Lelijke kinderen
In tijden waarin racisme en fascisme in snel tempo terrein aan het (terug)winnen zijn, zou je verwachten dat een kritische reflectie daarop ook in de nieuwe Nederlandse films terug te vinden is. Maar dan kun je lang zoeken, of moet je ver in de tijd terug om wat te vinden. In de kinderfilms daarentegen, gloort hoop. In twee mooie nieuwe films, nu te zien in de bioscoop, zijn de thema’s volop aanwezig en op een niet kinderachtige manier.
(Eerder verschenen bij Konfrontatie)
Lelijke kinderen
De film De Club van Lelijke Kinderen (9 jaar en ouder) behandelt een zwaar thema en vooral een loodzware geschiedenis (uitsluiting en vernietigingskampen). Maar ze doet dat op een manier die spannend is en voor kinderen behapbaar omdat ze (waarschijnlijk) niet dezelfde historische invulling plegen als ouderen.
Het is een soort Science Fiction, en speelt in een (nabije) tijd dat een neo-fascistische dictator aan de macht is die gezorgd heeft voor een nette en opgeruimde wereld. Iedereen lijkt daar zeer tevreden mee, en het is al ‘normaal’ geworden dat je in uniform moet rondlopen en rare gebaren naar elkaar moet maken. Tot de opruimwoede te ver gaat. Kinderen die lichamelijke afwijkingen hebben, en er een beetje anders uitzien dan de schoonheidsvoorschriften, gaan plotseling ‘op schoolreisje’ om niet terug te keren.
Twee van die kinderen krijgen argwaan en ontsnappen en beginnen, samen met een familie van een goedgekeurde klasgenote, een guerilla-strijd tegen de heersende orde. Langzaam zie je ze terrein winnen, waarbij allerlei actiemiddelen in beeld komen. Verzet loont, is de boodschap, en laat je daarbij vooral niet door de media, je ouders of Extinction Rebellion voorschrijven welke middelen je kunt gebruiken, want dan verandert er nooit wat. Voor de volwassenen zitten er hilarische verwijzingen naar de geschiedenis en de bestaande politiek in, en natuurlijk eindigt het met een spetterende shoot out waarbij de fascisten door de kinderen in de pan worden gehakt.
Trailer: {youtube}CTRqvBFOkQs{/youtube}
Illegale klasgenoten
Een tweede hoopvolle film is Binti (6 jaar en ouder) van de Antwerpse Frederike Migom. Binti is een vrolijke meid die haar leven vult met keten op school en vloggen. Ze woont in een soort groot kraakpand met allerlei andere gezinnen. Al snel (in de film) dendert dan de realiteit van de harde buitenwereld binnen, letterlijk, in de vorm van een roedel politie die op jacht is naar ongedocumenteerden.
Binti slaagt er in te ontsnappen, samen met haar vader en ze belanden in een bos in een buitenwijk, waar een jongetje een boomhut heeft. Ze maken het jongetje en diens moeder duidelijk dat ze gevaar lopen om opgepakt te worden en die worden verborgen gehouden in de villa. Maar ook daar loert het gevaar/de politie.
Gedurende de film wordt beetje bij beetje informatie gegeven over de herkomst van Binti en haar vader (die uit Congo gevlucht zijn) en ook hier is natuurlijk weer een spannende apotheose als de jaloerse buurman probeert de politie aan het oppakken te zetten tijdens de buurtbraderie, waarna we leren dat solidariteit sterker is dan de racistische onderbuik. Hoewel de film een loodzwaar thema behandelt, valt er ook genoeg te lachen, en komt ook de romantiek niet tekort.
Trailer: {youtube}p7x_WsIzYkQ{/youtube}