militarisme

Na het aftreden op 2 april 2019 van Abdelaziz Bouteflika als president blijven in Algerije twee belangrijke spelers over. Het leger en het volk. Het volk vrijt tijdens de demonstraties tegen ‘le pouvoir’ de veiligheidstroepen op met de slogan “het leger en het volk zijn broeders”. Het leger herkent geleidelijk aan ‘het volk’ in de straten. Beide partijen slagen er, tegen alle verwachtingen in, om de manifestaties vreedzaam en geweldloos te houden.

Medewerkers van de Turkse geheime dienst bedreigen in Duitsland leden van de Turkse oppositie en bespioneren hen. Desondanks houdt de Duitse regering vast aan haar samenwerking met de geheime dienst.

Taliria Petrone, 34 jaar oud, is een Braziliaanse activiste die strijdt voor de antikoloniale, feministische en antikapitalistische zaak. Petrone werd onlangs gekozen in het federale parlement als vertegenwoordiger van de Socialistische en Vrijheidspartij (Partido Socialismo e Liberdade, PSOL). Petrone was een kameraad van Marielle Franco, het gemeenteraadslid van Rio de Janeiro, dat op 14 maart 2018 werd vermoord samen met haar chauffeur Anderson Gomes.

Fossiele oorlog; over klimaatverandering, militarisme en wapenhandel

De Nicaraguaanse president Daniel Ortega is geen Jozef Stalin. Maar behalve grote verschillen zijn er ook zekere overeenkomsten, vooral in de wijze waarop ze aan de macht konden komen. Overeenkomsten die kunnen helpen om het karakter van het Ortega regime te begrijpen.

De volgende open brief van Noam Chomsky is ondertekend door 70 wetenschappers met als deskundigheid Latijns-Amerika, politieke wetenschappen en geschiedenis, evenals filmmakers, leiders van het maatschappelijk middenveld en andere deskundigen. Hij is gepubliceerd op donderdag 24 januari 2018 in oppositie tegen de lopende interventie van de Verenigde Staten in Venezuela:

In 2012 kreeg de Europese Unie de Nobelprijs voor de vrede. Volgens de Nobelprijsorganisatie kreeg ze de prijs, omdat “de Unie en haar voorlopers meer dan zes decennia hebben bijgedragen aan de bevordering van vrede en verzoening, democratie en mensenrechten in Europa.” Wie de prijs voor de vrede krijgt wordt ieder jaar bepaald door een comité van vijf leden van het Noorse parlement.

Migratie zal nog een hele tijd de politieke gelederen beroeren. Opvallend is de poging om een onderscheid te maken tussen legale en illegale vluchtelingen. Maar vlucht niet iedereen om uit een miserabel bestaan ten gevolge van geweld, oorlog, armoede, honger, uitsluiting naar een betere toekomst te gaan zoeken? Als de media ons vertellen dat de vluchtelingen in België voornamelijk uit Afghanistan, Irak, Syrië en Palestina komen, dan moeten we toch niet ver zoeken naar de reden? En is de ontwikkelde wereld niet vooral op zoek naar goedkope toegang tot grondstoffen? Ik las een artikel van Bruno Guigue, voormalig Frans topambtenaar en politiek filosoof, waarvan ik u graag de hoofdlijnen schets hieronder.

"Wij uiten onze bezorgdheid over de situatie van de Zapatista-gemeenschappen en de inheemse volkeren in Mexico, vanwege de toenemende hoeveelheid projecten op het gebied van mijnbouw, toerisme, agro-industriële infrastructuur en andere projecten die hun grondgebied en hun manier van leven schaden” signaleren meer dan 800 persoonlijkheden, organisaties, verenigingen en collectieven uit verschillende landen, waaronder Arundhati Roy, Toni Negri, David Graeber ... De Franse originele tekst staat er onder, Une version française est en bas

Met het bericht van afgelopen woensdag dat voor de Amerikaanse overheid Islamitische Staat (IS) verslagen is, kondigden zij ook direct de aftocht van de Amerikaanse militairen die zich in het noorden van Syrië bevinden aan. Hiermee lijkt er voor de oorlog in Syrië een nieuwe fase aan te breken, een waarbij Turkije een nieuwe hoofdrol lijkt te willen spelen. Het land dreigt namelijk al langer met acties tegen de autonome regio Federatie van Noord-Syrië (beter bekent als Rojava) in het noorden van Syrië. In februari dit jaar annexeerde Turkije het meest westelijke kanton van Rojava na een frontale aanval. De dreigingen van het moment zijn in die zin van vergelijkbare aard, maar gelden nu voor de gehele regio ten oosten van de rivier de Eufraat.

Op 85-jarige leeftijd is William Blum overleden. Met ‘Democratie als dodelijk exportproduct – Een geschiedenis van de Amerikaanse buitenlandpolitiek’ schreef hij in 2015 nog een essentieel boek over de ware doelstellingen van de machtigste staat ter wereld. Zijn boeken blijven essentiële literatuur. Deze recensie van 22 juli 2015 vat zijn werk samen. Respect.

Ze krijgen gelijk, zij die altijd al zeiden dat Brazilië een ‘grote toekomst’ te wachten staat. Het wordt dus weer wachten. Dit keer weliswaar met veel angst voor wat gebeuren kan.

Sinds 6.30 uur vanochtend blokkeren activisten van Stop the War on Migrants! en de Anarchistische Anti-deportatie Groep Utrecht (AAGU) de ingangen van wapenbedrijf Thales in Hengelo (Haaksbergerstraat 49). Zij protesteren met de actie tegen de rol van Thales (voorheen bekend als Holland Signaalapparaten (HSA) in de zogenaamde ‘vluchtelingencrisis’.

De komende weken kan nog veel veranderen maar statistisch gezien wordt de extreemrechtse kandidaat Jair Bolsonaro de volgende president van Brazilië. De oud-militair scoorde zondag veel beter dan verwacht dankzij de steun van evangelische kerken en de landbouwsector.

Vandaag (de datum was 15 juni, GI) publiceren we een uitgebreid artikel van Mark Akkerman en Greetje Witte-Rang over de vele relaties tussen economie en geweld. De publicatie vind je hiernaast als PDF. Hieronder lees je een samenvatting van het artikel.

In het online-magazine MO.be verscheen zopas een interessante beschouwing over de positie van de Europese Unie in het door Donald Trump gewijzigde internationaal landschap. In De handelsoorlogen van Trump dwingen de EU een echte globale speler te worden legt MO-redacteur John Vandaele niet alleen uit welke de gevolgen (kunnen) zijn van het moeilijk voorspelbaar Trump-beleid, maar ook welke conclusies wij daaruit als Europeanen moeten trekken, of nog precieser: welke de gevolgen daarvan zijn voor het beleid van de Europese Unie.

Op 11 en 12 juli slaan de NAVO-leiders opnieuw hun tenten op voor een NAVO-top in een nieuw complex waarvoor de belastingbetaler 1,1 miljard $ moest neertellen. De NAVO is een product van de Koude Oorlog. Terwijl het vroegere Warschaupact – de militaire alliantie van het communistische Oost-Europa – ophield te bestaan, versterkte de NAVO zich tot een mondiale actor door: de uitbreiding van het grondgebied, door militaire interventies buiten dat grondgebied en door een hele reeks militaire samenwerkingsverbanden met partners wereldwijd.

“Ik hoop wel dat de demonstratie op 7 juli in Brussel tegen de NAVO groot wordt.” Tijdens een fietsvakantie door Noord-Duitsland bezoek ik een vriendin in Bremen. Zij haalt me met deze woorden uit de natuur en cultuur weer naar de politieke werkelijkheid. Ze begint over de twee-procentsnorm die de NAVO de lidstaten denkt te kunnen opleggen.

Eva Rovers heeft een boek geschreven met adviezen over actievoeren. Ze wil dat mensen in opstand komen tegen onrechtvaardige zaken, en geeft daarvoor aanwijzingen. Het is lang geleden dat er zo’n tekst in de boekwinkels is gekomen. Helaas zijn de aanwijzingen niet altijd even revolutionair. Zo maakt ze een dogmatische claim dat de activiteiten alleen ‘geweldloos’ mogen zijn, anders zouden ze niet werken. Het is een claim die niet alleen onterecht is, maar die onder de huidige omstandigheden ook enorm contraproductief kan zijn.

We roepen alle vredelievende burgers en organisaties op om te protesteren en zo hun verlangen naar vrede te uiten, en dit tijdens de volgende NAVO-top in Brussel in juli 2018.