Film over Osvaldo Bayer (even) online
Osvaldo Bayer was een linkse journalist in Argentinië, in een tijd dat je dat je leven kon kosten. Hij maakte onder andere het internationaal geruchtmakende en verfilmde boek over de anarchistische vakbonden en hun opstand in Patagonië in de jaren 1920. Hij overleed in 2008, en zijn dochter Ana Bayer maakte een uitgebreid portret van haar vader, dat nu integraal te zien is.
Het zal maar een paar dagen online staan (in ieder geval nog dit weekend, tot en met zondag de 21e februari). De film is in het Spaanse en niet ondertiteld.
Osvaldo Bayer (wikipedia, engels) werd in Argentinië bekend als moedig journalist en tegenstander van de militaire dictaturen en de Peronisten.. Hij studeerde onder andere filosofie en geschiedenis in de jaren 1950 in Hamburg, en ging terug naar Argentinië om kritisch journalist te worden. Hij raakte bevlogen over de geschiedenis van de anarchistische vakbond Fora in Patagonië in de jaren 1920, waar zijn ouders ook deel van uitmaakten. Stakingen in de jaren 1920 werden met harde hand onderdrukt en er vielen honderden doden.
In 1963 werd Osvaldo gearresteerd en maandenlang gevangengehouden omdat hij had voorgesteld om de naam van het stadje Rauch (bij Buenos Aires) te veranderen in Arbolito, de koosnaam van de man die de kolonel waar de stad naar genoemd is, bij een veldslag had vermoord. Toen Osvaldo met het voorstel kwam, was een nazaat van de kolonel, Juan Enrique Rauch, minister van Binnenlandse Zaken en die haalde zo zijn gram op de journalist.
Osvaldo Bayer schreef het boek Patagonia Rebelde, nadat hij eerst een roman had geschreven over de gebeurtenissen in de jaren 1920 in het zuiden van het continent. Naar aanleiding van de literatuur maakte Héctor Olivera de film met de gelijknamige titel, die in 1973 de Zilveren Beer in Berlijn won en vervolgens wereldwijd gescreend werd. In die periode nam de terreur tegen vakbonden en linkse activisten in Argentinië nachtmerrie-achtige omvang aan, en Osvaldo Bayer moest in ballingschap en vluchtte in 1975 naar West-Duitsland. In 1983 keerde hij terug, nadat er een soort van democratische verkiezingen waren geweest. Hij vertelde dat militairen hem bij zijn vertrek in 1975 toesnauwden dat hij nooit meer voet in zijn land zou zetten. Hij vertelde dat triomfantelijk toen hij in 2003 een eredoctoraat van de UNICEN Universiteit in Buenos Aires kreeg.
Naast Patagonia Rebelde schreef Bayer nog veel meer en vaak over de vergeten anarchistische geschiedenis van het land. Hij was zelf ook actief in anarcho-communistische verbanden. En met de oorspronkelijke bevolking en het milieu. Hij verklaarde dat de manier waarop de Mapuches, de oorspronkelijk bewoners van een deel van Patagonië, door ‘democratische’ autoriteiten opgejaagd worden, veel overeenkomsten vertoont met het bloedbad tegen de anarchisten in de jaren 1920. Hij kreeg op late leeftijd nog de extreemrechtse nationalisten over zich heen toen hij voorstelde om de landsgrenzen in het zuiden (tussen Chili en Argentinië) op te heffen en er gewoon een gebied van te maken, om maar ergens te beginnen met het opheffen van grenzen. Hij stierf in december 2018 op 91-jarige leeftijd. Onder de titel ‘Mi Viejo Rebelde’ (Mijn Rebelse Ouwe) maakte zijn dochter een prachtig portret, waarin ook zijn huis vol boeken en planten ruimschoots aan bod komt.
{youtube}BCxgpq6nd-s{/youtube}