griekenland

Een onderzoeksrapport van twee economen van het ESMT (European School of Management and Technology) toont aan dat minder dan vijf procent van het geld dat Griekenland geleend kreeg (in ruil voor stringente bezuinigingsmaatregelen) daadwerkelijk naar de staatsbegroting ging. Zo'n 95% - een veel groter bedrag dan tot nu geschat werd - ging door naar private schuldeisers en buitenlandse banken.

De Belg Eric Toussaint is stichtend lid en woordvoerder van het internationaal netwerk van het Comité voor de Annulatie van de Derde Wereldschuld (CADTM). Hij is auteur van meer dan een dozijn boeken over de economische politiek van de neoliberale mondialisering en over de strijd voor politieke alternatieven. Hij heeft in landen zoals Ecuador, Paraguay, Argentinië en Oost-Timor een adviserende rol gespeeld in kwesties van annulering van illegitieme schulden en het instellen van auditcommissies rond de schuld. In de eerste helft van 2015 heeft hij ingestaan voor de wetenschappelijke coördinatie van de waarheidscommissie over de Griekse openbare schuld; de commissie werd opgericht onder impuls van Zoé Konstantopoulou, de voormalige voorzitster van het Grieks Parlement.

IMF en de Troika willen nog meer bezuinigingen van Griekenland - De Wikileaks Openbaarmaking door Jack Rasmus.

Hoe kijken linkse politieke krachten, sociale bewegingen en vakbonden naar de toekomst van Europa na de Griekse nederlaag ? Hoe kunnen ze bijdragen tot de opbouw van een Europees verzetsfront? Herman Michiel bracht een en ander in kaart

Maandag 7 maart wordt een nieuwe Europese top georganiseerd over de vluchtelingenkwestie. Het is een top waar bijzonder veel op het spel staat, en die het Europa zoals we dat nu kennen wel eens definitief zou kunnen hertekenen.

Met een opvallend media-spektakel heeft de voormalige Griekse minister van Financiën Yanis Varoufakis afgelopen dinsdag in Berlijn een nieuwe Europese .... ja wat eigenlijk? gelanceerd. Verderop in Europa wordt even later in Madrid over het alternatieve Plan B geconfereerd, waar Varoufakis eerst bij zat maar nu kennelijk afstand van heeft genomen. Beide projecten hebben een manifest centraal staan.

De noodtoestand in Frankrijk en het neoliberale beleid dat opgelegd wordt aan Griekse gemeenschappen zijn allemaal voorbeelden van wat Naomi Klein zou noemen 'Shock doctrines'. Daarom vertonen we ook haar documentaire die dezelfde naam draagt. (English below)

Europees Aanhoudingsbevel: Griekse studenten dreigt uitlevering aan Italië op basis van aanklacht uit de fascistische tijd over "vernieling en plundering". In januari zal een Griekse rechtbank beslissen of vijf studenten uitgeleverd zullen worden aan Italië om daar berecht te worden voor aanklachten waaronder "vernieling en plundering", in het kader van demonstraties tegen de Expo van Milaan in mei 2015. Het is waarschijnlijk de eerste keer dat het Europees Aanhoudingsbevel (European Arrest Warrant, EAW) gebruikt wordt om demonstranten uit te leveren..

Krap een jaar geleden kwam bij de parlementsverkiezingen in Griekenland de radicaal-linkse partij Syriza als grootste uit de bus. Syriza-leider Alexis Tsipras werd vervolgens premier en de flamboyante economieprofessor Yanis Varoufakis minister van Financiën. Binnen de kortste keren had die laatste het aan de stok met onze eigen minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem, in diens rol als voorzitter van de Eurogroep, evenals met de machtige Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble en de zogenoemde 'trojka' van EU, ECB en IMF, de voornaamste geldschieters van Griekenland.

Vandaag werd bekend dat de Eurogroep, onder leiding van onze minister van Financien Dijsselbloem, vooralsnog weigert om het toegezegde noodgeld aan Griekenland uit te keren omdat ze 'nog niet tevreden zijn' over de bezuinigingen die Syriza uitvoert.

Journalist Kevin Ovenden schreef een overzicht van de opkomst en de eerste zes maanden van de regering van Syriza. Zijn boek Syriza – The End of the Labyrinth eindigt wanneer eerste minister Alexis Tsipras het memorandum van de trojka tekent. Met dit boek begrijp je beter hoe een kleine linkse partij op vier jaar van vier naar veertig procent kon gaan en waarom Syriza na zes maand toch door de knieën is gegaan.

Marjan Cauwenberg  bracht in de afgelopen zomer een aantal weken door in Griekenland, en trok er daar op uit om met eigen ogen te zien hoe het er aan toe gaat. Het inspireerde haar tot het schrijven van een aantal artikels, die we de lezers van Ander Europa graag aanbieden. In een eerste bijdrage komt ze terug op een weinig gemediatiseerd verband tussen Guy Verhofstadt, voorzitter van de liberale fractie in het Europees Parlement, en de privatiseringen die aan Griekenland worden opgelegd.

Bij de verkiezingen van gisteren 20 september kwam SYRIZA opnieuw als winnaar uit de bus, en de partij werd electoraal niet afgestraft voor haar instemming met een derde Memorandum. Wel was er een historisch lage opkomst (44% daagde niet op, 1,6 miljoen deelnemers aan het referendum van 5 juli vonden het niet nuttig om hun stem uit te brengen…) en in absolute cijfers kreeg de partij zo’n 320.000 stemmen minder dan in januari.

Door 'schulden' van Griekenland terug te eisen gedroeg de ECB zich als een aasgierfonds. De ECB was geen neutrale instelling en schaarde zich achter de Europese instellingen om politieke redenen: de uitschakeling van de Syriza-regering. Bovendien maakte de ECB op 20 augustus 2015 een winst van 11 miljard euro op de Griekse schuld.

Interview met Yanis Varoufakis - Stern, 30 juli 2015 (*1). Yanis Varoufakis was in Griekenland slechts vijf maanden minister van Financiën, maar lang genoeg om zijn collega's tot razernij en zijn fans in extase te brengen. Een ontmoeting in Athene. Het interview was oorspronkelijk op het eiland Egina gepland. Ver van de Atheense hectiek om elkaar in alle rust te kunnen spreken. Maar die bleek niet te vinden in het leven van de onlangs afgetreden minister die nog steeds opgenomen is in de maalstroom van een politieke crisis. Voor sommigen een held, voor anderen een object van haat.

De voormalige Griekse Minister van Financiën, Yanis Varoufakis, heeft in een interview met de Spaanse krant El País fel uitgehaald naar de voorzitter van de Eurogroep, Jeroen Dijsselbloem. Niet alleen is Dijsselbloem een intellectuele lichtgewicht, hij is ook nog eens een leugenaar.

Wat vandaag in Griekenland gebeurt is de verderzetting van een proces dat al werd ingezet in 1984, meer bepaald in Latijns-Amerika en Afrika. De Griekse schuldencrisis is geen nieuw fenomeen, maar een beproefd recept dat al dertig jaar wordt opgelegd aan de Derde Wereld en nu naar de EU zelf komt, aldus Eric Toussaint.

Ik wist even niet goed meer wat ik moest zeggen. Veel van de mensen om me heen, die zich bij de Griekse crisis betrokken voelen, zie ik ook ineens stil vallen. De meesten van ons waren toch al geen zware gelovigen in het democratisch gehalte van de politieke en economische besluiten van de EU. Maar dat het zo ver zou gaan, dat hadden zelfs wij niet verwacht.

Afgelopen zaterdag schreef het Nederlandse dagblad De Volkskrant, op de haar toevertrouwde badinerende toon, twee pagina's vol over hoe Griekenland 'best wel potentie' heeft. Er stonden zeven 'oplossingen' die allen gemeen hadden dat ze geen echte oplossingen zijn en niet kijken naar de oorzaak van de problemen. Maar dat valt natuurlijk wel te verwachten van de krant.

18 juli 2015 – Kunnen parlementariërs om diametraal tegengestelde redenen tegen eenzelfde voorstel stemmen? Dat kan, zoals gisteren in de Bundestag (Duits parlement) nog maar eens bewezen werd. Daar moest gestemd worden over het voorstel om in Europees verband onderhandelingen te beginnen met de Griekse regering over een nieuw zogenaamd reddingspakket, nu de regering Tsipras daar met de steun van de Griekse rechterzijde om vraagt.