arbeidsstrijd

Op 5 december zijn er landelijke werkonderbrekingen en demonstraties in Frankrijk. Naast de belangrijkste vakbonden, linkse groepen en partijen, hebben de Gilets Jaunes en de verschillende antagonistische splinters hier ook tot opgeroepen. De achtergrond is de geplande 'réforme des retraites', de herstructurering van het pensioenstelsel.

Black Friday protesten in heel Europa eisen van Amazon 'Begin met het behandelen van werknemers als mensen - Niet als Robots'. "Werknemers breken hun botten, worden bewusteloos geslagen en worden in ambulances afgevoerd."

Een goed pensioen blijft een kwestie van fatsoen. Door de 'commissie parameters' van Dijsselbloem is de vakbeweging weer in het defensief geduwd. Die commissie kwam met een lagere rekenrente, waardoor het pensioenakkoord nog meer een loze overeenkomst is geworden. Stug vasthouden door Rutte 3 aan het 'financiële toetsingskader', met Koolmees als spreekstalmeester, leidt tot een permanente dreiging van pensioenkortingen. Versterkt door de verhoging van de premies en door de verlaging van de opbouw voor de nog werkende generaties. In plaats van te vechten voor een beter pensioenstelsel is de vakbeweging terug bij af en opnieuw in de verdediging van het slappe pensioenakkoord in plaats van knokken voor een sociaal en rechtvaardig pensioenstelsel.

Onderzoek naar jouw hoodie toont wat «respect» voor Zara betekent: Zara’s moederconcern Inditex presenteert zich als een uiterst transparant bedrijf en beweert dat de belangen van de mensen die de kleding fabriceren de hoogste prioriteit hebben. Klopt dat wel? We hebben het spoor van een hoodie, een katoenen pullover met capuchon, gevolgd en hebben niet opgegeven voordat we de Turkse fabrieken hadden gevonden waar de hoodies zijn gemaakt. Onze bevinding: zelfs bij Zara’s duurzame lijn ‘Join Life’ is de prijsdruk op de producenten zo immens dat degenen die het meeste betalen voor de winst van Inditex ook diegenen zijn die deze winst mogelijk maken: de arbeidsters en arbeiders in de fabrieken.

In hoeverre zijn de rechten van werknemers ondergeschikt aan de machinaties van het kapitalistische systeem? De film "Solidarity" van Lucy Parker volgt de activiteiten van de Blacklist Support Group die opkomt voor gedupeerden van een 'zwarte lijst-systeem' in de Britse bouwindustrie.

De radicale stemming in het onderwijs, met name op de basisschool, mag ik regelmatig horen van mijn dochter. Een bevestiging daarvan voor de televisie, in alle kalmte en overtuiging uitgesproken door een collega van een andere school, was indrukwekkend: ik wil onaangekondigd staken en even geen rekening houden met de ouders. Dat is vervelend voor hen, maar de kinderen vinden hun weg wel. Dan komen tenminste de onoplosbare problemen als veel te veel werk bovenop mijn aanstelling en ook nog in tijdnood, scherp in de samenleving terecht. Het is ons ernst. De Haagse politiek heeft geen benul van de werkelijkheid.

Ledenverlies, pensioenen, precaire arbeid en een naschrift

Bijna 1000 mensen die bij Amazon in de VS werken hebben aangekondigd op 20 september het werk neer te gaan leggen en deel te gaan nemen aan de wereldwijde klimaatstaking omdat “alles in brand staat”. “Wij begrijpen welke bedreiging de klimaatcrisis vormt en willen werken bij een bedrijf dat klimaat prioriteit geeft.”

Het onfatsoen van de overheid en 'de politiek' bleek maar weer eens toen de ex-minister van Financiën Dijsselbloem, vlak na het afsluiten van het pensioenakkoord, met de criteria kwam die de beleggingen van de pensioenfondsen moeten toetsen. De prognose voor het lange termijn rentepercentage voor Nederland werd naar beneden bijgesteld. Dat betekent voor de pensioenfondsen dat zij voor de beleggingsresultaten moeten uitgaan van een rekenrente die de 0 procent nadert.

Duizenden jeugdzorgwerkers uit het hele land staken maandag 2 september in Den Haag vanwege de crisis in de jeugdzorg. Het is voor het eerst in de geschiedenis van Nederland dat werknemers in de jeugdzorg, die er sinds 1901 is, staken.

De staking bij Deliveroo in Frankrijk voegt zich bij een lange lijst van sociale mobilisaties in de digitale economie. De onderzoeker Christophe Degryse wijst er in een opinie-artikel in Le Monde op, dat de youtubers van Google, de heftruckchauffeurs van Amazon, de moderatoren van Facebook, de chauffeurs van Uber, ook nieuwe vormen van sociaal conflict hebben uitgevonden om hun eisen kracht bij te zetten.

Geen verklaring, Geen conclusies, Geen voorstellen. Wel een bezinning op wat 'kritisch vakbondswerk' genoemd kan worden en de dilemma's waarmee 'opponenten' van het vakbondsbeleid te maken krijgen. Opponent is een link woord, het hangt tegen 'oppositie' aan en dat komt al gauw in de buurt van vakbondsvijandigheid als er bijvoorbeeld zelfstandige bijeenkomsten aan verbonden zijn. En helemaal, wanneer eerder genomen besluiten in het openbaar van kritiek worden voorzien. Dat zou in strijd zijn met de democratische grondslag van de vakbeweging, want 'de bond spreekt met één mond'.

Op naar een nieuwe vakbeweging... De vrouwen vormen een rij voor de poort van een industriegebied aan de rand van Istanbul, arm in arm. Ze zijn jong en oud, in moderne en traditionele kledij en voor dit moment verenigd. Een mobiele geluidsinstallatie op accu's begint een volksliedje te spelen. Verzet is mooi! schreeuwt een jonge vrouw aan het begin van de rij en de dans begint – naar voren en naar achteren, rond in een cirkel. Ze zijn lid geworden van een vakbond en daarom ontslagen bij de Yves Rocher fabriek Flormar (cosmetica).

‘Politieagenten en rechters horen het goed, Vio.me blijft in handen van de arbeiders!’ Dat scandeerden de arbeiders en sympathisanten toen ze in 2013 de rechtzaak wonnen en de terreinen van een failliete fabriek van bouwmaterialen in handen kwam van de arbeiders.

Het moet niet gekker worden. Vanmorgen een radioreclame, waarin een adviesbureau ondernemers een antistresspakket aanbood om het leven van hun 'medewerkers' te gerieven. Het 'product' bleef onuitgewerkt, goedkoop en toch opvallend, maar de suggestie was dat het ging om een baanbrekende innovatie. In de trant van: staand vergaderen, de trap nemen in plaats van de lift, met een gezonde levensstijl het goede voorbeeld geven, na acht uur 's avonds de iPad uitzetten en niet de hele dag aan je bedrijf denken. De boodschap was kort na het nationale stressdebat geprogrammeerd. De tijd was kennelijk rijp voor meer dan het hart voor de zaak.

We moeten de verbeelding van de arbeidersklasse weer opbouwen en het kapitalistische verhaal bestrijden dat gemaakt heeft dat we ons gemakkelijker het einde van de wereld kunnen voorstellen dan het einde van het kapitalisme.

Stakingslarm! - Boodschap van solidariteit aan alle stakende en protesterende Amazon-werknemers in de wereld tijdens Prime Day 2019! Gisteren en vandaag is staking bij Amazon afgekondigd, door georganiseerde en uitgebuite arbeiders in de distributiecentra van Amazon. Of u dus ook niks wilt bestellen op die dagen (en daarna ook niet meer...). Vanuit Polen een boodschap van solidariteit

Een interview van David Broder met Giacomo Marchetti. De oorlog van Saoedi-Arabië in Jemen steunt op lucratieve wapenovereenkomsten met het Westen. Maar de wapens kunnen niet getransporteerd worden  als havenarbeiders weigeren de schepen te laden. In Frankrijk en Italië staakten havenarbeiders om de Saoedische oorlogsmachine te stoppen.

Verkiezingen werknemersvertegenwoordiging bij Volkswagen Chattanooga. Eind april 2019 verklaarde de leiding van Volkswagen de oorlog aan vakbondsleden in haar enige fabriek in de Verenigde staten, Chattanooga, Tennessee. De National Labor Relations Board (staatscommissie voor arbeidszaken, gedomineerd door Republikeinen) stelde een verkiezing van werknemersvertegenwoordigers in de fabriek voor onbeperkte tijd uit. De United Auto Workers (UAW, vakbond voor onder anderen werknemers in de auto-industrie) had op 9 april 2019 de verkiezingen aangevraagd. Wint de bond de verkiezingen, dan is het bedrijf verplicht collectieve onderhandelingen te voeren. (*2)

In een referendum spraken vakbondsleden zich 15 juni 2019 positief uit over het pensioenakkoord dat Rutte 3, ondernemers en vakbonden tien dagen eerder sloten. De opkomst was 37 procent. Dat dit percentage hoger is dan bij eerdere ledenraadplegingen is een schrale troost, bijna twee derde liet zich niet horen. Een smet op de juichtonen van de bondsonderhandelaars over de stemverhouding van 75 procent voor en 25 tegen. En nu? Bevat het akkoord nog zoveel te dichten gaten dat nieuwe strijd loont?