strategie

In september 1899 publiceerde Errico Malatesta (1853-1932) een ‘anarchistisch programma’ in La Questione Sociale(Paterson, New Jersey). Het programma had grote invloedrijk onder zowel Italiaans als Spaanssprekende anarchisten. Het werd later gewijzigd en aangenomen door de Italiaanse Anarchistische Unie (UAI) op haar congres in Bologna in 1920. De Amerikaanse anarchist Robert Graham verwerkte het onlangs op zijn weblog Anarchism.

“June 18, You’ll wish you where there” was de uitsmijter van een toen befaamde trailer die opriep om op 18 juni (1999) de binnenstad van Londen op een creatieve en toch militante manier om te toveren tot een ‘carnival against capitalism’. Hetgeen geschiedde: de aandelenbeurs werd onder andere bestormd. Op diezelfde dag demonstreerden zo’n 50.000 mensen in Keulen bij en tegen de daar gehouden G8-top. En op veel andere plekken op de aardbol waren acties en demonstraties.

Kom allemaal naar de Dolle Dwaze Domela Dagen in Appelscha van 5-7 juli!! In het eerste weekend van juli 2019 (van vrijdag 05 juli tot en met zondag 07 juli) zal er op het kampeerterrein in Appelscha een 2e politiek zomer bijeenkomst plaats vinden. De Dolle Dwaze Domela Dagen (DDDD).

Two members of the Brazilian activist media project Midia Ninja are visiting the Netherlands to talk about their experiences and to establish contacts for future communication battles. In the upper room of Paradiso, Rafael and Felipe gave an overview  of their history on Monday 3 June, accompanied by startling images. Later this week they give more workshops in The Hague, Rotterdam and Amsterdam (Friday evening at Framer Framed).

Twee leden van het Braziliaanse activistische media-project Midia Ninja zijn in Nederland op bezoek om te vertellen over hun ervaringen, en om contacten te leggen voor toekomstige communicatie-veldslagen. In de bovenzaal van Paradiso  gaven Rafael en Felipe op maandag 3 juni een overzicht van hun geschiedenis, gelardeerd met opzienbarende beelden. Later deze week geven ze nog meer workshops in Den Haag, Rotterdam en Amsterdam (vrijdagavond bij Framer Framed).

Internationale bewegingen als Rebel against Extinction, of eerder Occupy, lijken mysterieus te ontstaan vanuit het niets. Maar meestal zitten er mensen en organisaties achter, met doelen die niet altijd transparant zijn, en dus niet worden gedeeld met de actievoerders of het publiek. De schimmige wereld van professionele NGO’s, waarover we eerder schreven, heeft ook hier de vingers in. Tim Hayward schrijft er over, en verwijst naar anderen die daar onderzoek naar hebben gedaan.

De laatste maanden lezen we steeds vaker over acties van burgerlijke ongehoorzaamheid. In het bijzonder de klimaatbeweging lijkt in deze strategie een oud recept te herontdekken, waarbij een onwillige overheid tot actie gedwongen wordt. Kan ongehoorzaamheid als actievorm ook effectief helpen om meer ambitieuze doelstellingen te bereiken als pakweg petities en marsen botsen op hun limiet?

Op vraag van Youth for Climate brachten Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck en voormalig IPCC-vice-voorzitter Jean-Pascal van Ypersele een panel van meer dan 90 wetenschappers samen. Zij stellen nu hun rapport voor. Volgens de auteurs volstaat oplapwerk niet, maar moeten we 'onze economie en levenswijze radicaal herdenken'.

"De strijd voor klimaatrechtvaardigheid is de strijd om ons leven, en die moeten we goed voeren." Door basis collectief Wretched of The Earth (De Verworpenen der Aarde, de titel van een befaamd boek van Fanon, vert.). (English version to be found here Red Pepper).

Rond het middaguur, 16 april, hebben 25 rebellen van de groep Extinction Rebellion het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag bezet. Het doel van de bezetting van het ICC is om de 122 partijen van het statuut van Rome aan te sporen om ecocide te erkennen als een internationale misdaad. Dit is onderdeel van de International Rebellion Week, die gehouden wordt in meer dan 35 landen en 200 steden. (update onderaan)

Zowel in het Koerdische Rojava als bij de Zapatisten in het Mexicaanse Chiapas als in het municipalisme van de Spaans rebelse steden zijn invloeden die teruggaan op het denken van Peter Kropotkin aanwezig. ‘Kleine revoluties’ beginnen niet morgen, maar vandaag: in het 'hic et nunc'. Dat gebeurt nu met vallen en opstaan in Chiapas, in Koerdistan, in Barcelona, Madrid en andere rebelse steden. Kropotkin zou zich zeker tevreden in zijn weelderige baard krabben, mocht hij dat nog kunnen meemaken.

Bevrijding Van Maffiose Zakenlui En Hun Politieke Handlangers. Op Naar Zelfbeheer Van Het Dagelijkse Leven

Een keur aan interessante workshops en ook nog feest en lekker eten dit weekend, over de toekomst van de linkse strijd en hoe we weer kunnen gaan winnen. Wat wil je nog meer?

Overtuigen van extreem rechts heeft geen zin.

Het Kiezhaus in Berlijn-Wedding: geleefde solidariteit in plaats van burgerlijke samenleving. Een interview van Oliver Rast met Julia Neumann, van het Kiezhaus Agnes Reinhold in Wedding.

Jérôme Baschet is historicus. Nadat hij eerst docent-onderzoeker bij EHESS was, is hij nu professor aan de Autonome Universiteit van Chiapas. Vanuit San Cristóbal de Las Casas in Mexico, vertelt hij hier over de bittere viering van de 25e verjaardag van de Zapatista-opstand.

“Fascisme is als ik ’s morgens om vijf uur opsta en naar mijn werk moet.” Deze ironische uitspraak uit de jaren zeventig vat treffend samen hoe los er toen werd omgegaan met het begrip fascisme door radicaal-links en degenen die meenden dat ze dat waren. Even voor de duidelijkheid: niet alles dat er mis is in de wereld is fascisme. Het is geen synoniem voor alle aan het kapitalisme inherente dwang, en verwijst ook niet naar alle nare politieke figuren op deze planeet. En ook een militaire dictatuur is meestal geen fascisme, want in het algemeen ontbreekt dan het draagvlak van de massa, wat het fascisme juist kenmerkt.

Het is in de jaren 1990 dat in een ander deel van de wereld, Chiapas (Mexico) een revolte uitbreekt. Het betreft een revolte tegen de Mexicaanse regering (en grootgrondbezitters) geleid door zapatisten en gesteund door de plaatselijke bevolking van Maya indianen. Tot op deze dag hielden zij stand door een parallelle maatschappelijke organisatie op te bouwen, inclusief onder meer scholen en gezondheidszorg. Een organisatie buiten de staat om. Zoals de slak, hun symbool, zegt: ‘Langzaam, maar wel vooruit’. Hoe het daar nu zit, kunt u op het Belgische Uitpers lezen. De beweging van de gele hesjes is nog jong en stak zijn kop op in Frankrijk. Ze verspreidde zich als een lopend vuur door Europa en verder… Wat ze voorstaan blijkt uit verschillende verklaringen en oproepen.

Het was wel even schrikken voor de Mexicaanse President Salinas de Gortari toen, in de vroege uurtjes van 1 januari 1994, een bericht binnen liep van een nieuwe guerrilla die de hoofdstad van Chiapas, San Cristobal de las Casas, had ingenomen!

Woman at War; een film over leven en actievoeren in tijden van klimaatapocalyps. De IJslandse film Woman at War is een gewaagde poging om het leven te beschrijven van mensen die zich nu zorgen maken over de toekomst van de planeet. De film is ook nog eens ontroerend en grappig, maar snijdt ondertussen ook bloedserieuze zaken aan waar Hollywood zich niet aan waagt.