Vandaag werd er in de Eerste Kamer gestemd over ratificatie van een zeer schadelijk vrijhandelsakkoord tussen de EU en Canada (CETA) genaamd. We hebben er jaren actie tegen gevoerd. Een van de gevolgen van CETA is dat er nu een speciale rechtbank komt voor multinationals die last hebben van de regelgeving in de verdragslanden.
CETA is terug van weggeweest! Herinner jij je dit handelsverdrag tussen de EU en Canada nog? Goed nieuws voor multinationals, maar niet voor onze democratie, het klimaat en onze boeren. Na anderhalf jaar radiostilte willen de coalitie én de PvdA nu ineens nog voor de zomer stemmen over goedkeuring van CETA. Op dinsdag 12 juli debatteert en stemt de Eerste Kamer over het CETA-verdrag. De PvdA heeft de beslissende stem, en overweegt om CETA aan een meerderheid te helpen. Daarom hebben we je hulp nodig: help mee om de PvdA te overtuigen om dit verwoestende verdrag weg te stemmen!
Uit een audit door voedseldeskundigen van de Europese Commissie blijkt dat het risico op de import van verboden hormoonvlees uit Canada aanzienlijk is. De bewering van de Nederlandse overheid en de Europese Commissie dat het vrijhandelsverdrag CETA en de daaruit voortvloeiende verhoogde import van vlees uit Canada niet zal leiden tot hormoonvlees is niet gebaseerd op feiten en sinds het voorlopig in werking treden van CETA niet gecontroleerd.
De Eerste Kamerleden van de PvdA worstelen met de vraag of ze binnenkort hun goedkeuring moeten verlenen aan CETA, het handels- en investeringsverdrag dat de EU met Canada heeft gesloten. Het boek ‘The Globalists’ van Quinn Slobodian laat, zonder CETA expliciet te noemen, zien dat dit verdrag beschouwd kan worden als een nieuwe steunpilaar van het neoliberalisme, waarop ook PvdA-leider Lodewijk Asscher tegenwoordig zoveel kritiek heeft.
Tijdens de Corona-viruspandemie gaat het ratificatieproces van de handelsovereenkomst tussen de EU en Canada CETA gewoon door. In dit blogbericht wordt CETA besproken in het licht van de pandemie en wordt geconcludeerd dat we een fundamenteel veerkrachtigere samenleving nodig hebben, met meer mogelijkheden tot ageren en dat we nu misschien een eenmalige kans hebben.
(12 februari 2020 – update 200217) foodwatch en The Council of Canadians vroegen CETA-documenten op via een WOB-procedure. En wat blijkt? Europese ambtenaren deden geheime toezeggingen aan Canada over afzwakking van wetgeving over dieren en planten, regelgeving over bepaalde pesticiden en onkruidverdelgers en het voorzorgsbeginsel! Hoezo is de claim van transparantie en een gelijk speelveld nog vol te houden? Vandaag debatteert het Nederlandse parlement over CETA en op 18 februari volgt de stemming. Je kunt nog meedoen aan de emailactie tegen CETA (zie onderaan). Met update over zware druk op Europese Commissie om gevaarlijke pesticideresten op voedsel en veevoer toe te laten (rapport CEO).
Het internationale handelsverdrag met Canada, CETA, is al ruim twee jaar actief. Het zorgt er mogelijk voor dat er goedkopere producten in de Europese winkels komen te liggen. Maar er zijn ook zorgen.
Vandaag stemt het Nederlandse parlement. In februari heeft Nederland de kans om het CETA-verdrag te stoppen. Als we dat niet doen, komen Nederlandse boeren verder onder druk te staan door oneerlijke concurrentie en wordt het nog moeilijker om een eerlijke prijs voor een zo milieu- en diervriendelijk mogelijk product te krijgen.
U herinnert zich toch nog TTIP, het Transatlantic Trade and Investment Partnership, het geplande vrijhandels- en investeringsverdrag tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten waar zoveel protest tegen gerezen was? Tot een overeenkomst is het niet gekomen, en de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit maar gedeeltelijk aan het protest te danken is. De laatste onderhandelingsronde had plaats in oktober 2016, dat was dus de maand voor Trump tot president van de Verenigde Staten verkozen werd.
Dit factsheet is het eerste van twee studies naar hoe CETA de rechts- en machtspositie van Noord-Amerikaanse bedrijven in de EU versterkt, en daarmee Europese overheden en belastingbetalers blootstelt aan potentiële claims.
Het is alweer een tijdje geleden: in oktober 2016 dreigde het Waals Parlement het vrijhandelsverdrag CETA tussen Canada en de Europese Unie niet goed te keuren, waardoor het ook op Europese schaal geen doorgang zou vinden. Paul Magnette, Waals minister-president en prominent politicus van de Waalse Parti Socialiste, was een tijdlang de held van het brede verzetsfront tegen CETA en de kop van jut van neoliberaal Europa.
Het handelsverdrag CETA verstoort ons landbouwbeleid. Niet ratificeren dus, adviseert Sieta van Keimpema, voorzitter van de Dutch Dairymen Board en vicevoorzitter van de European Millkboard.
Het Europees Hof van Justitie (EHJ) maakte op 6 maart een uitspraak bekend die ook belangrijk kan zijn voor de strijd tegen de vrijhandels- en investeringsverdragen zoals TTIP, CETA en andere. Zoals bekend zijn de uitzonderingsrechtbanken voor de beslechting van geschillen tussen investeerders en overheden (bekend als ISDS, in een recentere versie als ICS, zie bv. ref. 1) één van de grote bezwaren tegen dit soort verdragen. Het EHJ oordeelde dat het ISDS-mechanisme opgenomen in een bilateraal verdrag tussen Nederland en Slovakije onverenigbaar is met het Europees recht.
Niks geleerd van TTIP? Stop deze mega-handelsdeal! Achter stevig vergrendelde deuren onderhandelt de Europese Commissie op dit moment over een mega-handelsverdrag met de Zuid-Amerikaanse landen Brazilië, Argentinië, Uruguay en Paraguay: het handelsblok ‘Mercosur’. Deze mega-handelsdeal – veel groter dan CETA - kan elk moment worden gesloten.
De Rosa Luxemburgstichting bracht een brochure uit onder de titel A World Court for Corporations: How the EU Plans to Entrench and Institutionalize Investor-State Dispute Settlement.
Lobby-organisaties en denktanks van de grote bedrijven voeren een bitse campagne tegen ngo's en organisaties die zich inzetten tegen EU-vrijhandelsakkoorden als TTIP en CETA. Europese waakhondorganisaties Corporate Europe Observatory en LobbyControl onderzochten hun methodes. “Zij willen de civiele maatschappij ondermijnen en discrediteren”.
Door de aanhoudende protesten tegen CETA en TTIP kon de Europese Commissie er niet onder uit: de Europese lidstaten en de 40 nationale en regionale parlementen in de EU hebben de bevoegdheid om tijdens handelsbesprekingen hun veto uit te spreken over onderdelen als investeringsbescherming. Erg lastig voor een bestuurslaag die er hoe dan ook van overtuigd is dat alleen transnationale ondernemingen - en niet burgers of parlementen - de drijvende kracht zijn achter economische ontwikkeling.