frankrijk

Terwijl hij naar zijn psychiater ging krijgt een patiënt die in de bijstand zit een boete van €135 voor het "niet goed hebben ingevuld" van zijn uitgaansformulier. Hier het genuanceerde verslag van de psychiater die het autoritaire gedrag van de politie laat zien.

Er waren grote protestacties gepland op 14 april tegen de pensioenhervormingen van Macron. Meerder demonstraties waren op verschillende plekken gepland, om vervolgens samen te komen. Een van de manifestaties gaat gewoon door, althans daar wordt voor opgeroepen. In een korte verklaring wordt uitgelegd waarom.

Er circuleren militante - en toch brede - oproepen om op 14 maart alle krachten te bundelen in Parijs. Al degenenen die betrokken zijn bij (deel)strijd tegen de neoliberale regering Macron worden opgeroepen samen te komen en op te trekken naar het centrum van de macht. het gaat om vakbondsleden, Gilets Jaunes, intellectuelen, buurtgroepen, milieustrijders, etcetera. Het is vaker geprobeerd, deze ‘convergence des luttes’ en werd dan vakkundig gepareerd door de macht. Maar misschien is het deze keer anders. De woede in Frankrijk tegen Macron heeft een kookpunt bereikt.

Zowat overal in Frankrijk werpen zich ‘burgerlijsten’ in de campagne van de gemeenteraadsverkiezingen van maart, waarbij ze zich laten inspireren door een politieke traditie die de maatschappij ‘van onderop’, vanaf het lokale niveau wil veranderen.

Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2014 behaalde ‘Autrement pour Saillans…tous ensemble’ een klinkende overwinning. Even daarvoor had een burgercollectief de strijd gewonnen tegen de komst van een supermarkt. Dit rustige dorpje in de Vercors met 1.200 inwoners werd ineens bekend in Frankrijk en ook daarbuiten. Een heuse burgerbeweging in het gemeentehuis. Kon dat wel? De democratie heruitvinden? Niet weinig ambitieus. Intussen zijn we zes jaar verder en het voorbeeld van Saillans is inspirerend. Via het netwerk van ‘La belle démocratie’ wordt deze praktijk van ‘municipalisme’ verder verspreid.

Franse stakers (tegen de pensioenhervormingen) roepen op tot internationale steun. Bijvoorbeeld door geld te storten in hun stakingskas.

Gezien de onverminderd felle protesten tegen haar pensioenhervorming, hoopt de regering dat de stakers het niet volhouden en dat de protesten uiteindelijk zullen doodlopen. Maar het loopt niet zo goed voor Macron als hij had gehoopt. Hij wordt flink in de wielen gereden. De wil van de bevolking om verzet te bieden is ongebroken, ongeveer tweederde van de Fransen steunt de protesten ook nog na twee maanden staking. Nieuwe beroepsgroepen verklaren hun solidariteit en sluiten zich aan bij de protesten. Nu heeft de Raad van State het wetgevingsproject afgekeurd en verwerpen de fractievoorzitters in de senaat de snelle procedure voor de goedkeuring ervan. Bij de lokale verkiezingen in maart riskeert  Macrons LREM-partij  een ernstige nederlaag. De komende weken zullen cruciaal zijn, en meebepalen voor hoe lang Macron nog president van Frankrijk blijft.

 De recent opgenomen beschouwing van Wally Rosell over de afwijzing van de industriële landbouw, nam de gehele sector onder schot. Nu zoom ik in op een enkel onderdeel: graan. Er zijn verhalen over de ervaringen te vertellen, opgedaan met zaden (tarwe) en de uitwisseling over het gemaakte meel daarvan, ten behoeve van bakkerijen. Dit is te  lezen in een boek dat als titel heeft Ons brood is politiek.

De protestbeweging in Frankrijk werd veroorzaakt door de geplande pensioenhervorming. Het was de laatste druppel die de emmer liet overlopen, maar het was al lang aan het gisten. De gele hesjes hadden het terrein voorbereid. Macron wil het omslagstelsel van de pensioenen onderuit halen en de uitkeringen terugbrengen tot een niveau dat nauwelijks een waardig leven bij pensionering toelaat, tenzij men privé-voorzieningen kon treffen. Het is het gebruikelijke neoliberale liedje: mensen worden steeds ouder, de kosten stijgen, premieverhogingen brengen het concurrentievermogen in gevaar en het omslagstelsel kan de last niet langer alleen dragen. Daarom moeten de Fransen in de toekomst langer werken of particuliere voorzieningen treffen.

Veganisme En Agro-industrie. Een Onbedoelde Relatie In Deelname Aan De Vernietiging Van Biodiversiteit? Dat de kapitalistische productiewijze een vernietigende uitwerking heeft op de biodiversiteit mag genoegzaam bekend zijn. Dat daarbij de agro-industrie een belangrijke rol speelt, spreekt vanzelf. Het gaat telkens weer om een verdienmodel waarvoor (essentiële) natuur- en cultuurelementen moeten wijken. Daar wordt dan tegen in gebracht dat er een transitie gaande is van ‘duurzaam produceren’ en ‘groen kapitalisme’. Dat vormt evenwel een tegenwerping die zich voordoet als een sluier over ontucht.

Niet te voet met mestvorken – zoals de Franse boeren tweehonderd jaar geleden – maar lichtbewapend op motorfietsen trekt de bevolking van de Sahel op tegen nationale militaire eenheden en zwaar bewapende Franse en Amerikaanse speciale eenheden. Dat schrijft het conservatieve Franse weekblad “Le Point” in een achtergrondartikel over de Sahel-top die in het Franse Pau werd georganiseerd. Ter ere van de Franse soldaten die in strijd in de Sahel zijn omgekomen, moesten de regeringsleiders van de Sahel-staten Mauretanië, Mali, Niger, Burkina Fasso en Tsjaad op maandag 13 januari in Frankrijk aantreden.

Afgelopen week waren er weer twee landelijke actiedagen, waartoe werd opgeroepen door verschillende vakbonden en andere organisaties, tegen de pensioenshervormingen in Frankrijk. De opkomst was wederom groot en nieuwe sectoren zijn toegetreden. Premier Eduard Philippe deed in het weekend een aanbod om een deel van de hervormingen in te trekken.

In het Frans klinkt het veel beter, en is er natuurlijk ook de bewuste associatie met DE commune van 1871, toen de bevolking het heft daadwerkelijk zelf in handen nam. Maar er is een levendige discussie en praktijk van ‘vrije gemeentes’ in Frankrijk aan de gang. Op 18 en 19 januari is er een overleg tussen die ‘gemeentes’ in Commercy. Commercy, op zijn beurt, is een van de plekken waar Gilets Jaunes sterk zijn en vaker ‘assemblees’ hebben georganiseerd.

Een maand lang al wordt er gestaakt tegen de pensioenplannen van Macron en zijn regering. Het is de grootste stakingsgolf sinds 1968. Deze week lijkt beslissend te worden in de krachtmeting.

Oproep van jonge mensen om de gebruikelijke nederlaag te overwinnen. Op 17 december is er een nieuwe grote dag voor de stakingsbeweging in Frankrijk tegen hervorming van de pensioenen. Die strijd wordt door allerlei sectoren in het land gesteund, en gaat gepaard met felle protesten. Vanuit ecologische jongeren is een oproep verschenen om actief aan de acties deel te nemen. Hieronder voor u vertaald.

Een jaar geleden, in november 2018, brak in heel Frankrijk de Gele Hesjes-beweging uit met bezettingen en demonstraties op rotondes en straten. De beweging, die werd uitgelokt door het besluit van de regering om een nieuwe brandstofbelasting in te voeren, benadrukte al snel de noodzaak van een toename van de koopkracht, met name van het minimumloon, de afwijzing van een samenleving die wordt geleid door en voor de rijksten, het herstel van de vermogensbelasting voor de rijksten en de noodzaak van een democratie waarin de arbeidersklasse gehoord wordt. De regering-Macron werd geconfronteerd met sociale woede veroorzaakt door het bezuinigingsbeleid sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw.

Op 5 december zijn er landelijke werkonderbrekingen en demonstraties in Frankrijk. Naast de belangrijkste vakbonden, linkse groepen en partijen, hebben de Gilets Jaunes en de verschillende antagonistische splinters hier ook tot opgeroepen. De achtergrond is de geplande 'réforme des retraites', de herstructurering van het pensioenstelsel.

De zenuwen staan gespannen in het Elysée, president Emmanuel Macron en de regering van Edouard Philippe zouden donderdag 5 december het liefst overslaan. Want die dag is niet alleen een gevreesde actiedag, het zou ook het begin kunnen zijn van een lange warme sociale winter.

Het oktobernummer van het anarchistische maandblad Le Monde libertaire (nr. 1810) heeft als insteek te informeren over de ‘bruine pest’ en op te roepen tot meer gerichte actie tegen het verder opdringen van extreemrechts en allerlei fascistiserende tendensen ervan. Ze blijkt namelijk zeer besmettelijk. In een dossier gaat Le Monde libertaire (LMl) dieper op een aantal aspecten in.

Radicalisation Express (Du gaullisme au Black Bloc) is een ontroerend boek van een demonstrant die tot zijn eigen verbazing verwikkeld raakte in de felle protesten tegen de arbeidswethervormingen in Frankrijk, en bijna vermalen werd in de juridische gehaktmolen.