Langue étrangère: queere romcom droomt over black block
Langue étrangère is een prachtige actuele film over opgroeien in tijden van politieke verwarring en klimaatellende.
Twee jonge vrouwen hebben de hoofdrol en we zien ze een paar maanden samen proberen door het leven te gaan, omringd door een omgeving die ze eerder tegenwerkt dan helpt. De ‘vreemde taal’ gaat dan ook niet zozeer over hun Frans-Duitse taalproblemen, maar over hoe moeilijk het is om te communiceren over zaken die er echt toe doen. Met je ouders bijvoorbeeld, die zowiezo geen tijd hebben, een zootje van hun eigen leven hebben gemaakt en desondanks denken alles beter te weten.
Eerst reist de Franse Fanny naar Leipzig om penvriendin Lena op te zoeken. Die laatste is niet heel belangstellend en zit midden in de klimaatacties. Om haar aandacht te krijgen doet de timide Fanny zich stoerder voor dan ze is. Ze verzint (of niet?) een stoere halfzus die ze van haar ouders niet mag zien maar die een heldhaftig bestaan heeft bij de black block-demonstranten tegen Macron z’n arbeidshervormingen.
Als Lena op haar beurt naar Frankrijk komt, blijkt hoe dol de twee op elkaar zijn geworden en gaan ze in de subcultuur op zoek naar de imaginaire zus.
Verfrissend in de film is dat we alles vanuit de hoofden van de meisjes te zien krijgen en dat de film hun relatie, en overige gedrag (zoals trippen op paddo’s) niet problematisch vindt. Dat ze er van dromen om de militante actiewereld in te gaan is helemaal een unicum (en waarschijnlijk de reden dat de film in Nederland een 16-jaar stempel heeft gekregen, want verder is er nauwelijks geweld of seks te zien).