activisme

Op 18 juli overleed in Parijs de anarchistische activist en drukker Lucio Urtubia. Lucio heeft een enerverend leven achter de rug, ontvluchtte het dictatoriale Spanje onder Franco en kwam in Parijs definitief in anarchistische kringen terecht. Hij ontwikkelde zich tot meestervervalser die menig voortvluchtige het leven heeft gered en miljoenen dollars voor ‘de zaak’ opbracht.

Vreemde arrestaties in Portland hebben duidelijk gemaakt dat Trump en zijn hulpjes nu inzetten op verdere escalatie. Tegen de zin in van lokale autoriteiten treden ze hard op tegen demonstranten en ontvoeren die in ‘voertuigen zonder opschrift’.

Revolutionair videocollectief SubMedia begint een nieuwe serie: System Fail. De eerste show is nu beschikbaar.

In 2017 was de G20-top in Hamburg en kwamen tienduizenden mensen naar de havenstad om te demonstreren. De repressie was er legendarisch. Een van de trieste hoogtepunten van het politieoptreden was een wrede aanval op een groep demonstranten in de vroege ochtend van vrijdag 7 juli. De politieaanval was bedoeld om te voorkomen dat de demonstratie ook maar in de buurt van de G20-vergadercentrum zou kunnen komen, of de routes die de regeringsleiders gebruikten om er heen te rijden. Er vielen talloze zware gewonden aan de kant van de demonstranten. Nu worden 86 van hen berecht.

Iets meer dan twee eeuwen geleden was Engeland, met 1811-1813 als hoogtepunt, het toneel van een krachtige sociale revolte die bekend stond als de ‘Opstand van de Luddieten’. De naamgeving stamt van een vermoedelijk niet bestaan hebbende, mythische figuur Ned Ludd. Die zou enkele nieuwe textielmachines hebben vernietigd, waarvan de installatie vele banen overbodig maakte en een deel van de bevolking tot ellende veroordeelde. Het optreden van hem deed de opstand uitbreken. Duizenden soldaten waren nodig om de opstand te onderdrukken.

Een progressieve uitgever in Turkije zit nog steeds vast op beschuldiging dat hij achter de Gezi-Park opstand van 2013 zou zitten. Elke bewijsvoering daarvoor ontbreekt. De campagne voor zijn vrijlating heeft nu een kleine opera over de zaak gemaakt.

Dokwerkers leggen 29 havens aan de Amerikaanse westkust plat in solidariteit met opstand tegen racisme

Adama Traoré is een ‘affaire’ in Frankrijk, waar een enorme beweging zich druk over maakt. De beweging tegen (racistisch) politiegeweld in Frankrijk is al jaren actief en zeer groot, en vormt een brug tussen de jongeren in de ‘banlieus’ en het militante deel van de demonstranten tegen het (a)sociale regeringsbeleid en de arbeidshervormingen

‘Na de moord op George Floyd door een politieagent in Minneapolis braken er in de Verenigde Staten rellen uit. Scènes van plunderingen riepen sterke veroordelingen op, waaronder die van president Donald Trump die de onruststokers dreigde neer te schieten. Schrijver William C. Anderson herinnert ons eraan dat deze discussies over plunderingen na elke rel terugkeren, waardoor fundamentele kwesties verdoezeld worden zoals: structureel racisme, georganiseerde plunderingen door Wall Street en de toegang tot gezondheidszorg en huisvesting’. Aldus opent de Franse site Le Grand Soir de Franse vertaling van het artikel van Anderson op de Amerikaanse site Truth Out (29 mei, 2020).

Raoul Vaneigem heeft zich in een openbare brief (van 31 januari 2020) gericht aan de opstandelingen in Chili. Het is een antwoord op een vraag om verduidelijking van het begrip ‘openbaar goed’. Die brief is in verschillende talen verspreid. Onlangs heeft onze Belgische kameraad Geert Carpels daarvan een Nederlandse vertaling gemaakt. Hieronder treft u de tekst aan. [ThH]

Gisteren midden in de nacht (in Neeederland dan) was er live op CNN een vertoon van macht - of was het onmacht? - te aanschouwen dat zijn weerga niet kent. Trump maakte zich op voor een persconferentie buiten voor het Witte Huis in de Rose Garden. Honderd meter verder waren de eerste demonstranten te zien, afgeschermd door rijen relpolitie. Toen reed er een colonne militaire voertuigen met soldaten het terrein van het Witte Huis op.

De protesten tegen de politiemoord op George Floyd in Minneapolis zijn fel en massaal en verspreidden zich eerst naar andere delen van de VS, en nu ook internationaal. In Nederland was zojuist een behoorlijk massale bijeenkomst op de Dam in Amsterdam, en zal er morgen in Den Haag en later in Rotterdam, Tilburg en Maastricht gedemonstreerd worden. Bij de aankondiging en verslaglegging over deze evenementen, zie je echter opvallend vaak dat wordt voorgesteld alsof het hier om een ‘typisch Amerikaans’ probleem gaat, waar we in Nederland solidair mee moeten zijn.

Drie Duitse activisten zijn al 25 jaar ondergedoken en op de vlucht voor de Duitse justitie, die ze wil veroordelen wegens de poging om in 1995 een in aanbouw zijnde uitzetgevangenis voor ongedocumenteerde migranten af te breken. De drie zitten al een tijd in Venezuela, onder moeilijke omstandigheden. Venezuela heeft tot nu toe geweigerd om ze uit te leveren. Maar de Duitse staat laat het er niet bij zitten en voert de druk op. Een van de drie voortvluchtigen, Thomas Walter, heeft een bericht geschreven aan iedereen die ze tot nu toe geholpen heeft.

Door heel Europa acties tegen Shell: van stoepkrijt tot bezettingen

Met ‘Shell Must Fall’ is er een campagne op gang gezet die zich ten doel stelt om de oliemultinational het vuur aan de schenen te leggen. Uitgangspunt is het klimaat, waar het bedrijf een van de hoofdoorzaken van is, de verandering ervan dan. Maar het bedrijf is eerder massaal doelwit geweest van actievoerders in Nederland. Toen ging het om haar rol in het overeindhouden van het apartheidsbewind in Zuid-Afrika.

De Lutkemeerpolder is een eeuwenoud stuk landbouwgrond van 42 hectare bij Osdorp aan de rand van Amsterdam. Het stadsbestuur wil op deze plek een distributiecentrum bouwen, terwijl er lege distributiecentra en bouwkavels om de hoek liggen. Onnodige verdozing in plaats van een mooie weidse polder met bloemen en vogels om te wandelen en fietsen en de grond die geschikt is om groente op te verbouwen vlakbij de stad. Met het oog op klimaatverandering is het bouwen van bedrijventerreinen in groengebieden sowieso waanzin. (English version at bottom)

Een sterke verklaring over solidariteit in tijden van corona van verschillende organisaties in Berlijn. Met gedetailleerde eisen.

Rebecca Solnit is activiste, publiciste en schrijfster van een aantal prachtige boeken, onder andere over feminisme en over de kunst van het doelloos wandelen. In 2010 publiceerde ze A Paradise Built in Hell, waarin wordt geschetst hoe de bevolking in allerlei verschillende gevallen heeft gereageerd op grote rampen. Haar boek is een positieve versie van Naomi Klein’s The Shock Doctrine, dat vooral laat zien hoe economische machthebbers profiteren van rampen. Solnit beschrijft de tegenhanger van onderop. Ook die kunnen het ‘schudden op de grondvesten’ benutten voor verandering. Ze schreef onderstaand opiniestuk over de meest recente ramp in de New York Times.

Noodtoestand, avondklok, gevangenisrellen en stakingen: Italië is het Europese epicentrum van de pandemie. Ik schrijf vanuit Bologna, Italië, onder quarantaineomstandigheden. Ik woon alleen en dat maakt het isolement nog moeilijker. Vrienden bellen me vanuit Bergamo en Brescia, de epicentra van de epidemie. Ze vertellen gruwelijke verhalen over dood en massale besmetting. Ik probeer me te verzetten, ik gebruik alle technische middelen die ik tot mijn beschikking heb om mijn sociale leven voort te zetten. Ik lees veel. En ik schrijf. Het volgende artikel moet worden gezien als een oefening in verzet, een poging om de draad van de strijd voor vrijheid en gelijkheid voort te zetten, zelfs in deze ongekende crisistijd.

Er waren grote protestacties gepland op 14 april tegen de pensioenhervormingen van Macron. Meerder demonstraties waren op verschillende plekken gepland, om vervolgens samen te komen. Een van de manifestaties gaat gewoon door, althans daar wordt voor opgeroepen. In een korte verklaring wordt uitgelegd waarom.