Impressie G20-oproer
De G20-vergadering in London is achter de rug, en de protesten daaromtrent eveneens. Een inwoner van Londen heeft dat niet overleefd, en over het resultaat van zowel de top als de protesten, verschillen de meningen.
Op verschillende websites (zoals indymedia London en indymedia UK) zijn uitgebreide beschrijvingen en vooral veel foto’s en filmpjes te vinden van de G20-protesten. Daarom hier alleen een snelle schets van de gebeurtenissen. En voor de volledigheid: vakbonden en ngo’s hadden de zaterdag voorafgaand aan de top al hun grote en vlekkeloos verlopen demonstraties gehouden (zie verslag daarvan )
De massale ‘volksoploop’ begon op woensdag 1 april tamelijk feestelijk. De zon scheen en de opkomst was groot. Vanaf vier verschillende metrostations (met elk een thema: oorlog, economie, huisvesting en klimaat) werd tegen 12.00 uur opgetrokken naar de Bank Of England. Daar wachtte een grote hoeveelheid politie, van allerlei verschillende diensten, die de aanstromende menigte tegenhield. Al snel bleek dat hun verdedigingsstrategie bestond uit het opdelen, omsingelen en vastzetten van de groepen demonstranten. Dat waren er echter zoveel (naar schatting zo’n 5000 bij de Bank, en nog eens meer dan duizend bij een klimaatkamp verderop) dat meer dan eens de politie omringd werd, en soms ook weggeduwd. Sommige groepen demonstranten werden echter meer dan vijf uur ingeklemd gehouden, zonder drinken of wc’s. Vanuit een van die ‘ketels’ werd de – door alle media eeuwig herhaalde – aanval op een kantoor van de Bank of Scotland uitgevoerd. Dat bleef zo’n beetje de enige ‘directe actie’ van die dag. Wel braken af en toe grote groepen mensen uit de politie-afzetting en trokken verder de binnenstad in. De muren van de Bank of England stonden ondertussen vol leuzen. Maar er ging verder niets kapot, terwijl we omringd waren door glazen hoofdkantoren van banken en multinationals, en duizenden demonstranten door de straten liepen, of renden, af en toe uitgedaagd door bankmedewerkers die vanaf de hoogte met bankbiljetten wapperden. Volgens The Guardian was er door de bankmedewerkers ook ingezet op het aantal arrestaties en gewonden.
Hier en daar duwden of mepten mensen terug als ze door de politie opgeduwd werden. Soms vloog er wat door de lucht, meestal betroffen de objecten eieren, plastic waterflesjes of zakjes meel. De politie voerde daarop de ‘bewapening’ op, en meer en meer politie in reluitrusting verscheen in de straten, vergezeld van honden of te paard.
Klimaatkamp
Een halve kilometer van de Bank verwijderd, bij metrostation Liverpool Station, hadden milieuactivisten in het begin van de middag een massaal tentenkamp opgericht midden op een van de drukste straten. Daar werden ook gaarkeukens, workshops en wc’s geinstalleerd. De eerste paar uren liet de politie dat kamp relatief met rust. tegen het einde van de middag verscheen er steeds meer politie en werden toegangswegen afgezet. In de avond werd het kamp afgegrendeld van de omgeving, waar ook veel demonstranten zich gevoegd hadden. Om 11.00 uur ’s avonds werden eerst de groepen buiten het kamp weggejaagd, waarbij flink geslagen werd. Vanuit de zich terugtrekkende groepen werd af en toe geprobeerd wat barrikademateriaal op straat te mieteren, maar dat nam nooit een serieuze omvang aan. Uren later begonnen ze ook met de rest van het klimaatkamp te ontruimen. Onder de demonstranten begon ondertussen het gerucht rond te gaan dat er eerder die avond iemand was overleden. Lang bleef de onduidelijk wat er precies gebeurd was; de politie bracht meteen het verhaal de wereld in dat de man aan een natuurlijke hartaanval was overleden en dat ze hem hadden proberen te helpen maar daarbij bekogeld zouden zijn door demonstranten. Later bleken dat pure leugens; ze hadden hem (de krantenverkoper Ian Tomlinson) wel degelijk mishandeld voor hij overleed en er werd alleen een keer een leeg waterflesje naar ze gegooid door iemand die niet kon zien wat zich daarvoor afspeelde.
Veel meer mensen hebben verwondingen opgelopen door het politieoptreden, en meer dan honderd werden gearresteerd. Vier daarvan kregen alvast aanklachten aan de broek, de rest werd weer vrijgelaten en er werd gewaarschuwd dat iedereen die betrokken geweest was bij ‘geweld’ later nog wel opgespoord zou worden.
Opvallend was dat de klimaatactivisten zich grotendeels afzonderlijk hadden georganiseerd van de rest rond de Bank of England. Ze hadden hun eigen infrastructuur op het gebied van media, arrestantenzorg, voedselvoorziening, en leken weinig belangstelling te hebben voor de rest van het gebeuren.
Dit had mede het gevolg dat die ‘rest’ er tamelijk structuurloos bij zat. Het waren grotendeels jongere of relatief ongeorganiseerde mensen, die veelal voor het eerst de straat opkwamen. Tegelijkertijd waren op veel plekken opbeurende taferelen van zelforganisatie te ziet, en werd op veel plekken de politie weerstand geboden als die de menigte van straat wilde jagen.
Het platform dat de protesten organiseerde was een inderhaast gevormde gelegenheidscoalitie, G20 meltdown genaamd. Een van de woordvoerders – die door de media graag opgevoerd werd – was de oudere antropoloog Chris Knight, die de hele dag in een soort draculakostumm rondliep en een tegentop aan zijn University of East London had georganiseerd, die echter door de universiteit afgelast werd. Ze besloten de bijeenkomst voor de deur buiten te houden, na wat aarzelende pogingen om het universiteitsgebouw alsnog open te krijgen. De universiteit had botweg *alle* activiteiten gedurende twee dagen afgelast, zonder dat de studenten daarover aantoonbaar aan het morren sloegen.
Ondanks de aanwezigheid van duizenden demonstranten in de binnenstad, die flink getergd werden door politie, werd er nauwelijks wat vernield. Vreemd genoeg gaven de media een volledig omgekeerd beeld. Ze gingen helemaal los op dat ene filiaal van de Bank of Schotland en Nederlandse media gaven de indruk dat de beer geheel losgeslagen was. Een team van Netwerk, dat de dag na de protesten in was komen vliegen voor – wat later bleek – een speciale uitzending over gewelddadige demonstranten, wilde alleen maar horen over “het black block” (dat er helemaal niet was) en dat wij “het geweld” afkeurden. Als ze van ons, voorbijgangers of de deskundige Will Hutton niet genoeg hysterische distantieringen kunnen krijgen, halen ze die in de studio uit de gewillige Wijnand – “ik vind het eng!” – Duivendak en de ex-stalinist turned Fortuyn-populist Meindert Fennema. Netwerk lijkt op tv een soort geenstijl/spits-lijn te willen volgen. (zie hier de uitzending)
Dag 2
Het ExCel-centrum waar de top gehouden werd, bevindt zich in het havengebied in het oosten van de stad en werd volledig afgegrendeld van de buitenwereld. Slechts met veel kunst- en vliegwerk (de omringende metrostations waren bijvoorbeeld gesloten) was het mogelijk enigszins in de buurt te komen, waar weer een muur aan dranghekken en politieagenten in fluorescerende vestjes ter verwelkoming opgesteld was. Het protest daar had dan ook een hoog folkloristisch gehalte. Het toonde nog eens goed aan hoe zinnig het was geweest dat de demonstranten zich de dag ervoor niet hadden laten verleiden om naar dit afgelegen oord te komen, maar hun protest gewoon in het financial district hadden gehouden. Merkwaardig was nog en groep van zo’n 200 demonstranten van een of ander bolsjevistisch front die zich hadden verenigd achter de leus ‘jobs for youth’ en leuzen schreeuwden over ‘banen nu’.
In de Londonse binnenstad dreigden de taferelen van de dag ervoor zich te herhalen, toen een groep van zo’n 150 mensen die de dood van Iam Tomlinson wilde herdenken, door de politie opeengedreven werd. Ook werden twee actieplekken omsingeld en uitgekamd. Eentje werd volledig ontruimd, volgens de politie waren ze op zoek naar verdachten van de dag ervoor. Iedereen werd geboeid afgevoerd, maar later weer vrijgelaten
Die avond om 18.00 uur werd er pas een ‘algemene actievergadering’ gehouden, met name om de dood van Ian Tomlinson en de repressie te bespreken. Er kwamen zoveel mensen af dat de ze niet allemaal in de zaal van LARC pasten. Er kwamen tenminste vier ooggetuigen die het voorval zelf gezien hadden, waarmee de politieversie van het verhaal definitief van de hand gedaan kon worden. Na het weekend dook ook een video op die aantoonde dat Tomlinson door de politie aangepakt was.
G20-verklaring
Al rond 16.00 uur op donderdag 2 april begonnen de G20-delegaties het Excell-terrein te verlaten en konden de journalisten – die zich urenlang met Bob Geldof hadden moeten vermaken – de slotverklaring in ontvangst nemen, met de inmiddels bekende inhoud. De maatregelen die ze gaan nemen bestaan voornamelijk uit het pompen van nog meer geld (en wel een biljoen dollar, dat is duizend miljard!)
(lees hier de originele verklaringen )
Verder liet de verklaring blijken dat ze weinig lessen uit de crisis willen trekken en al helemaal geen fundamentele hervormingen willen doorvoeren. Precies waar de demonstranten in de binnenstad bang voor waren dus. Wel zal er wat meer regulering van de financiele sector ingesteld worden, maar de verklaring staat ook bol van de aanprijsingen van ‘groei’ en de ‘vrije markt’ en over klimaatmaatregelen en milieu worden alleen wat algemene nietszeggende uitspraken gedaan. Ook betekent de overeenkomst dat het IMF weer flink opgekalefaterd gaat worden, terwijl die instelling nu net flink heeft bijgedragen aan de huidige ellende. Die houdt, samen met de Wereldbank, zijn traditionele voorjaarsvergadering (van 24-26 april in Washington) waar ook weer geprotesteerd zal worden. Ook de radicalere netwerken roepen op tot directe actie.
Als vervolg hebben de G20 afgesproken dat er een nieuwe conferentie in september in new York gehouden zal worden.
Hier het verslag van Balkenende en Bos van hun top.
Een evaluatie van de G20-verklaring door vakbondskoepel ITUC .
De afspraken zouden volgens de financiele pers goed zijn geweest voor het ‘vertrouwen in de economie’ en de beurskoersen, die de dag van het akkoord omhoog gingen. Opvallend genoeg duurde de euforie maar een dag en gingen de beursindexen na het weekend alweer neerwaarts.
Filmpjes acties G20 en politieoptreden: hier : tocht vanaf Liverpool Station.
Aanval op climatecamp.
Filmpje Guardian.
Dood Ian Tomlinson.
Foto’s: Hier
en driedelig essay hier.
Ontruiming Earl Streat op 2 april.
Mooi verslag climate camp.
Foto’s Boston Globe.
Filmpje demo 28 maart.
Nog een filmverslag.
Comedian Mark Thomas roept op om neoliberal capitalism te slachten.
Ook bankiers liepen mee.
Stuk van G20-meltdown-activiste Marina Pepper in the Guardian.
Een paar actievoerders kwamen in een soort tank.
Overigen:
Terwijl de g20-protesten begonnen, gingen arbeiders bij het bedrijf Visteon, dat onderdelen voor auto’s produceert, over tot bezetting van hun fabrieken. Een van die fabrieken ligt in Londen en kreeg steun van de demonstranten. (zie apart stukje )
Kosten crisismaatregelen EU bedragan 3000 miljard euro.
Volgens het IMF zijn de banken in totaal een vergelijkbaar bedrag kwijt.
Europese bonden organiseren demonstraties in mei. De FNV roept op om op 15 mei naar Brussel te komen.
Stiglitz in Der Spiegel: It’s Going to be Bad, Very Bad!
—————–
Zie voor eerdere ‘crisis-updates’ hier:
Voor aanvullingen en commentaar: info@globalinfo.nl
Openbare mailinglijst over kredietcrisis. Donaties om deze informatievoorziening in de lucht te houden: op gironummer 5146635 (tnv. Globalinfo in Amsterdam).