Europees tegen Lidl?
Volgens
een bericht op de Duitse website telepolis is er
eerder deze maand een conferentie in Brussel geweest om een internationale
campagne tegen supermarktketen Lidl te bespreken. Lidl is immers de Wal-Mart
van Europa; specialist in zo min mogelijk betalen aan personeel en producenten
en bijzonder vijandig tegen vakbonden.
De conferentie in Brussel, onder de
titel Precarious Europe, was georganiseerd door de Verenigd Links fracties
(GUE/NGL), mede naar aanleiding van een campagne van de Duitse vakbond Ver.Di.
Verdi is een website begonnen met een zwartboek over Lidl en leden voeren acties bij vestigingen van de
keten.
Toen
ook in andere landen, met name Frankrijk, Italië en Polen vakbonden aandacht
voor het specifieke concern begonnen te krijgen, werden losse contacten
aangeknoopt. Nu is er het idee om een Europese campagne tegen het concern te
beginnen. Verdi stapt ook actief naar sociale bewegingen toe om ze dit voorstel
voor te leggen. Op de conferentie in Brussel waren dan ook niet alleen
vakbonden aanwezig maar ook vertegenwoordigers van allerlei andere organisaties
en bewegingen.
Een van
de trucs van Lidl – overigens samen met Kaufland eigendom van de Schwarz-groep
– is om alleen nog personeel in te huren met tijdelijke contracten. Met name in
Spanje schijnt 90 procent van het personeel zo te werken. Hoewel Lidl er alles
aan doet om vakbonden buiten de deur te houden, verschilt de situatie per land.
In Zweden en België bijvoorbeeld, staat Lidl bedrijfsraden toe en onderhandelt
daar ook mee. Maar ook daar worden de lonen onder druk gezet, probeert het
bedrijf overuren niet uit te betalen en worden onzekere arbeidsverhoudingen
steeds meer regel.
Gebrek
aan internationale samenwerking tussen vakbonden, heeft tot nu toe voorkomen
dat de groei van dit concern gestopt kon worden.
Verbluffend
is de informatie van de Duitse onderzoeker Andreas Haman die het zwartboek over
Lidl schreef. De uitbreiding van de keten naar Oost-Europa wordt grotendeels
gefinancierd door de EBRD, de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling
Omdat
de situatie in de afzonderlijke landen teveel verschilt, lukte het overigens
niet om een eensluidende Europese campagne overeen te komen in Brussel. Er werd
slechts besloten tot twee gezamenlijke actiedagen; 10 december
(mensenrechtendag) en 8 maart (internationale vrouwendag). Ook was er geen
overeenstemming over het voorstel van Attac-dld om een boycotcampagne te beginnen.