Oeverzwaluwen kraken Zeeburgereiland
het kan geen toeval zijn. Precies honderd jaar nadat de zwaluwen aan de macht kwamen in Beieren, hebben ze massaal de bouwplaats van het afvalpunt op Zeeburgereiland bezet. Er is dus nog hoop voor dit zo mishandelde stuk rafelrand aan het IJ…
De oeverzwaluwen werden ontdekt door Timmetje (7) die toen we er langsreden enthousiast zijn vader kond deed dat er ‘allemaal vogeltjes’ wegvlogen van de zandberg. Er staat nu een hek omheen en de zandwagens moeten ze met rust laten, in ieder geval tot het broedseizoen voorbij is.
Doorgaans moeten er met veel geld speciale betonnen muren gebouwd worden om deze sierlijke vogel aan te trekken, maar hier zijn ze dus gewoon zelf neergestreken.
Het stuk land waarop de nieuwbouw van Zeeburgereiland gezet is, nadert zijn voltooiing. Het eiland wordt aan een kant omzoomd door de snelweg A10 met de tunnel naar Noord en de uitstoot aan fijnstof en andere vervuiling is daar dermate hoog dat er niet gewoond mag worden. Dus plant de gemeente er wat zaken als een P&R (ter vervanging van die bij de Piet Heintunnel verderop), een afvalpunt en een politiebureau. Allemaal zaken waar bewoners niet echt op zitten te wachten en die het verkeer en dus de uitstoot daar alleen maar zullen doen toenemen.
Aan de andere kant van het eiland staat de buurt een nieuwe ramp te wachten, nu het groenlinks/D66-bestuur van Amsterdam daar de achterhaalde plannen goedgekeurd heeft om er Manhattan aan het IJ te bouwen, met torenflats die voor een onherbergzame leefomgeving gaan zorgen. Alle bomen langs de Zuiderzeeweg zijn inmiddels gekapt. Als die Mordorbouw er staat, komt de zon niet meer op op Zeeburgereiland. De ringslangen, die vroeger op het eiland voorkwamen, hebben het al opgegeven; die soort is verdwenen in deze buurt.
De vermaarde stedebouwkundige Richard Sennett kon zijn oren niet geloven toen hij onlangs in Amsterdam op bezoek was en over de bouwplannen hoorde.
Zo zag het er nog niet zo lang geleden uit.
Maar nu brengen de zwaluwen dus weer nieuwe hoop op een leefbare toekomst.
Honderd jaar geleden was het de Duitse schrijver Ernst Toller die een ode aan de zwaluw schreef, nadat die een nest kwamen bouwen in zijn cel. Het betrof dan ook geen oeverzwaluw, maar – gezien de beschrijving in de gedichten- de nauw verwante boerenzwaluw. Toller bedacht dat het beter was om de zwaluw tot het centrum der schepping te verklaren, dan de mensch. Hij riep ze op om in opstand te komen. En wij kunnen het alleen maar hartgrondig met hem eens zijn. Oeverzwaluwen aan de macht!