kolonialisme

Niet te voet met mestvorken – zoals de Franse boeren tweehonderd jaar geleden – maar lichtbewapend op motorfietsen trekt de bevolking van de Sahel op tegen nationale militaire eenheden en zwaar bewapende Franse en Amerikaanse speciale eenheden. Dat schrijft het conservatieve Franse weekblad “Le Point” in een achtergrondartikel over de Sahel-top die in het Franse Pau werd georganiseerd. Ter ere van de Franse soldaten die in strijd in de Sahel zijn omgekomen, moesten de regeringsleiders van de Sahel-staten Mauretanië, Mali, Niger, Burkina Fasso en Tsjaad op maandag 13 januari in Frankrijk aantreden.

Op 27 januari 1945 werd Auschwitz bevrijd door het Rode Leger. Naar schatting 1,1 miljoen mensen werden er in een periode van enkele jaren op industriële wijze afgeslacht. De ijzeren ingangspoort van Auschwitz I met daarboven de ziekelijk cynische leuze ‘Arbeid maakt vrij’ en de wachttoren waaronder de trein binnenreed in Auschwitz II (of Birkenau) zijn symbolen van dood en vernietiging geworden. Auschwitz fungeert vandaag als de naam voor de grootst mogelijke zonde en de ultieme boosaardigheid.

De Volkskrant kopte op 27 januari: “Trump ontvouwt ‘deal van de eeuw’ voor het Midden-Oosten”. En terecht misschien, in de 14e of in de 17e eeuw zou dit een deal van de eeuw kunnen zijn geweest. Echter nu, ruim 70 jaar na de start van het stelen van Palestijns grondgebied kunnen we niet meer spreken over ‘deal van de eeuw’. Nee, er is maar één ander woord voor en dat is diefstal. 

Welkom thuis stond er met grote handgeschreven letters op een grauw kartonnen bord. Boven de deur en onder een boog van bloemen. M'n ome Jan was in 1949 terug uit Indonesië, maar de uitgelopen buurt sprak van Indië, overigens niet als enige. Drees vergiste zich zelfs vijf jaar na de in augustus 1945 uitgeroepen onafhankelijkheid. En wie, zoals ik, in die jaren op de lagere school elk dag keek naar een landkaart met als kop Land van Insulinde, wist ook niet beter. Nog vandaag rolt het rijtje blindelings uit mijn hoofd Bali, Lomkok, Soembawa, Soemba, Floris, Timor half Portugees. De reprimande van meester Knoester, toen ik de rood witte sjaal van mijn voetbalclub droeg, staat me nog helder voor de geest: doe af die kleuren van de nationalisten. Hij was als dienstplichtig sergeant met zijn bataljon in Zuid-Celebes geweest.

In 2003-2004 was het hardnekkig verzet van fanatieke moslims tegen de Amerikaanse/Britse bevrijding van het Iraakse volk in de stad Fallujah dagelijks nieuws. Althans, in de versie van de Amerikaanse/Britse troepen en de westerse media. Het boek The Sacking of Fallujah ontmaskert deze mythe en legt de gruwelijke oorlogsmisdaden bloot die de bezetters begingen om het verzet van een stadsbevolking tegen zijn bezetters te vernietigen.

Na lang en tot in de jaren 1990 militaire junta' s te hebben ondersteund, ging de VS over tot het aanpakken van Centraal- en Zuid Amerika met behulp van “vrijhandels”-verdragen, voordat ze weer overgingen tot samenwerking met extremisten. De recente verkiezing van Mauricio Macri in Argentinië en Jair Bolsonaro in Brazilië zijn grote terugslagen voor sociaal-economische en culturele vooruitgang.

Djamila Bouhired is een icoon van de bevrijdingsstrijd en feministe. Ze werd gevangengenomen en bijna ter dood veroordeeld in Frankrijk. Ze is nu 83, nam deel aan de massale demonstraties tegen de ‘vijfde’ (ambtstermijn voor Bouteflika) en schreef de volgende brief aan de Algerijnse demonstranten. (English version at bottom)

Een groot deel van de bevolking van Algerije is in opstand gekomen tegen de crisis en de eeuwige heerschappij van de voormalige bevrijdingsbeweging FLN. Het was de aankondiging van de verkiezing tot de vijfde termijn voor de stokoude dinosaurus en huidige president Bouteflika, die de emmer deed overlopen. Na massale demonstraties werd diens kandidatuur plotseling ingetrokken. Maar er wordt gewaarschuwd dat het hier gaat om ‘te veranderen zodat niets verandert’ en de demonstraties en organisatie van onderop niet op te geven. De verkiezingen, die waren gepland voor 18 april zijn voor onbepaalde tijd uitgesteld.

Dit is een vertaling van een artikel van onderzoeksjournalist en documentairemaker John Pilger (*) op counterpunch.org (22 februari 2019) waarin hij zijn indrukken weergeeft van een bezoek aan Venezuela en ontmoetingen met Hugo Chávez. Verder ontzenuwt hij de massale ‘Venezuela-blitz’ (zoals de Britse mediawaakhond Media Lens dat noemt): de totale mediaoorlog tegen Venezuela op basis van hele leugens, halve waarheden en verzwegen feiten.

Onderstaand artikel van Kim Ives op Haïti Liberté verschaft achtergronden bij de nu al 10 dagen durende volksopstand in Haïti, waarbij tot nu toe 9 doden zijn gevallen. President Moïse weigert om af te treden. De situatie is onverminderd explosief.

Vorig jaar verscheen het boek “Wereldgeschiedenis van Nederland”, onder redactie van Karwan Fatah-Black en anderen. De financiering van dat onderzoeksproject vond plaats door het Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis. Naar eigen zeggen is de missie van dat instituut: “terug naar de bron: de geschiedenis ontrafeld met nieuwe technologie”. Meer dan honderd Nederlandse historici werkten mee aan het project. Zij behandelen in een dikke pil van 731 bladzijden (exclusief voetnoten) in 117 hoofdstukken van enkele bladzijden de “wereldgeschiedenis van Nederland”.

De volgende open brief van Noam Chomsky is ondertekend door 70 wetenschappers met als deskundigheid Latijns-Amerika, politieke wetenschappen en geschiedenis, evenals filmmakers, leiders van het maatschappelijk middenveld en andere deskundigen. Hij is gepubliceerd op donderdag 24 januari 2018 in oppositie tegen de lopende interventie van de Verenigde Staten in Venezuela:

Doodgezwegen informatie over de Nederlandse oorlog in Indonesië.  Wie de verantwoordelijken waren voor de door Nederland tegen Indonesië in de jaren 1945–1949 gevoerde oorlog, wordt nog altijd doodgezwegen. Zonder hun opdracht zou die oorlog er met al de verschrikkingen niet zijn geweest. Helaas hebben onderzoekers en direct betrokkenen die de misdaden in Indonesië aan de kaak stelden, weinig of geen aandacht geschonken aan degenen die verantwoordelijk zijn voor wat er is gebeurd.

Migratie zal nog een hele tijd de politieke gelederen beroeren. Opvallend is de poging om een onderscheid te maken tussen legale en illegale vluchtelingen. Maar vlucht niet iedereen om uit een miserabel bestaan ten gevolge van geweld, oorlog, armoede, honger, uitsluiting naar een betere toekomst te gaan zoeken? Als de media ons vertellen dat de vluchtelingen in België voornamelijk uit Afghanistan, Irak, Syrië en Palestina komen, dan moeten we toch niet ver zoeken naar de reden? En is de ontwikkelde wereld niet vooral op zoek naar goedkope toegang tot grondstoffen? Ik las een artikel van Bruno Guigue, voormalig Frans topambtenaar en politiek filosoof, waarvan ik u graag de hoofdlijnen schets hieronder.

Zonder de bloedige slavernij van de Afrikanen zouden de VS en Europa zich niet op dezelfde wijze hebben kunnen ontwikkelen.

Is het mogelijk een eigen politiek te voeren buiten de staat om? Ja. In dat verband heb ik wel de term ‘enclave’ gebruikt, die ik nu vervang door een term met een doelomschrijving: functionele anarchistische zone (FAZ). In anarchistische kring is de term ‘zone’ ingeburgerd geraakt. Daarbij kan men denken aan Hakim Bey’s ‘TAZ’ (Temporary Autonomous Zone) en de uit Frankrijk afkomstige ‘ZAD’ (Zone à défendre; zone om te verdedigen). De FAZ is een aanduiding voor een vrije, niet afgegrensde ruimte voor wat er buiten de staat om autonoom, op basis van libertaire beginselen, aan activiteiten wordt ontwikkeld.

(19 juli 2018) Het Europese Hof van Justitie vonniste dat de handels- en visserijverdragen tussen de EU en Marokko geen betrekking (mogen) hebben op het grondgebied van West-Sahara. De EU probeert echter de formuleringen in die verdragen zodanig aan te passen dat de handel in producten en diensten vanuit dit bezette gebied gewoon door gaan. Onze minister Blok van Buitenlandse Zaken ondersteunt deze poging en heeft daarover gelogen in de Tweede Kamer.

Tussen de puinhopen in Raqqa vragen burgers zich af waarom de troepen van de door de Verenigde Staten geleide Coalitie de stad verwoestten en honderden burgers doodden toen ze hen kwamen “bevrijden” van de gewapende groep “Islamitische Staat”. Onderzoekers van Amnesty International bezochten in de kapotgeschoten stad 42 plaatsen die getroffen werden door luchtaanvallen, en interviewden 112 burgerbewoners die het bloedbad overleefden maar geliefden verloren.

Journalist Fréderike Geerdink bracht een jaar bij door bij de Koerdische beweging PKK. Ze schreef er een boek over: ‘Dit Vuur Dooft Nooit’. Over het leven van de Koerdische strijders, maar vooral ook over wat hen beweegt.

Eéns in de zoveel tijd ondervindt een bepaald thema een opleving, zo ook het thema ‘piraten’. In literatuur en in strips kent het thema piraten uiteraard al een lange traditie. 15 jaar geleden kwam Disney met het succesvolle Pirates of the Caribbean: The curse of the Black Pearl. Ubi Softs gamereeks Assasin’s Creed kwam met een piratenverhaal genaamd Black Flag.