vakbonden

Guillaume Goutte is corrector van beroep en tevens is hij activist in de Franse vakbond CGT en de revolutionair-syndicalistische comités (CSR). Hij is ook publicist over kwesties die de vakorganisatie aangaan. Onlangs kwam een kort essay van hem uit onder de titel Vive la syndicale!, waarin hij een actuele kijk op het vakverenigingswezen levert, zonder verwijzingen naar de beginperiode – rond 1900 – van de van strijdbare arbeidersorganisatie te schuwen. Niet voor niets, want hij wil opgemerkt hebben, dat het ook heden nog gaat om klassenstrijd en dat de vakvereniging een geheel van bewuste arbeiders is voor een strijd ten behoeve van de verdwijning van loonarbeid en werkgevers. Hieronder een bespreking van zijn essay.

10 november 2018 – 13.00 uur Wij gaan naar de Dam in Amsterdamen staan samen met jou op voor een socialer Nederland!

Sinds april 2018 zijn er tenminste 132 arbeiders van de cosmeticafabriek Flormar in Gebze, Turkije ontslagen wegens vakbondsactiviteiten. Flormar, die voor 51% in handen is van Yves Rocher uit Frankrijk, betaalt zijn werknemers het minimumloon onder slechte veiligheidsomstandigheden en heeft de officieel erkende vakbond Petrol-İş genegeerd.

De Bijstandsbond heeft afgelopen zomer enkele malen gepraat met vertegenwoordigers van FNV Young and United. Zij vroegen de Bijstandsbond om hen te steunen in de strijd tegen de doorgeslagen flex. Met de campagne WTFlex richt Young and United zich op het failliete systeem van flexcontracten en gaan ze voor contracten die zekerheid bieden. Bij structureel werk horen ook vaste contracten en daarmee een vast en zeker inkomen.

In juli 2018 is er in meerdere Europese landen door duizenden mensen gestaakt bij de distributiecentra (in het bedrijfsjargon heet dat 'fulfilment centres') van Amazon. Iedereen die iets weet van de korte maar hevige geschiedenis van deze multinational en van de verschrikkelijke arbeidsomstandigheden en arbeidsverhoudingen bij dit bedrijf, kan snappen dat dit een geweldige prestatie is en een stap vooruit.

IndustriAll Global Union over de schijnheiligheid van Shell. IndustriALL Global Union organiseert op wereldschaal arbeiders en arbeidsters in de industrie-, mijn- en energiesector; vijftig miljoen leden over 140 landen. (*1) Van de vele activiteiten en acties brengt deze internationale vakbond regelmatig berichten uit. Donderdag 5 juli jongstleden ging het over de schrille tegenstelling tussen de precaire arbeidsverhoudingen bij Shell en het jaarlijkse 'greenwashing' festival in Londen.

Emmanuel Macron lijkt de strijdbare spoorwegbonden in Frankrijk te hebben verslagen – wat moet de volgende stap zijn voor de beweging tegen zijn hervormingen?

De staking in het streekvervoer is voorbij, er is een voorlopig akkoord tussen vakbonden en ondernemers bereikt. Dat akkoord weerspiegelt de kracht van de staking: aan eisen van stakers is voor een aanzienlijk deel tegemoet gekomen. De chauffeurs verdienen felicitaties met het resultaat, maar vooral ook grote waardering voor de solidaire strijdbaarheid die tot zo’n resultaat heeft geleid. Hopelijk wordt hun voorbeeld her en der worden nagevolgd bovendien. Hoe dan ook: dit nieuws geeft een stuk prettiger warmte dan enkel die brandende zomerzon.

Op 24 mei 1990 werd een auto bestuurd door vakbondsorganisator, feministe en Earthfirst! activist Judi Bari opgeblazen door een bom in Oakland, Californië. Zij en collega-activiste Darryl Cherney overleefden de ontploffing, maar Bari had zware verwondingen aan haar bekken waardoor de moeder van twee de rest van haar leven pijn leed.

Frankrijk kookt al maanden over. In tegenstelling tot de propaganda van Macron en zijn regering, neemt de hoeveelheid stakers (bijvoorbeeld bij de spoorwegen op de zesde stakingsdag afgelopen maandag) alleen maar toe. Nu zijn er bijeenkomsten over een mogelijke gemeenschappelijke algemene staking...

Als ras optimist blijf ik geloven in een sterke vakbeweging. Toch kom ik ook steeds meer tot de conclusie dat "De nieuwe vakbond FNV" een stevige koerswijziging nodig heeft. Het zelfkritische vermogen aan de top van de FNV, inclusief alle organen, is niet erg hoog. Dat leidt niet tot een fundamentele verandering in de opbouw van vakbondsmacht, waarvoor de laatste tijd een stevig pleidooi gehouden is bij Solidariteit. Met 1 mei 2018, de dag van de arbeid, als weinig opwekkend voorbeeld.

(12 mei 2018) Een staking in zo´n 150 Belgische Lidl-filialen en de gelijktijdige blokkade van vijf bevoorradingscentra voor Lidl leverde na 8 dagen een ´deal´ op met maatregelen tegen de te zware werkdruk. Het stokje lijkt nu overgenomen door werknemers bij Carrefour. In vijf hypermarkten en een 20-tal andere winkels is het werk neergelegd als protest tegen een aangekondigd massa-ontslag en mogelijke loonkortingen. Al in januari en maart werd bij Carrefour België gestaakt nadat bekend werd dat een wereldwijde reorganisatie bij deze retailer België hard zal raken.

Sinds 22 maart 2018 is in Frankrijk een langdurige periode aangebroken van stakingen en mobilisaties en confrontaties met de overheid. Het hart van de beweging vormen de spoorwegarbeiders. De vier belangrijkste betrokken vakbonden bij SNCF (Franse spoormaatschappij) zijn: CGT, SUD, CFDT en UNSA. Op 3 april zijn zij gestart met langlopende stakingsacties in een ritme van twee dagen staken na elke vijf dagen.

Een nieuwe geschiedenis van het Nationaal Arbeids-Secretariaat (NAS). In 2016 verscheen een dikke pil over de bijna vijftigjarige geschiedenis van het Nationaal Arbeids-Secretariaat (NAS), de eerste vakcentrale in Nederland. De auteurs, Hoekman en Houkes, hebben daarvoor een gigantische hoeveelheid niet of nauwelijks eerder geraadpleegde bronnen aangeboord. En bovendien, enorm veel nieuwe gegevens verzameld over de wisselvallige en ingewikkelde geschiedenis van het NAS.

Uitgerekend op de Dag van de Arbeid wreef Jumbo het er bij de vakbonden FNV en CNV in: de meerderheid van het distributiepersoneel zou kiezen voor de Arbeids Voorwaarden Regeling (avr) van het supermarktconcern en niet voor de Collectieve Arbeids Overeenkomst (cao).

Op 3 april begon een nieuwe golf stakingen tegen het neoliberale beleid van Macron in Frankrijk. Hierbij een paar filmpjes.

Vandaag begint de staking in Frankrijk tegen de verdere privatisering van de spoorwegen. Ook personeel van Air France legt het werk neer, en acties bij Carrefour gaan eveneens in het hele land verder.

Wie dacht dat de golf aan maatschappelijk (arbeids)onrust die Frankrijk al meer dan een jaar in de greep heeft, afneemt moet maar eens kijken hoe het er op donderdag 22 maart aan toe gaat. Er is dan door alle vakbonden opgeroepen om te staken en te demonstreren. De protesten zijn gericht tegen de hervormingen van de arbeidswetgeving en de afbraak van de sociale en publieke voorzieningen. Ook op de universiteiten en middelbare scholen wordt fors gemobiliseerd.

Award Crashers United – Springer wil Jeff Bezos fêteren? Wij komen om dat te verstoren!

Leraren in het basisonderwijs staken. En terecht. Als ouders steunen wij hun eisen en hun acties. Oók vinden we het tijd dat ouders zelf in actie komen. We kunnen beter! We willen onderwijs vanuit een visie die de ontwikkeling, het welzijn en de inspiratie van het kind centraal stelt.  Het onderwijs gaat nu te veel om statische reproductie van kennis, om cijfers en rendement. De toekomst heeft mensen nodig die creatief denken, innovatief zijn en hun talenten kunnen inzetten.