daar wil ik dan een voorstelling over maken’, zei Jörgen direct. 

{youtube}7-Vy58peMgY{/youtube}

Ik zag het direct voor me. Jörgen: ‘Ik was al bekend met Christine’s werk en enorm fan van haar boek De Laatste Dichters. Hoewel er nog geen letter op papier stond zag ik het direct voor me. Daardoor was het ook hele bijzondere samenwerking. Voor het eerst ben ik betrokken geweest bij de ontwikkeling van een roman. Christine liet me stukken lezen. En zij is op haar beurt betrokken bij de ontwikkeling van de voorstelling geweest. Jibbe Willims heeft wel de tekst voor de voorstelling geschreven. Maar we hebben Christine veel geconsulteerd en ze is veel bij de repetities geweest.’  

Zelfs in Amerika is dit verhaal tamelijk onbekend
Christine: ‘Het verhaal van Mabel en Robert Williams is zelfs in Amerika tamelijk onbekend. Een Amerikaanse vriend van me introduceerde me bij Mabel toen ik in 2008 tijdens de campagne van Barack Obama in Amerika was. Ze vertelde haar verhaal en pas jaren later besefte ik: hier moet ik een roman over schrijven. Dat Jörgen zo enthousiast reageerde vond ik geweldig. Ik bewonderde zijn werk; de mix van muziek en theater. De gelaagdheid van zijn stukken: uitgesproken maar ook de nuance zoeken, het universele. Het idee dat het meteen ook theater zou worden vond ik extra motiverend. Het boek werd meteen ‘levend’.’

De personages kwamen op het toneel tot leven
Jörgen: ‘Ik heb Christine natuurlijk geen schrijftips gegeven. En zij mij geen theatertips maar een aantal zaken zouden minder sterk of expliciet zijn geweest zonder haar inbreng. Wat ook mooi was, toen het script op papier stond kwam het op Christine nog niet over. Ze had er zorgen over, maar toen ze de woorden en personages op het toneel tot leven zag komen was die zorg helemaal weg. Dat was heel fijn.’
  
Christine: De voorstelling is nog actueler nu 
Christine: ‘Dat het stuk een reprise kreeg vond ik meer dan verdiend; overal trok het volle zalen. Het is actueler nog dat toen het uitkwam in 2017, dat is misschien ook wel treurig. De polarisering in de samenleving, het racisme, het lijkt erger dan toen. Aan de andere kant: het is allemaal ook meer bespreekbaar en juist zo’n verhaal als dit maakt het mogelijk je in elkaar in te leven. In 2017 dacht ik: deze versie met deze cast kan nooit geëvenaard worden. Maar dat is dus wel zo. Complimenten aan de nieuwe cast! De voorstelling raakt iedere keer opnieuw.’

SPEELLIJST
Wo. 23 november Theater aan de Slinger, Houten (Kaarten)
Do.24 november  – Cool, Kunst en Cultuur, Heerhugowaard (Kaarten) 
Vrij. 25 november – Theater Castellum, Alphen aan de Rijn (Kaarten)
Woe. 30 november  – Theater Heerlen, Heerlen (Kaarten)
Do.1 december –  Stadsschouwburg Nijmegen, Nijmegen (Kaarten)
Zat. 3 december De Kleine Komedie,  Amsterdam (Kaarten)