Ga naar de inhoud

Daal af van die top van vijandige propaganda

Minachting voor diplomatie met Rusland is nu extreem. Media-onderzoeker Norman Solomon over de giftige sfeer in de VS als het om Rusland en Poetin gaat.

 

6 min leestijd

(Door Norman Solomon.  het Engelstalige origineel is op 16 juli verschenen op Common Dreams
Foto: Kremlin)

De hele dag voor de top in Helsinki bleef het hoofdverhaal op de startpagina van de New York Times hetzelfde: “Just by Meeting With Trump, Putin Comes Out Ahead.” (“Alleen al door Trump te ontmoeten wint Poetin”). De kop op zondag was in overeenstemming met de toon van de berichtgeving in de VS in het algemeen. Wat mediacommentaar betreft, bevond ook de Washington Post zich in de dominante groove, aangezien het redactionele commentaar was dat Ruslands president Vladimir Poetin “een onverbiddelijk vijandige buitenlandse tegenstander” is.

Minachting voor diplomatie met Rusland is nu extreem. Mainstream journalisten in de VS en topdemocraten beschrijven vaak president Trump in nulsom-termen (winst voor de een is automatisch verlies voor de ander, GI). Hillary Clinton dacht ongetwijfeld dat ze zondagavond de handen op elkaar zou krijgen voor haar tweet: “Vraag voor president Trump als hij Poetin ontmoet: Weet jij wel voor welk team je speelt?”

Een oorlogszuchtige houding tegenover Rusland is zo routinematig en wijdverspreid geworden dat we er misschien niet eens bij stilstaan- en dat maakt het des te gevaarlijker. Nadat president George W. Bush verklaarde: “Je bent of met ons of anders tegen ons”, gingen  veel Amerikanen geleidelijk inzien wat er mis was met een manicheïstische kijk op de wereld. Zo’n kijk is vandaag zelfs nog gevaarlijker.

De Russiagate razernij gaat grotendeels over het opjutten van contrasten tussen de Verenigde Staten (engel en slachtoffer) en Rusland (sinister en dader).

Sinds begin 2017, hebben de massamedia in de VS hebben het dik opgelegd met wat ruwweg de politieke equivalent is van een schildertechniek die bekend staat als clair-obscur – ‘het gebruik van sterke contrasten tussen licht en donker, meestal gedurfde contrasten die een hele compositie beïnvloeden’, in de woorden van Wikipedia. De Russiagate razernij gaat grotendeels over het opjutten van contrasten tussen de Verenigde Staten (engel en slachtoffer) en Rusland (sinister en dader).

Talloze verhalen met selectieve feiten worden op die manier verteld. Maar er kunnen ook andere selectief op feiten gebaseerde verhalen worden verteld om de Verenigde Staten af te schilderen als een sinistere victimizer en Rusland als een engelachtig slachtoffer. Die regeringen en hun conformistische mediakanalen zijn hoe dan ook meedogenloos in het vertellen. De grote journalist I.F. Stone observeerde lang geleden: “Alle regeringen liegen, en niets wat ze zeggen moet geloofd worden.” Met andere woorden: vertrouw niets, verifieer het.

Vaak hebben de grootste leugens juist te maken met wat niet genoemd wordt. Media in de VS noemen bijvoorbeeld zelden zulke belangrijke zaken als de tegen alle beloftes in enorme uitbreiding van de NAVO aan de grenzen van Rusland sinds de val van de Berlijnse muur, of de schaamteloze VS interventie in de cruciale presidentsverkiezingen van 1996, of de terugtrekking van de Amerikaanse regering in 2002 uit het atoomrakettenverdrag (Anti-Ballistic Missile Treaty), of de meer dan 800 overzeese militaire bases van de VS – tegenover de negen van Rusland.

Voor menselijke overleving op deze planeet verschijnt een overkoepelende waarheid in een open brief die vorige week werd gepubliceerd door The Nation Magazine: “Geen enkel politiek voordeel, reëel of ingebeeld, zou kunnen compenseren voor de gevolgen als zelfs maar een fractie van de arsenalen van de VS en Rusland werden gebruikt in een thermonucleaire uitwisseling. Het stilzwijgende voorwendsel dat de verslechtering van de Amerikaans-Russische betrekkingen de overlevingskansen voor de volgende generaties niet verergert, is ten diepste onjuist.”

De eerste 26 ondertekenaars van de open brief – “Common Ground: For Secure Elections and True National Security” – omvatten Pentagon Papers klokkenluider Daniel Ellsberg, schrijver en feministische organisator Gloria Steinem, voormalig VN-ambassadeur Gov. Bill Richardson, politiek analist Noam Chomsky, voormalig geheime CIA-operationeel medewerker Valerie Plame, activistisch leider Rev. Dr. William Barber II, filmmaker Michael Moore, voormalig Nixon White House-raadsman John Dean, Rusland-geleerde Stephen F. Cohen, voormalig U.S. ambassadeur in de USSR, Jack F. Matlock Jr., Pulitzer Prize-winnende schrijvers Alice Walker en Viet Thanh Nguyen, The Nation-redacteur Katrina vanden Heuvel, voormalig senator Adlai Stevenson III, en voormalig lid van het Huis van Afgevaardigden en lange tijd lid van de Commissie House Armed Services Committee Patricia Schroeder. (Ik was ook een van de eerste ondertekenaars.)

Sinds de publicatie vijf dagen geleden, heeft de open brief steun gekregen van een petitie die al door 30.000 mensen is ondertekend. De petitie is bedoeld om de roep om bescherming van de digitale infrastructuur van het verkiezingsproces, die nu “kwetsbaar is voor zogenaamde hackers die overal zijn gevestigd”, te versterken en om “concrete stappen te nemen … om de spanningen tussen de nucleaire grootmachten te verminderen”.

We hebben een grote verandering nodig in de benadering van de VS van Rusland. Het is duidelijk dat de benodigde verschuiving niet zal worden geïnitieerd door de Republikeinse of Democratische leiders in het Congres; Het moet komen van Amerikanen die hun stem laten horen. Het leven – en zelfs het bestaan – van toekomstige generaties staat op het spel in de relatie tussen Washington en Moskou.

Veel van de grassroots-ondertekenaars van de petitie hebben opmerkingen geplaatst  met vermelding van hun naam. Hier zijn een paar van mijn favorieten:

  • Uit Nevada: “We delen allemaal dezelfde planeet! We kunnen maar beter leren hoe we dat veilig doen of de gevolgen accepteren dat we onszelf opblazen! “
  • Uit New Mexico: “De aarde zal een nucleaire oorlog niet overleven. De wapens die we vandaag hebben kunnen veel meer vernietiging veroorzaken dan die in een vorige tijdperk. We moeten een weg vinden naar een gemeenschappelijke basis. ‘
  • Uit Massachusetts: “Het is noodzakelijk dat we stappen ondernemen om de onschendbaarheid van onze verkiezingen te beschermen en nucleaire oorlog overal ter wereld te voorkomen.”
  • Uit Kentucky: “Veilige verkiezingen zijn een fundamenteel onderdeel van een democratisch systeem. Maar dit kan zinloos worden in het geval van een thermonucleaire oorlog. ‘
  • Uit Californië: “Het is allemaal waanzin en overmoed als we het hebben over oorlogszucht jegens anderen, vooral als we zulke gevaarlijke wapens hebben en de menselijke fouten al meer dan eens in de afgelopen halve eeuw bijna tot onze vernietiging hebben geleid.”

Toch blijft een breed scala aan mediakanalen, met name het door “Russiagate” geobsedeerde netwerk MSNBC, progressieven opjutten om op te stijgen naar het toppunt van anti-Russische hysterie. Ze marcheren daarbij in een soort virtuele arm-in-arm met Republikeinse hyper-haviken zoals Senators John McCain en Lindsey Graham. De onophoudelijke tromgeroffel is in overeenstemming met wat Martin Luther King Jr. “de waanzin van het militarisme” noemde.

Ondertussen hebben we, zoals dr. King ook zei: “Vandaag nog steeds een keuze: geweldloze co-existentie of gewelddadige co-annihilatie.”

——————

Norman Solomon is mede-oprichter van RootsAction.org en oprichter van het Institute for Public Accuracy. Zijn boeken omvatten “War Made Easy: How Presidents and Pundits Keep Spinning Us to Death” en “Made Love, Got War: Close Encounters with America’s Warfare State“.

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 License