WTO ZIP nieuwsbrief nr 70 (21 augustus 2006)

Redactioneel

In de nacht van zondag 23 op maandag 24 juli liepen de WTO-onderhandelingen tussen de G6-landen weer vast en op maandagmiddag werden de besprekingen voor onbepaalde tijd opgeschort. Deze belangrijke gebeurtenis en de reacties daarop werden breed uitgemeten in de (internationale) pers.

In deze WTO.ZIP Nieuwsbrief vind je een aantal persoverzichten en beschouwingen in chronologische volgorde die eerder op globalinfo.nl zijn gepubliceerd. Ook is er een overzicht van andere relevante beschouwingen en artikelen over de opschorting van de handelsbesprekingen en over alternatieven voor de WTO.

Het was tevens de bedoeling om in deze uitgave van WTO.ZIP nieuwsbrief vooruit te blikken aan de hand van internationale persberichten van na 24 juli, om in te gaan op de Amerikaanse Farm Bill en de Trade Promotion Autority en om aan te geven welke voorstellen er circuleren om (in beperkte kring uiteraard) de besprekingen weer op te pakken. Helaas is dat artikel nog niet gereed. Het wordt zo spoedig mogelijk opgestuurd (in het derde deel van deze editie).

met vriendelijke groet, Rob Bleijerveld

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

A) (18 juli) uit: Update over G8 en WTO

Dit verscheen eerder op Globalinfo, zie hier.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

B) (24 juli) WTO-onderhandelingen mislukt

Dit verscheen eerder op Globalinfo, zie hier.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

C) (25 juli) Waarom bereikt WTO ook na vijf jaar geen akkoord?

Dit verscheen eerder op Globalinfo en komt van hier.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

D) (26 juli) Reacties op ‘ineenstorting’ WTO

Dit verscheen eerder op Globalinfo, zie hier.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

E) (4 augustus) Poging WTO vlot te trekken op Cairns-verjaardag

Dit verscheen eerder op Globalinfo, zie hier.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

F) Over opgeschorte WTO-onderhandelingen, en perspectieven
(door Rob Bleijerveld)

In dit artikel wordt een overzicht gegeven van een aantal beschouwingen van handelsdeskundigen van Third World Network, Focus on the Global South, Institute for Agricultural and Trade Policy, Women in Development Europe, Public Citizen en Stop the New Round Coalition over de opschorting van de WTO-onderhandelingen op 24 juli en wat dat betekent.

In zijn artikel “US and EU indulge in blame game as WTO talks fail,” van 24 juli [1] gaf Kanaga Raja van SUNS/Third World Network een verslag van de persconferenties van de Europese Commissarissen Mandelson (handel) en Fisher Boel (landbouw) [2] en de Amerikaanse ministers Schwab (handel) en Johansson (landbouw) [3] op maandag 24 juli. Beide zijden gaven elkaar de schuld van het afbreken van de onderhandelingen.

Op 25 juli schreef Martin Khor (Third World Network) in “All quiet at WTO but war of words continues outside” [4] over hoe Lamy als hoofd van Trade Negotiations Committee (TNC) op maandagmiddag uitleg gaf aan de informele groep van Hoofden van Delegaties (HOD). Volgens hem is de impasse aanhoudend van aard. Hij beveelde aan om alle onderhandelingen met betrekking tot de Doha Ronde stil te leggen om “to review the situation, examine available options and review positions.” Lamy stelde voor geen nieuwe deadlines vast te stellen of een datum voor hervatting van de besprekingen. De aanwezigen op de TNC-bijeenkomst gingen hiermee akkoord.

Nog voor de formele behandeling in de Algemene Raad van 27 juli escaleerde de woordenstrijd tussen de EU en VS die op maandag begon. De Amerikanen beschuldigden de EU van misleiding en onterechte beschuldigingen. Volgens Mandelson eisten de VS teveel zonder voldoende aan te bieden en toonden ze zich een slecht leider…

Ontwikkelingsbelangen?

In een moeite door speelde Mandelson mooi weer voor de pers door te suggereren dat er ondanks de opschorting toch een “early harvest” mogelijk is voor ontwikkelingslanden. Er moet een 7-punten plan komen om de ontwikkelingsagenda te redden en uit te breiden, een “development package” met afspraken over Aid for Trade, Trade Facilitation, Integrated Framework for Technical Assistance, tarief- en quotavrije markttoegang voor LDC’s, Special and Differential Treatment, ontwikkelingsvriendelijke “Oorsprongsregels”, en verbeteringen van de Geschillenbeslechtingsprocedures.

Een andere hoofdrolspeler, de Indiase handelsminister Kamal Nath, stelde de belangen van ontwikkelingslanden meer op de voorgrond. Volgens hem moet handel bekeken worden vanuit het “prisma van ontwikkeling” en dat bleek in G6-verband niet mogelijk te zijn. Aan de belangen van boeren en opkomende industrie mag niet worden getornd, en voedselzekerheid en bestaansrecht van honderden miljoenen boeren mogen niet verworden tot onderhandelingsobject. Kort na de opschorting van de G6-besprekingen had hij de situatie als volgt samengevat: de Doha Ronde is nog niet klinisch dood, maar bevindt zich tussen intensive care en het crematorium [5].

Algemene Raad….

Khor beschreef op 27 juli in “WTO General Council only ’takes note’ of suspension of the Doha negotiations” de reacties op de (nu formele) briefing die Lamy gaf op de Algemene Raadszitting. Verschillende groepen van ontwikkelingslanden (ACP, Afrika Group, G33, Caribische Group) uitten hun grote bezorgdheid uit over de opschorting. Sommige verlangden dat de verklaring die ze aflegden tijdens de HOD-meeting van de 24e geregistreerd werd bij dit agendapunt van de Algemene Raad. De opschorting kan grote sociale, politieke en financiële gevolgen hebben voor ontwikkelingslanden (en met name voor de armste onder hen) [bijvoorbeeld doordat speciale WTO-regelingen over bepaalde tijd aflopen, red.].

Ze eisten gedetailleerde uitleg over opschorting en hervatting van de onderhandelingen, en ze benadrukten dat in het vervolg alle lidstaten – en niet slechts een selectie – bij het proces en consensusbepaling moeten worden betrokken. Vragen werden gesteld als: Hoe lang duurt de opschorting? Wat houdt die precies in? Onder welke voorwaarden heropent Lamy de besprekingen? Wie bepaalt wanneer er weer doorgegaan wordt en hoe?
Sommigen benadrukten dat de conceptmodaliteiten voor Landbouw en NAMA de basis moeten blijven na hervatting van de onderhandelingen [inmiddels is er al weer een proefballon opgelaten…, red [6]. En dat hetgeen tot nu toe in Ministeriële Conferenties, Commissies en Werkgroepen afgesproken is, niet ongedaan wordt gemaakt. Ook mag er niets worden veranderd aan de definiëring van de ‘Single Undertaking’ [mogelijk refereert dit ook aan de uitlatingen van Mandelson over het “Development Package”, red.].

De Caribische Group stelde dat een geleidelijke erosie van de bottom-up benadering leidde tot een minder transparant onderhandelingsproces en dat dit op zijn beurt bijdroeg aan de huidige situatie. Hoewel het om een Ontwikkelingsronde gaat, is de ontwikkelingsdimensie volgens hen vergeten of genegeerd. Vele ontwikkelingslanden lieten dat toe, waren flexibel en gingen er in goed vertouwen van uit dat de Ronde met succes zou worden afgesloten. “Maar de vaak extreme eisen van ontwikkelde landen aan ontwikkelingslanden hebben geleid tot toenemende onevenwichtigheid. Daarom is het nodig om tijdens de huidige impasse vooruitgang te maken met Speciale en Gedifferentieerde Behandelingskwesties”.

Venezuela benadrukte dat de “ineenstorting van de Doha Ronde” waar de pers aan refereert in feite een mislukt proces van “mini-ministerials” en G6-bijeenkomsten is, een mislukte poging om bepaalde aspecten uit de Single Undertaking te isoleren.

…. neemt geen besluit

Ondanks pogingen van met name Venezuela om duidelijkheid te verkrijgen over uitgangspunten, reikwijdte en beslissingsbevoegdheid ten aanzien van opschorting en voortgang, liet de Algemene Raad uiteindelijk na om welk besluit dan ook te nemen. Na de bijdragen door de lidstaten meldde voorzitter Glenne dat hij “kennis heeft genomen” van de verklaringen over de interpretatie van de opschorting en dat hij over wilde gaan naar het volgende agendapunt…. Geen enkele lidstaat intervenieerde en zo liet de Raad de beslissing van de opschorting over aan Lamy.

Speculaties

Volgens een van de ambassadeurs nam de Raad geen opschortingsbesluit omdat dan ook een consensusbeslissing nodig is om de boel weer op te starten en dat kan aanleiding zijn voor sommige lidstaten om dwars te gaan liggen. Een ander suggereerde dat niet zeker is of er een legale basis is voor de opschorting van de onderhandelingen en dat een Raadsbeslissing daarom een probleem zou kunnen opleveren. Hij dacht dat Lamy en Glenne probeerden elkaar op te zadelen met de verantwoordelijkheid.

Een onafhankelijke handelsdeskundige die GATT en WTO al jaren volgt, merkte volgens Khor op dat dit het meest recente voorbeeld is van “de wijze waarop het zogenaamd op regels gebaseerde WTO-systeem funktioneert zonder daarbij de procedurele regels worden genomen.” Volgens de analyst, werd gearrangeerd dat de Raad geen beslissing nam om Lamy en de machtigste landen in de gelegenheid te stellen om de onderhandelingen weer op te pakken zodra zij de tijd daarvoor rijp achten. Ze hoeven nu niet eerst de goedkeuring van alle lidstaten af te wachten.

Vele diplomaten zijn het er over eens dat de opschorting een feit is en dat het om een politieke zet gaat. Volgens een van hen was er na de conclusie van voorzitter Glenne geen enkele lidstaat die de kwestie van de status van de opschorting aan de orde durfde te stellen “omdat niemand onrust wilde veroorzaken of de indruk wilde vestigen het oneens te zijn met de opschorting.”

Geluiden uit het Zuiden

In de nieuwsbrief van Focus on the Global South van 27 juli [7] zijn vanuit het perspectief van zuidelijke landen een aantal analyses opgenomen over de – zoals Focus dat consekwent noemt – de ineenstorting (‘collapse’) van de Doha Ronde.

Allereerst wees de redactie op de toegenomen kans dat ontwikkelingslanden worden gepusht om ongunstige bilaterale/regionale vrijhandelsverdragen te accepteren en op hun neiging vast te houden aan de WTO als handelsforum. Volgens Focus on the Global Trade is het nu echter tijd voor het Zuiden om zich te los te maken van de WTO en om de valse idolen van handelsliberalisering, exportmarkten en groei de rug toe te keren. Tijd voor creatief denken en voor werkelijke Zuid-Zuid samenwerking. Een samenwerking die niet uitloopt op bevoordeling van transnationale ondernemingen, maar zich richt op de opbouw van veelzijdige en dynamische nationale en regionale economieën, op werkgelegenheid en bescherming van middelen van bestaan. Een samenwerking die handelspolitiek gebruikt als middel niet als wapen. Dit vereist politieke solidariteit, moed en verbeeldingskracht, alsook de bereidheid om weg te lopen uit de ring waar de WTO uitgeput in de touwen hangt, aldus de Focus-redactie.

In “Reactions to the collapse of the Round” [8] gaf de in Geneve gebaseerde onderzoekster Ayleen Kwa de reacties weer van de G6 en van diverse ontwikkelingslanden op het relaas van Lamy tijdens de informele bijeenkomst van de Trade Negotiations Committee op 24 juli. Een eventuele herstart van de WTO-onderhandelingen hangt volgens haar af van de stemming in het Amerikaanse Congress na de parlementsverkiezingen van november 2006. Algemeen wordt aangenomen dat (de lamgeschoten) Bush een “uphill”-strijd zal moeten voeren om steun te krijgen voor de handelsconcessies die hij dan zal voorstellen en voor vernieuwing of verlenging van zijn “Fast Track” mandaat.
Verder haalde ze WTO-kenners aan die van mening zijn dat de ineenstorting van de WTO-onderhandelingen ernstiger is dan wat er gebeurde tijdens de Uruguay Ronde. Voor velen was toen het voorstel om de WTO op te richten een belofte van een nieuwe instelling; inmiddels hebben de meerderheid van ontwikkelingslanden en ook degenen die meer marktopening willen geen illusies meer over wat de WTO kan opleveren.

In “Why Mondays Collapse of the Doha Round Negotiations is the Best Outcome for Developing Countries” [9] gaf Focus-directeur en sociologieprofessor Walden Bello aan dat de verschillende pogingen om de Doha Ronde te redden (zoals de politieke statement van de G8) nooit de bedoeling hadden om “ontwikkelingsbelangen” te dienen. De rijke landen willen meer marktoegang en willen daarvoor zo in mogelijk zelf inleveren. Het komt er op neer dat de ontwikkelingslanden zouden moeten inleveren op gebied van landbouw, industriegoederen en diensten. Recente cijfers van Wereldbank, UNCTAD, Carnegie Endowment, de Europese Commissie en de Food and Agriculture Organization toonden aan dat de voorspelde ‘winst’ van de Doha Ronde ondertussen behoorlijk gedaald is. En dat veel arme en zeker de armste landen moeten rekenen op een negatief saldo [10].

Maar ook wordt aan ontwikkelingslanden de vrijheid van beleid ontnomen en zullen ze zich zo nooit kunnen ontworstelen aan de armoede. Vrijhandel is dermate desastreus dat het United Nations Developing Program (UNDP) in een recente studie aan arme Aziatische landen voorstelde om te doen wat Japan en Zuidkorea succesvol maakte: het beschermen van de belangrijkste industrieën door middel van tarieven.
Om ontwikkeling te stimuleren en armoede te verminderen zouden de regeringen hun uitgaven voor onderwijs, gezondheidszorg, toegang tot water en andere basisvoorzieningen moeten verhogen zonder dat ze worden gedwongen om die diensten te verkopen aan buitenlandse ondernemingen. De WTO en soortgelijke neoliberale handelsmechanismes zijn daartoe ongeschikt. Er moeten nu alternatieve kaders en instellingen worden opgezet die handel werkelijk ten goede laten komen van de armen.

Het Food Sovereignty Network ging in “Development is not possible in the WTO! For development to live, the Doha Round must die!” [11] uitgebreid in op de regeringsposities ten aanzien van de WTO-onderhandelingen sinds de Hong Kong Ministerial Conference. Het artikel is vooral gebaseerd op de analyses van organisaties voor beleidsonderzoek, sociale bewegingen en civil society coalities die de WTO nauw volgen. Het belicht belangrijke algemene ontwikkelingen en de belangrijkste kwesties die spelen bij de onderhandelingen over landbouw, industriegoederen en diensten.

Politieke steun en (toenemend) verzet

Carin Smaller en Anne-Laure Constantin van het Geneve-bureau van het IATP brachten op 7 augustus een Geneva Update nieuwsbrief [12] uit. In het eerste artikel (“Putting trade into perspective: why the collapse of Doha is an opportunity for a better trading system”) wordt aangegeven dat het geen oplossing is om, zoals Lamy voorstelt, een beetje water bij de wijn te doen en dan weer door te gaan met de Doha-onderhandelingen. In de laatste vijf jaar zijn de machtsverhoudingen enigszins gewijzigd en daardoor is er nu meer perspectief om het handelssysteem op een andere leest te schoeien.

In “Understanding the collapse: hope for the future” wordt gesteld dat de Amerikaanse en Europese delegaties onvoldoende kunnen manoeuvreren door te weinig nationale politieke steun. Een aantal andere WTO-lidstaten heeft te maken met een groeiend verzet in eigen land tegen de richting waarin de WTO gaat.

In de VS zijn Congress-leiders en vertegenwoordigers van grote landbouwondernemingen en agrarische verwerkingsindustrie fel gekant tegen het doen van WTO-toezeggingen. De voordelen van de voorgestelde marktopening wegen te weinig op tegen de schade van het snijden in de binnenlandse subsidies. En Bush moet omzichtig te werk gaan want hij beheerst het Congress niet ook, al heeft zijn partij de meerderheid van de zetels in handen.

Veelvuldige en zeer massale demonstaties van kleine boeren in India, en een sterke oppositie van hun vertegenwoordigers in deelstaatparlementen dwongen de Indiase handelsminister Kamal Nath na de 24 juli op te merken dat hij niet het levensonderhoud van miljoenen kleinschalige boeren zal opofferen. En de Zuidafrikaanse regering trad toe tot de NAMA-11 groep binnen de WTO als gevolg van een sterke oppositiecampagne van de vakbeweging. Het COSATU organiseerde vele informatiebijeenkomsten, demonstraties en een aantal stakingsakties tegen de onderhandelingen over Niet Agrarische Markt Toegang omdat die de werkgelegenheid van duizenden bedreigt en de verdere industriële ontwikkeling in het land onmogelijk maakt. Ook de handelsministers van Indonesië en de Filippijnen verdedigden in de WTO krachtig het punt van de voedselzekerheid en levensonderhoud voor de arme boeren. Ze hielden zich staande tegen de aggresieve opstelling van de VS die de flexibiliteit voor ontwikkelingslanden wilde inperken voor Speciale Producten en het Speciale Beschermings Mechanisme in de landbouw.

In “The take-over of bilateral and regional trade agreements: myth or reality?” gaat het over verschillen en overeenkomsten tussen multilaterale- en bilaterale/regionale handelsakkoorden, en over de aantrekkingskracht van de eerste tegenover de beweerde bedreigingen van de laatste twee. Het IATP vindt niet dat de vraag moet zijn welke type beter is danwel of een stagnatie in de een een stagnatie in de ander kan veroorzaken. Maar of het huidige handelsmodel en de typen van machtsrelaties die aan de basis liggen van de verschillende onderhandelingen landen in staat stellen om hun ontwikkelings- en werkgelegenheidsdoelen te behalen.

Nieuwe koers noodzakelijk

Ondanks de opschorting van de onderhandelingen zal naar verwachting van het IATP het werk van een aantal WTO-committees door gaan, evenals de besprekingen over Development-Assistance Aspects of Cotton en Aid for Trade [13], en zal zelfs het aantal geschillen toenemen [14].
Toch biedt de ineenstorting een unieke kans om een nieuwe richting in te slaan. Dat geldt zowel voor alle afzonderlijke lidstaten als voor het WTO secretariaat. Regeringen moeten een samenwerkingsverband aangaan met de VN-instellingen en de handelsdoelen in overeenstemming brengen met de verplichtingen ten aanzien van mensenrechten, de bescherming van hulpbronnen en planeet, en het uitbannen van armoede.

Begin augustus wijdde Women in Development Europe in haar nieuwsbrief nr 7 [15] een aantal artikelen aan de WTO.
In: “Collapse of the WTO Doha negotiations- Turning point for developing a multilateral trading system based on women’s rights and sustainable development,” betoogde Barbara Specht dat het tijd is voor “een nieuw multilateraal handelssysteem voor daadwerkelijke bevordering van eerlijke, genderrechtvaardige en duurzame maatschappijen.” Het internationale handelsbeleid moet worden ingeperkt door en gebonden aan de bestaande internationale overeenkomsten inzake mensenrechten, vrouwenrechten, duurzaamheid van het milieu en menselijke waardigheid. Toekomstige WTO-akkoorden mogen niet de toepassing van de Beijing Declaration en het Platform for Action (Fourth World Conference on Women) of de verwerkelijking van gendergelijkheid en vrouwenrechten zoals neergelegd in de Convention of the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women (CEDAW) ondermijnen.

WIDE bericht verder over twee Europese diskussies over de Doha Ronde. In “Winners and Losers of the Doha Round: Debate on the impact of the Doha Round” versloeg Barabar Specht een diskussie (29 juni, georganiseerd door de Groenen/EFA fractie uit het Europese Parlement) tussen Sandra Polaski (Carnegie Endowment), Yash Tandon (South Centre), Europese beleidsmakers en vertegenwoordigers van de civil society over de potentiële impact van de Doha Ronde op ontwikkelingslanden. De analyse was van hoge kwaliteit, maar beperkte zich tot het macro-economische niveau. Micro- en huishoudniveau kwamen niet ter sprake, laat staan onderwerpen als genderverschillen en -ongelijkheden.
In “After Hong Kong: The EU’s responsibility at the WTO: Development, gender & environment II” beschreef Jaana Villberg een Europese ‘dialoog’ op 11 juli over de vraag hoe de Europese handelspolitiek moet bijdragen aan rechtvaardigheid op sociaal en gender gebied en aan duurzaamheid van het milieu. WIDE, Friends of the Earth Europe, de Heinrich Böll Stichting en de Groenen/EFA fractie nodigden daartoe vertegenwoordigers van het Europese Handelsministerie, van diverse NGO’s, Europese parlementariërs en “andere stakeholders” uit.

Aanzetten tot alternatieven

Ook Lori Wallach (directeur van Global Trade Watch bij Public Citizen) Deborah James (directeur van het WTO Programma van dezelfde organisatie) zijn van mening dat er een ander handelssysteem moet komen. In hun artikel van 14 augustus – “Why the WTO Doha Round Talks Have Collapsed – and a Path Forward” [16] geven ze de uitgangspunten aan voor een alternatief voor de WTO: een multilateraal handelssysteem dat de voordelen van groei en ontwikkeling in stand houdt maar dat meteen alle door de WTO opgelegde niet-demokratische beperkingen van de nationale politiek wegneemt. Dat geeft ruimte voor handel tusen verschillende landen met onderscheiden prioriteiten. Het gaat tevens uit van respect voor de wetten en waarden van die landen, als ook van het ontmantelen van bepaalde internationale regels en instellingen en van het versterken van andere. Een handelsysteem mag niet meer – zoals de WTO dat nu nog doet – “uitgaan boven” internationale verdragen voor mensenrechten, milieu, arbeid, en andere publieke standaards. Het moet daaraan juist ondergeschikt worden gemaakt en kan dan pas dienen als leidraad voor het gedrag van transnationale ondernemingen.

En er zijn al aanzetten gegeven voor een alternatief. Zo onderschrijven ruim 200 civil society organisaties (waaronder sociale bewegingen) die miljoenen mensen vertegenwoordigen in zowel rijke als arme landen, een WTO-omvormingsprogramma genaamd “Stop Corporate Globalization: Another World is Possible” [17]. En gaf het International Forum on Globalization het boek “Alternatives to Economic Globalization: A Better World is Possible” uit dat voorstellen voor alternatieven bundelt die door de jaren heen opgetekend zijn in gesprekken met civil society-leiders, wetenschappers en regeringsambtenaren in rijke en arme landen.
En in de VS werkt een nieuw platform, het Citizens Trade Campaign Political Action Committee [18] ondertussen aan het publiekelijk aanspreken van gekozen vertegenwoordigers over hun steun voor recente bilaterale en regionale akkoorden (bijv. met Centraalamerika resp. Oman) en de gevolgen die ze hebben.

In “Suspension of Talks: A Wake up Call for Poor Countries. Time to Abandon Doha and Move towards peoples’ alternatives” van 9 augustus haalde de Stop the New Round Coalition [19] de Amerikaanse handelsminister Schwab aan die recentelijk aangaf waar het de Amerikanen bij de Doha Ronde om gaat: “the only Doha deal the U.S. will accept is an ambitious one”. Haar Europese collega vulde een paar dagen later aan dat “the EU must pursue an aggressive agenda to open foreign markets to its goods and services even if the current round of world trade liberalization talks is successful.” Arme landen als de Filippijnen moeten weer kiezen. Of ze drijven met de stroom mee als dode vis, geven de grote handelsmachten hun zin en accepteren een desastreuse deal. Of ze verzetten zich en zeggen NEE tegen de Doha Ronde.
De coalitie riep de Filippijnse regering dan ook dringend op om de Doha Ronde te verlaten omdat die zeer schadelijk is voor het landsbelang en de belangen van de armen en gemarginaliseerden. De regering zou moeten werken aan een alternatief handelssysteem dat uitgaat van samenwerking en welzijn van de mensen en niet van concurrentie en winsten.

Noten:
[1] Zie: hier.
[2] Alle relevante links zijn te vinden in “WTO talks called off,” van 24 juli 2006.
[3] “Transcript of USTR Schwab and USDA Secretary Johanns at WTO Headquarters,” 24 juli.
[4] Zie: hier.
[5] “Asia cannot stay on the sidelines over trade,” door Guy de Jonquières, in FT van 26 juli.
[6] Een proefballonnetje of een hoax? Het Amerikaanse Farm Futures staff zegt Reuters te citeren als zou de Franse minister voor handel, Christine Lagarde, hebben voorgesteld om de vastgelopen WTO-onderhandelingen weer op te doen starten door het landbouwdossier van tafel te halen. Dat dossier zou dan op een later tijdstip besproken kunnen worden. “Lagarde says reshaping the negotiations and thinking again about how to better deal with agricultural questions, without hurting advancements in the industrial and service sectors, may prove to be the next needed step in negotiations.” In: “France Suggests Taking Ag Out of WTO Negotiations to Jumpstart Talks Again,” Farm Futures staff, 15 augustus 2006.
[7] “Focus on Trade” nr 122 van 27 juli 2006.
[8] Zie: hier.
[9] Zie: hier.
[10] De helft van de verwachte opbrengsten voor ontwikkelingslanden zullen Brazilië, Argentinië, China, India, Thailand, Vietnam, Mexico en Turkije opstrijken (zie noot 14).
[11] Zie: hier.
[12] “Putting trade into perspective: why the collapse of Doha is an opportunity for a better trading system“, Geneva Update van 7 augustus 2006.
[13] Zie document WT/AFT/1 op de WTO website.
[14] Oxfam zei te verwachten dat ontwikkelingslanden als Chili, Costa Rica, Argentinië, Kenia, Peru, Ghana, Zimbabwe, Uganda, Egypte, Thailand en Nigeria binnenkort de subsidiëring van rijst, maïs, sorghum, melk, boter, tabak, fruit en tomaten door de VS en de EU zullen aanklagen. In: “Oxfam says: Rich countries not off the hook after breakdown of WTO talks“, van 26 juli 2006.
[15] Zie: Women in Development Europe.
[16] Zie: hier.
[17] Zie: hier.
[18] Zie: CTC PAC.
[19] De Stop the New Round Coalition is een breed verband van Filippijnse organisaties die sinds 2003 gezamenlijk campagne voeren tegen de Doha Ronde.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

G) Het is tijd voor voedselsoevereiniteit

Dit verscheen eerder op Globalinfo, zie hier.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

H) Fighting FTA’s: Strategieën tegen vrijhandelsverdragen

Dit verscheen eerder op Globalinfo, zie hier.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

I) Vrouwelijke arbeiders extra getroffen door liberalisering

Dit verscheen eerder op Globalinfo, zie hier.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

J) War on Want’s film over de WTO

War on Want maakte een filmpje van 4 1/2 minuut over de schadelijke gevolgen van WTO en het “vrijhandels”-beleid. Het laat zien wat die WTO is en hoe die zo machtig werd.

De film is hier op te halen (grootte: 24 tot 30 Mb).
Ook kan het direkt via het internet bekeken worden (na installatie van een plugin).

En, indien gewenst kan een hoge-resolutie versie van 90Mb worden besteld.
WaronWant vraagt om het filmpje zo breed mogfelijk te verspreiden.

Meer informatie van WaronWant over de WTO in “Trade and WTO; The ‘free trade‘ threat”.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

K) Real Aid 2

Op basis van internationale statistische gegevens en eigen onderzoek concludeert het Britse ActionAid in haar nieuwe rapport “Real Aid 2” dat een kwart van alle hulpgelden uit rijke landen in feite verkeerd wordt besteed. Vaak worden met de fondsen dure en vaak ineffectieve, westerse consultants, onderzoek en training betaald die in veel gevallen de belangen van de noordelijke donors dienen. De gekozen ‘oplossingen’ voor problemen zijn daarbij veelal ongeschikt.
ActionAid vindt dat het geld beter kan worden besteed aan direkte armoedebestrijding.

Behalve aan deze technische assistantie gaat veel van de officiële ontwikkelingshulp op aan administratieve kosten, dubbeltelling van schuldverlichting, gebonden hulp en donorhulp overeenkomstig de geopolitieke en commerciële prioriteiten van de donors. Ook wordt het besteed aan binnenlandse vluchtelingendoelen in de donorlanden.

Er wordt geschat dat in totaal de helft van alle hulp niet direkt wordt gebruikt ten behoeve van de armen. ActionAid vindt dat de arme landen in staat moeten worden gesteld om hun eigen ontwikkelingsbeleid vast te stellen en om hen meer keuze te laten hoe de fondsen voor technische assistantie worden aangewend.

Auteur van het rapport: Romilly Greenhill
Dit is de vindplaats

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

L) Één spoor, twee treinen: over zin en onzin van ontwikkelingssamenwerking

Dit verscheen eerder op Globalinfo en komt van hier.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

M) Ontwikkeling van een duurzame en solidaire manier van economisch meten
Oproep: onderteken petitie “Eerlijk Meten”
(door Globalternatives)

Vanuit verschillende organisaties [1] is het initiatief genomen tot een voorstel aan de Tweede Kamer om de economie op een andere manier te meten en dus ook op een andere manier beleid te maken. De belangrijkste reden is dat, zoals het nu gaat, allerlei sociale en milieukosten niet worden meegerekend en allerlei gevolgen van het economisch beleid voor de ontwikkelingslanden uit het zicht blijven. Ook wordt door de nationale beleidsmakers uitgegaan van de noodzaak van economische groei, zonder zich voldoende af te vragen of er geen grenzen aan die groei zijn, en of het nu al niet genoeg is.

Het voorstel is opgenomen in een brief met bijlagen die u kunt vinden op de website van Globalternatives [2]. (Hieronder is een ingekorte weergave van de brief opgenomen.)

Staat u achter dit initiatief, dan kunt u ter plekke de brief mee-ondertekenen [3]. Dat kan tot uiterlijk 30 augustus 2006. Daarna zal het voorstel door de initiatiefnemers en sympathisanten aan de Tweede Kamer worden aangeboden.

** Petitie aan het Nederlands Parlement over de ontwikkeling van een duurzame en solidaire manier van economisch meten (ingekort):

Bij de vaststelling van nationale beleidskaders baseren regering en parlement zich in niet onbelangrijke mate op de analyses van het Centraal Plan Bureau (CPB), in het bijzonder de Macro Economische Verkenning (MEV).

Op 22 mei jl. vond in Den Haag op initiatief van De Derde Kamer een congres plaats onder de noemer Eerlijk delen = Eerlijk meten [4]. Een aantal Tweede Kamerleden nam hieraan deel. Centraal stonden de ernstige tekortkomingen van het huidige stelsel van nationale rekeningen. Deze tekortkomingen bleken al diverse malen de aanzet te zijn tot het trekken van onjuiste beleidsconclusies. Met name de feitelijke economische groei wordt binnen het vigerende systeem van nationale rekeningen systematisch overschat. Het stelsel vormt ook de analytische basis van de Macro Economische Verkenning, en van het doorrekenen van programmas en begrotingsvoorstellen van politieke partijen.

Een belangrijke constatering was dat al sinds de jaren zestig deze tekortkomingen bekend zijn. Echter, tot nu toe is aan de noodzaak van andere wijzen van beschrijven en analyseren van de economie nauwelijks gevolg gegeven.
Wel heeft de Tweede Kamer in 1995 een motie Wolffensperger aangenomen, waarin het kabinet om een voor milieukosten gecorrigeerd Nationaal Inkomen werd verzocht.
De Minister van Economische Zaken reageerde hierop in 1996 met het plan van aanpak voor een Duurzaam Nationaal Inkomen (DNI). In 1997 kreeg het Instituut voor Milieuvraagstukken (IVM) van de Vrije Universiteit de opdracht om in samenwerking met het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) en het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) het DNI te berekenen over het jaar 1990.
Op basis van de uitkomsten van dit onderzoek stemde de Tweede Kamer in met een vervolg traject, waarin elke vijf jaar het DNI wordt berekend.
Maar in 2004 besloot de regering dat het tijd was om het DNI wat verder van de Ministeries te plaatsen, en begrootte vervolgens geen middelen voor toekomstige DNI- berekeningen.

Inmiddels zijn meer alternatieven beschikbaar gekomen die naast ecologische ook aan sociale aspecten en aan de mondiale context van de Nederlandse economie aandacht geven. Op het congres is voornamelijk gesproken over drie alternatieven, te weten het voornoemde DNI (zie bijlage 1), de Index of Sustainable Economic Welfare – ISEW, en het voorstel Meta Economische Verkenningen – MEV+. De argumentatie voor deze alternatieven is sterk. Zij zouden voor een goede beleidsafweging bovendien nog aan politieke kracht winnen indien zij in de vorm van proefversies uitgewerkt en doorgerekend zouden worden.
Het CBS heeft op het bovengenoemde congres aangegeven, de benodigde gegevens in principe beschikbaar te hebben zodat deze berekeningen daadwerkelijk gemaakt kunnen worden. En de Wereldbank beveelt in haar recente rapportage “Where is the wealth of nations?” aan dat overheden via dit soort indicatoren de duurzaamheid van het economisch functioneren van hun land laten doorrekenen.

Parlement en regering zouden financiële middelen beschikbaar moeten stellen ten behoeve van de totstandkoming van deze proefversies uit te voeren door onafhankelijke onderzoekers. Hun opdracht zou moeten zijn om vóór aanvang van de behandeling van de nationale begroting 2008 deze proefversies te ontwerpen. In hun onderzoek zouden zij dan ondersteund dienen te worden door de op dit gebied relevante nationale instellingen als het CBS, het CPB, het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP), het RIVM en het Milieu- en Natuurplanbureau (MNP). Daarmee zou een nieuw begin gemaakt kunnen worden met de uitvoering van de eerder vermelde wens van uw Kamer uit 1995. Bovendien zou daarmee het politieke debat verrijkt worden betreffende de koers van de economie, de verhouding economie en milieu, onze verantwoordelijkheid tegenover ontwikkelingslanden, en de inhoud en koers van het buitenlands beleid, evenals de begrotingsbehandeling.

Noten:
[1] Initiatiefnemers: Dr. Lou Keune (Vóór de Verandering), Prof. Dr. Bob Goudzwaard (lid De Derde Kamer, congresvoorzitter), Tuur Elzinga (XminY-Solidariteitsfonds), Ir. Rob Gort (De Derde Kamer), Drs. Christiaan Hogenhuis (OIKOS), Jan Juffermans (De Kleine Aarde), Frank Köhler (Milieudefensie), Drs. Theo Ruyter (ATTAC Nederland), Esther Somers (De Derde Kamer) en Peter van Vliet (iNSnet).
[2] Zie: hier.
[3] begin augustus waren er al 500 ondertekenaars.
[4] Een verslag daarvan is hier te vinden.

WTO—zzzzzzzzzzzzzzzziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipppppppppppppppppppppp

N) Cursus ‘Inleiding Solidaire Economie’
Eindhoven: september – oktober 2006

In september 2006 start in Eindhoven onder verantwoordelijkheid van Vóór de Verandering, en in samenwerking met Omslag – Werkplaats voor Duurzame Ontwikkeling, een “Inleidende Cursus Solidaire Economie”. De cursus staat open voor iedereen die zeer kritisch is ten aanzien van de neoliberale economie en graag wil weten hoe het anders zou kunnen. Maximaal kunnen 20 mensen deelnemen, wie het eerst komt …
Belangstellenden kunnen zich tot uiterlijk 25 augustus 2006 hiervoor opgeven.

Solidaire Economie is ontstaan uit onvrede met de op dit moment overheersende neoliberale economische orde en de noodzaak van een alternatief. Kern van Solidaire Economie is dat zij niet bepaald wordt door de wetmatigheden van de (kapitalistische) markteconomie maar door de politiek, dus de georganiseerde uitdrukking van de wil van de mensen. Daarbij wordt ten principale uitgegaan van, enerzijds de mogelijkheden van de mensen en de natuur, en anderzijds de behoeften van diezelfde mensen en natuur. Solidaire economie is primair gericht op het realiseren van de noodzakelijke zorg voor alle levende en toekomstige mensen, met respect voor de natuur en het milieu. Zij is gegrondvest op de overtuiging dat samenwerking, onderlinge ondersteuning en een verantwoorde omgang met de natuur uit oogpunt van duurzaamheid meer opleveren dan concurrentie en ongebreideld winstbejag.

De cursus kent 4 hoofdthemas en 8 dagdelen.

Thema I: “De noodzaak van economische alternatieven”
Dagdeel 1: “Het leven van alledag loopt vast”; Dagdeel 2: “Dat het vastloopt is niet verwonderlijk, het heeft te maken met het economisch systeem”.

Thema II: “Anders denken, ander beleid”
Dagdeel 3: “Hoe zou een andere economie eruit kunnen zien?”; Dagdeel 4: “Hoe zou een ander economisch beleid eruit kunnen zien?”.

Thema III: “Anders doen”
Dagdeel 5: “Hoe overleven mensen in grote nood?”; Dagdeel 6: “Solidaire economie in de praktijk”.

Thema IV: “Aan de slag”
Dagdeel 7: “Politiek in beweging”; Dagdeel 8: “Het nieuwe ontstaat in het oude”.

(De deelnemerskosten bedragen 75,- Deelnemers betalen zelf hun reiskosten en hun consumpties. Opgeven kan via: XminY Solidariteitsfonds (Kees/Martijn) op tel. 020-6279661 of per e-mail aan cursus AT globalternatives.nl of omslag AT omslag.nl)

Meer informatie is hier te vinden.

(Dit artikel was oorspronkelijk op GlobalInfo gepubliceerd door WTO.Zip redactie.)