zapatistas

Benefiet-eten (28 mei) en film (3 juni) voor Tila, Chiapas In Joe’s Garage, Amsterdam (English version below)

De eerste internationale bijeenkomst over politiek, kunst, sport en cultuur voor vrouwen in de strijd werd uitsluitend georganiseerd door en voor opstandige vrouwen (nb: het stuk is op 14 maart aangevuld met een nieuwe reportage van telesur.tv)

Barsten in de muur van het kapitalisme: de Zapatistas en de strijd om wetenschap te dekoloniseren. Voor de tweede keer hebben de Zapatistas internationale wetenschappers uitgenodigd om samen met hen na te denken hoe wetenschap in dienst zou kunnen staan van de mensheid en hun bevrijding. Een verslag van vier dagen intensieve uitwisseling in Chiapas, Mexico.

Als onderdeel van een programma (Other Futures) in de Melkweg over alternatieve - en vaak hevig politieke - toekomstscenario’s, zijn Fran Illich en Gabriela Ceja in Amsterdam. Ze presenteren daar hun artistieke plan voor de productie van beelden voor een anti-koloniale toekomst...

In Mexico, vanuit het gebied van de Zapatistas, gaat een welbespraakte inheemse vrouw meedoen aan de presidentsverkiezingen van volgend jaar. Hieronder beelden van de campagne die ze nu voert om genoeg handtekeningen op te halen om mee te kunnen doen.

Terwijl wetenschappers worstelen met de vraag wat het betekent om te demonstreren voor de wetenschap en een visie verdedigen die apolitiek is en “veilig” ontdaan is van identiteit, zijn de Zapatistas naar buiten gekomen met de opties voor een symbiotische verhouding tussen wetenschap en sociale rechtvaardigheid. Tussen 26 december en 4 januari faciliteerde het Ejército Zapatista de Liberación Nacional (EZLN, ofwel de Zapatistas) een interdisciplinaire conferentie in San Cristóbal de Las Casas, México: “L@s Zapatistas y las ConCiencias por la Humanidad”[*1]

Het wordt tijd meer mensen te interesseren voor de gedachte aan een wereld bevrijd van de kapitalistische tirannie. Dit is wat de Franse historicus Jérôme Baschet wil bereiken met zijn boek Vaarwel aan het kapitalisme, Autonomie, gemeenschap van het goede leven en de veelheid van werelden (2014, 2016). Jérôme Baschet doceert afwisselend aan twee academische instellingen, te weten de universitaire instelling EHESS te Parijs en de Universidad Autónoma de Chiapas te San Cristóbal (Mexico). Dit laatste speelt een belangrijke rol in zijn boek. De interesse voor een vaarwel aan het kapitalisme hoopt hij op te wekken met het uitwerken van de actuele sociale en politieke experimenten, die zich door de opstand van de zapatisten sinds de jaren 1990 in Chiapas aan het opstapelen zijn. Het betreft een ‘reële utopie’ met een groot bereik.

Anarchisten wijzen het parlementarisme af zonder dat zij tegen het instituut ‘algemene vergadering’ zijn waarin mensen over hun eigen wel en wee beslissen, ook al zouden die mensen dat instituut ‘parlement’ noemen. Overleg tussen aan elkaar gelijken en consensusvorming prijzen zij aan. Zij bepleiten een zodanig sociaal faciliteren van materiële zaken, dat iedereen een gelijkwaardig bestaan kan vinden (noem het ‘socialisme’). Het technisch kunnen en de voorhanden zijnde totale wereldrijkdom, zouden dat doel gemakkelijk kunnen realiseren. Het bestaande parlementarisme werkt evenwel als een obstructiestelsel tegen een dergelijke realisatie. En daar sta je dan als anarchist. Zijn er voorbeelden te vinden om de moed erin te houden dat een fundamentele maatschappijverandering mogelijk is buiten de politieke partijen en de overheid om? Het ziet er naar uit dat de zapatisten van Chiapas (zuidoost Mexico) indicaties voor een positief antwoord kunnen leveren.

Op basis van een uitgebreide en luchtig opgestelde uitnodiging, die werd ondertekend door 'SupGaleano' (de nieuwe naam van voormalig woordvoerder van de Zapatistas Subcommandante Marcos) hebben meer dan 1000 mensen zich aangemeld voor een grote conferentie in een van de 'caracoles' in het gebied dat de Zapatistas in handen hebben in het Zuiden van Mexico.

Aan het begin van dit jaar verwachtte vriend en vijand dat de Zapatistas opnieuw steden in Chiapas in zouden nemen. Dit om de 100-jaarcyclus in stand te houden. In 2010 is het namelijk tweehonderd jaar geleden dat de Mexicanen zich onafhankelijk van de Spanjaarden gevochten hebben en is het honderd jaar geleden dat de Mexicaanse revolutie uitbrak. Of de cyclus stand houdt is nog maar de vraag. Tot op heden laten de Zapatistas (de opvolgers van de opstandelingenleider Zapata die tijdens de Mexicaanse revolutie een belangrijke rol speelde, en van wie zijn strijdkreet Tierra y libertad, land en vrijheid, nog altijd een reden is voor tienduizenden Maya’s in Chiapas om de wapens op te pakken) totaal niets van zich horen. Ook rondom Subcomandante Marcos, de woordvoerder en de leider van de gewapende tak, het Zapatistisch Nationaal Bevrijdingsleger (EZLN), is het verdacht stil. Sterker nog, er gaan geruchten de ronde dat hij van het toneel verdwenen is.

De antropolloog Niels Barmeyer heeft twee jaar onderzoek gedaan naar het zelfbestuur van de Zapatistas en daarover het boek Developing Zapatista Autonomy- Conflict and NGO Involvement in Rebel Chiapas geschreven.

De zapatistas roepen op tot een nieuwe strategie voor links. Te beginnen nu.