PvdA helpt vrijhandelsverdrag CETA aan meerderheid
Vandaag werd er in de Eerste Kamer gestemd over ratificatie van een zeer schadelijk vrijhandelsakkoord tussen de EU en Canada (CETA) genaamd. We hebben er jaren actie tegen gevoerd. Een van de gevolgen van CETA is dat er nu een speciale rechtbank komt voor multinationals die last hebben van de regelgeving in de verdragslanden.
In de 2e kamer, waar de neoliberale rechtse coalitie een meerderheid heeft en had, was het verdrag al goedgekeurd. Maar in de senaat heeft de huidige regeringscoalitie geen meerderheid. Als de PVDA, die in de 2e Kamer tegen stemde, niet meegestemd zou hebben, zou het vrijhandelsfeestje niet door zijn gegaan. Maar ze kozen anders. Met 40-35 en de vier PVDA-senatoren voor, werd het vrijhandelsakkoord goedgekeurd. Business as Usual voor de sociaaldemocraten dus; rot maar op met je klimaat en milieu en eerlijke handel, wij willen ‘onze’ bedrijven bedienen die er ook hard voor gelobbied hebben.
Het verbaast dan ook niet om tussen de vier voormalig Tweede Kamerlid Mei Li Vos te ontwaren.
Ze maakte onder meer faam door het helpen oprichten van de ondernemersvriendelijke schijnvakbond Alternatief Voor Vakbond (AVV). Het gedrocht dat nauwelijks leden heeft sluit nog steeds CAO’s af die de echte vakbond niet lust.
Maar het woord werd in Den Haag (gisteren waren de debatten, en eerder had de senaatsfractie al laten weten dat ze voor zouden gaan stemmen) gevoerd door Ruud Koole, professor in de politicologie te Leiden.
Als je zijn bijdrage aan het debat leest, heb je in een notedop de draai en wurmargumentatie van de PVDA voor deze zaak: we doen het voor een betere wereld (overgenomen van de website van de Eerste Kamer)
CETA zet stappen naar betere wereld
Senator Koole (PvdA) zei dat het in de huidige instabiele wereld belangrijk is dat de Europese Unie de eigen waarden handhaaft. Een handelsverdrag gaat volgens hem over meer dan alleen handel, maar ook om internationale verhoudingen en die zijn het afgelopen jaar drastisch veranderd. Hij vroeg de minister of zij het met hem eens is dat een handelsverdrag met een gelijk gezind land van grote geopolitieke betekenis is. Het CETA-verdrag zet stappen richting een betere, duurzamere wereld waarbij ook arbeidsrechten worden gerespecteerd. Volgens Koole is het ICS een veel beter geschilleninstrument dan het eerdere ISDS. Met CETA kunnen stappen vooruit worden gezet. De PvdA-fractie heeft alle voors en tegens zorgvuldig gewogen, is niet over één nacht ijs gegaan en heeft de zorgen van velen serieus genomen en een integere afweging gemaakt. Een betere toekomst kan alleen door voortdurende inzet en strijd worden bereikt. De PvdA staat in een traditie van stapsgewijs toewerken naar een betere toekomst, aldus Koole. Als Nederland nu ‘nee’ zegt tegen CETA betekent dit volgens hem een terugval in de afspraken. Het zou de positie van de Europese Unie in een wereld van sterk toegenomen instabiliteit verzwakken, terwijl Europa juist wereldwijd de standaarden kan verhogen. Het instemmen met CETA betekent niet dat de PvdA niet doorgaat met de strijd voor eerlijke handel. CETA is volgens Koole een modern verdrag, geen ouderwets verdrag. (Tot zover de bijdrage van dhr Koole)
Consistent is het natuurlijk ook, de minister die CETA te vuur en te zwaard tegen kritiek en demonstranten verdedigde, was zijn voormalige partijvoorzitter mevrouw Lilianne Ploumen. Na daarvoor afgestraft te zijn in de stembus, ging zij en haar partij weer net doen alsof ze toch wat linksiger waren, maar dat is kennelijk toch maar weer schijn.
Overigens is CETA, als een soort Kat van Schroedinger, nog niet echt gered. Tegelijkertijd zijn de bepalingen grotendeesl al ‘voorlopig in werking getreden’. Maar landen als Frankrijk en Duitsland moeten nog ratificeren en Cyprus heeft al tegengestemd. Maar als het aan Nederland ligt krijgen we dus weer een stuk meer vrijhandel. Moeten die boeren maar niet piepen maar ook op de schaal koeien gaan houden als ze in Canada doen en ‘unskilled, teenaged workers’ inschakelen. (3500 koeien!)