controlestaat

Iets meer dan twee eeuwen geleden was Engeland, met 1811-1813 als hoogtepunt, het toneel van een krachtige sociale revolte die bekend stond als de ‘Opstand van de Luddieten’. De naamgeving stamt van een vermoedelijk niet bestaan hebbende, mythische figuur Ned Ludd. Die zou enkele nieuwe textielmachines hebben vernietigd, waarvan de installatie vele banen overbodig maakte en een deel van de bevolking tot ellende veroordeelde. Het optreden van hem deed de opstand uitbreken. Duizenden soldaten waren nodig om de opstand te onderdrukken.

De Eerste Kamer gaat straks een wet aannemen, waarvan het gevolg nog niet inhoudelijk beoordeeld is door de Raad van State

De staat is helemaal terug, merkte ik onlangs op. Ik voegde eraan toe dat er van anarchisten en anderen, zoals bijvoorbeeld van de Liga voor de Rechten van Mens, grote alertheid wordt verlangd. De uitgeoefende repressie door de ‘sanitaire uitzonderingsstaat’, in het kader van de bestrijding van het coronavirus, mag geen blijvend karakter hebben (in Frankrijk de wet onder die naam van 23 maart 2020). Wie politiek bij de les is gebleven, zal opgemerkt hebben, dat inmiddels menigeen die alertheid toont.

Er is veel om je kwaad en bezorgd over te maken in verband met de Corona-pandemie. Een van die dingen is de ontwikkeling van een (Europese) Corona-app. Wordt het een systeem zoals Veilig Tegen Corona voorstaat of een track-and-trace instrument voor het surveillance-kapitalisme?

Staatsrecht is in de hier gepresenteerde optiek het recht aangaande de staat. Het gaat over zijn organisatie en zijn functie als heerser over burgers. In die functie uit hij zich regelmatig onaangenaam, oorlogszuchtig, onheilspellend. Die uitingen worden met het oog op het literaire subgenre uit de sciencefiction ‘dystopische verschijnselen’ genoemd.

Staatsrecht is in de hier gepresenteerde optiek het recht aangaande de staat. Het gaat over zijn organisatie en zijn functie als heerser over burgers. In die functie uit hij zich regelmatig onaangenaam, oorlogszuchtig, onheilspellend. Die uitingen worden met het oog op het literaire subgenre uit de sciencefiction ‘dystopische verschijnselen’ genoemd.

Shoshana Zuboff stelt in haar boek "The Age of Surveillance Capitalism" dat we in een kapitalistische fase zijn aanbeland die is voortgebracht door Google en de andere digitale monsters. Het centraal organiserende maatschappelijke principe van de 20e eeuw - de verdeling van arbeid - heeft nu plaatsgemaakt voor de verdeling van het leren in de maatschappij. In de lange kapitalistische evolutie zijn we van het maken van producten via massaproductie, managerskapitalisme, diensten en financieel kapitalisme nu aangekomen bij de uitbuiting van gedragsvoorspellingen op basis van geheime en ongemerkte observatie van gebruikers.

Nieuwe ambtsinstructie verruimt bevoegdheden politie om rubberkogels te gebruiken

Rote Hilfe (Rode Hulp) is een van de oudste ‘groepenoversteigende’ anti-repressie-structuren in Duitsland. De organisatie zamelt geld in en geeft juridische en andere steun aan actievoerders die met repressie te maken krijgen. Daarnaast zorgt de organisatie, die veel lokale groepen heeft, voor informatie over vervolging van linkse activisten . Minister van Binnenlandse Zaken Horst Seehofer (CSU) wil de organisatie gaan verbieden.

Oproep aan politiek: Herstel eerst het dak, repareer dan het huis (nb: deze tekst verscheen al in mei, onderaan een update uit november) De Vereniging Sociale Advocatuur Nederland (VSAN) komt met een noodplan voor de gefinancierde rechtsbijstand. Op 15 mei a.s. om 13.30 uur biedt de VSAN het manifest “Red de rechtshulp” aan de Tweede Kamer aan. In dit manifest staan drie aanbevelingen: btw-vrijstelling voor rechtsbijstandverlening, meer kwaliteit en efficiency met een preferred-supplierstelsel en het voorkomen van onnodige procedures door betere samenwerking.

Achter Het Staatsgeweld, Het Geweld Van Het Kapitaal. De Echte ‘Casseurs’ Aan Het Werk. De staat en voor hem de overheid en voor haar de regering wijst geweld af als het komt van kanten waarvan het niet gediend is, zoals de linkse zogeheten ‘casseurs’ (van ‘casser’ = breken, stukslaan). Zij gooien, vaak in het zwart gekleed en met bivakmutsen op, ruiten van banken in of slopen overheidsrelikwieën. Ik ben tegen vernielingen, altijd al geweest, en hoewel ik de symboolwerking begrijp, denk ik dat het de zaak, fundamentele maatschappijverandering, geen goed doet. Maar ik ga mij daarover niet opwinden, want wat mijn woede opwekt, is wat die nette staten, die nette overheden, die nette regeringen allemaal vernielen in binnen- en buitenland.

Als betonnen woestijnen intelligent worden. Slimme controle en de technologisering van de stad.

Afgelopen donderdag 10 mei gingen in München minstens 30.000 mensen de straat op (volgens de politie zelf) om te protesteren tegen ingrijpende hervorming van de politiewet. De regerende CSU wil politie en inlichtingendiensten veel meer bevoegdheden geven. Op 15 mei zal het door de CSU gedomineerde parlement van de deelstaat een besluit nemen.

Op 7 november vorig jaar werd ik 's avonds laat met de auto vanuit Amsterdam voorbij de IJtunnel langs de kant gezet. Rij- en kentekenbewijs werden gecontroleerd en verder niets. Op mijn vraag waarom ik werd gecontroleerd werd medegedeeld: "Er staat in het systeem dat er controles op u moeten worden uitgevoerd."

Recente terroristische aanslagen maar ook de contracoup van de Turkse president Erdogan, brengen het verschijnsel rechtsstaat in het hart van de politieke polemiek. De repressieve maatregelen die Erdogan heeft genomen, zo zegt hij, zijn ‘om de bedreigingen te elimineren die de democratie, de rechtsstaat en de vrijheden van onze burgers onder druk zetten (Erdogan geciteerd in Le Monde van 22 juli 2016). Deze polemiek en discours onderscheid zich niet van wat men uit Frankrijk verneemt. Daar vindt een bij opbod verkopen van de rechtsstaat plaats.

In een eerdere bijdrage aan Solidariteit webzine besteedde ik al aandacht aan de neoliberale strafstaat: een complex van disciplineringsmaatregelen die de burgers ertoe moet brengen op de arbeidsmarkt braaf mee te draaien in de concurrentiecarrousel om de flexibele arbeid (commentaar 91, 13 april 2008). En die mensen die werk hebben ertoe moet brengen braaf mee te werken aan de opvoering van de arbeidsproductiviteit door de invoering van opjaagsystemen.