militarisme

Wie de voorbije 30 jaar overloopt, sinds het einde van de Sovjet-Unie (december 1991), ziet er de gestage uitbreiding van het westers militair bondgenootschap naar het oosten, tot aan de grens met Rusland. Door de hereniging van Duitsland werd de ex-DDR de eerste NATO-victorie, daarna gevolgd door verschillende uitbreidingsgolven: 1999: Polen, Hongarije en Tsjechië, 2004: de Baltische staten, Bulgarije, Roemenië, Slowakije en Slovenië, 2009: Albanië en Kroatië, 2017: Montenegro, 2020: Noord Macedonië… Een enorm succes voor Washington, dat van de NATO het instrument gemaakt heeft om de Amerikaanse geostrategische belangen wereldwijd te verdedigen.

De redenen voor de Russische aanval op Oekraïne alleen zoeken in geopolitieke constellaties is niet alleen apologetisch, maar vertroebelt ook het zicht op de interne oorzaken van de Russische buitenlandse politiek: de externe agressie is bedoeld om een fragiele staatsstructuur te stabiliseren.

De Roemeense sociologe Enikő Vincze belicht de gevolgen van de oorlog in Oekraïne vanuit links in Roemenië . “Zolang ik het nog meemaak, hoop ik dat ik de kracht heb om bij te dragen aan de verbeelding van een alternatief voor het gemilitariseerde kapitalisme - door het omarmen van een antiracistisch, antinationalistisch en antifascistisch democratisch socialistisch internationalisme.”

Bij het aantreden van de nieuwe Europese Commissie eind december 2019 bevestigde haar voorzitter Ursula von der Leyen de ambitie om een ‘geopolitieke’ commissie te worden. Het was niet langer verantwoord dat een economische grootmacht geen eersterangsrol zou spelen op het wereldtoneel. De EU zou haar unieke ‘waarden’ laten gelden om van Europa en de wereld een betere en veilige plaats te maken.

De oorlog in Oekraine maakt veel mensen boos, verdrietig en bang. Zelfs als er een wapenstilstand komt is Oekraine een zwaar beschadigd land, met beschadigde bewoners. Oorlog is vreselijk. Elke oorlog. Voor iedereen. Behalve voor aandeelhouders in de wapenindustrie.

De partijen die in het Europees parlement de fractie Verenigd Links (GUE/NGL) vormen blijken niet gemakkelijk tot een gemeenschappelijke stellingname te komen over de oorlog in Oekraïne. De Russische inval dateert van 24 februari, pas op 28 maart verscheen een eerder summier standpunt, echter ook maar ondertekend door 14 van de 39 linkse parlementsleden. [1] Het is ook niet zo duidelijk of de handtekeningen steeds de hele partij engageren, of alleen die van de ondertekenaars. [2] Ook eerder al bleek er weinig eensgezindheid binnen Verenigd Links toen het Europees parlement stemde over een resolutie die weliswaar de Russische inval veroordeelt, maar terzelfder tijd ook de NAVO aanprijst als een garantie voor de vrede en de toenemende militarisering van de EU zelf ophemelt.

De oorlog in Oekraïne is afschuwelijk. We zijn geschokt en heel kwaad, we organiseren protest en sluiten ons aan bij protest van anderen. En voelen ons toch net als iedereen machteloos. Pacifisme is niet hetzelfde als passief blijven, antimilitarisme betekent dat je andere oplossingen zoekt. Maar wat kunnen we doen? Het is een illusie dat geweld, als het eenmaal is losgebroken, snel gestopt kan worden. Niet met militair optreden, en ook niet met geweldloze middelen.

Het rood-wit-blauw (van de Amerikaanse vlag, vert.) chauvinisme viert hoogtij. Toch zijn er echte diplomatieke alternatieven voor de ramkoers naar oorlog

Vandaag werd in propagandistische berichten van de VS uitgeroepen tot de dag dat de Russische invasie in Oekraïene zou beginnen. Een van de vele diplomatieke operaties werd ondertussen door de Duitse regering uitgevoerd. Bondskanselier Olaf Scholz ging naar Moskou, en kwam terug met het verhaal dat Poetin nu ‘ruimte voor gesprekken’ heeft ingeruimd. Wat zijn de linkse analyses in Duitsland?

Op donderdagochtend 24 februari organiseren vredes- en klimaatactivisten een gezamenlijk protest bij de lobby-organisatie van de wapenindustrie (NIDV). Wij protesteren tegen de aangekondigde wapenbeurs met als thema Klimaat en Krijgsmacht. We verzamelen om 11h bij de NIDV aan de Bezuidenhoutseweg 161 in Den Haag. Daar wordt onderstaande verklaring voorgelezen en symbolisch aan de deur gespijkerd.

Protesteren in Myanmar is gevaarlijker omdat ze hier met echte kogels schieten

De afgelopen maanden hebben de spanningen aan de grens tussen Oekraïne en Rusland zich geleidelijke maar constante opgebouwd. Al maanden waarschuwt de Verenigde Staten voor de langs de Oekraïens-Russische grens opbouwende Russische legermacht. In december ontkende Rusland nog dat de Russische troepenopbouw iets te doen heeft met de situatie in Oekraïne en stelde dat het onderdeel is van een reguliere oefening.[1] Nu weten we dat dit niet klopt. Poetin heeft momenteel eisen gesteld aan Oekraïne en de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO).

Men zou denken dat de toenemende oorlogsdreiging tussen de NATO en Rusland i.v.m. Oekraïne tot grote alertheid en een kritische tussenkomst van links zou leiden. In werkelijkheid is daarover bij de linkse politieke krachten in Europa nauwelijks iets te vinden.

Nu het sabelgeratel rond Oekraïne oorverdovend begint te worden, en er zomaar een regelrechte oorlog met Rusland dreigt, is het goed om te kijken hoe linkse groepen en partijen zich in Europa opstellen. In Spanje bijvoorbeeld

Een interview met Sudanees Anarchistisch Assemblee

Solidariteit met de Koerdische demonstranten! Vrijheid voor de politieke gevangen! Actieweek van 02.01 tot 09.01.2022! (English version at bottom)

In Myanmar behaalde de NLD (National League for Democracy) van Aung San Suu Kyi vorig jaar november een geweldige verkiezingsoverwinning. Dit zinde het leger niet en in februari van dit jaar pleegden de generaals een staatsgreep. In april vormde de NLD samen met tien gewapende verzetsgroepen van etnische minderheden een schaduwregering. Maar dat betekent wel dat de NLD eindelijk gehoor zal moeten geven aan de eisen van deze etnische minderheden, namelijk om een einde te maken aan het onteigenen van grond van kleine boeren voor plantages, mijnen, natuurreservaten, stuwdammen en snelwegen.

Op 9 en 10 december zal president Biden gastheer zijn van een virtuele "Top voor Democratie". De bijeenkomst zal uit 110 landen leiders uit de regering, het maatschappelijk middenveld en de particuliere sector samenbrengen, met het officieel verklaarde doel om een agenda op te stellen om het democratisch bestuur te vernieuwen en de idealen van de democratie sterk te houden. (Op de gastenlijst staan Pakistan, Oekraïne en Brazilië.) Nu het autoritarisme overal ter wereld toeneemt, ook in de VS, zegt de regering dat zij op zoek is naar praktische ideeën en sterke bondgenootschappen tegen de verspreiding ervan.

Op 9 en 10 december zal president Biden gastheer zijn van de "Top voor Democratie" die wereldwijd online "leiders van de regering, de burgermaatschappij, en de particuliere sector" zal samenbrengen. Op de deelnemerslijst staan 111 landen. Onder deze gasten zijn 28 van de 30 NAVO-leden: Turkije en Hongarije ontbreken, maar per saldo zijn Israël en Oekraïne er wel, samen met 26 van de 27 EU-leden, behalve Hongarije.

Er is niets zo moeilijk als een kind verliezen. Er is niets ergers dan onze kinderen te verliezen als gevolg van verraad, onwetendheid, misdaad en kortzichtigheid, en dat is wat er nu in Soedan gebeurt. Tientallen jonge mannen en vrouwen worden gedood door de kogels van het Soedanese leger.