europese-unie

“Het onmogelijke doen”. Dat is natuurlijk niet letterlijk wat er in het voorstel staat dat de Europese Commissie op 11 mei lanceerde. Het voorstel zal bedrijven dwingen te controleren wat mensen met elkaar delen via chat-apps als WhatsApp en platforms als Instagram. Als dat nodig wordt geacht, zullen de platforms worden gedwongen om informatie te verwijderen of aan de autoriteiten te melden. Ook internetproviders kunnen worden verplicht het internetverkeer van hun klanten te controleren.

Statewatch en het Transnational Institute brengen een brochure uit over dat deel van de Europese begroting dat bestemd is voor defensie, binnenlandse veiligheid en de bewaking van Fort Europa.

Bij het aantreden van de nieuwe Europese Commissie eind december 2019 bevestigde haar voorzitter Ursula von der Leyen de ambitie om een ‘geopolitieke’ commissie te worden. Het was niet langer verantwoord dat een economische grootmacht geen eersterangsrol zou spelen op het wereldtoneel. De EU zou haar unieke ‘waarden’ laten gelden om van Europa en de wereld een betere en veilige plaats te maken.

De partijen die in het Europees parlement de fractie Verenigd Links (GUE/NGL) vormen blijken niet gemakkelijk tot een gemeenschappelijke stellingname te komen over de oorlog in Oekraïne. De Russische inval dateert van 24 februari, pas op 28 maart verscheen een eerder summier standpunt, echter ook maar ondertekend door 14 van de 39 linkse parlementsleden. [1] Het is ook niet zo duidelijk of de handtekeningen steeds de hele partij engageren, of alleen die van de ondertekenaars. [2] Ook eerder al bleek er weinig eensgezindheid binnen Verenigd Links toen het Europees parlement stemde over een resolutie die weliswaar de Russische inval veroordeelt, maar terzelfder tijd ook de NAVO aanprijst als een garantie voor de vrede en de toenemende militarisering van de EU zelf ophemelt.

Daags nadat de Europese leiders het op de Top van Versailles eens zijn geworden over een drastische verhoging van de militaire uitgaven, onthult het nieuwe rapport ‘Fanning the Flames: How the European Union is fuelling a new arms race‘ van het European Network Against Arms Trade (ENAAT), het Transnational Institute (TNI) en Stop Wapenhandel hoe de eerste militaire onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma’s van de EU, ter waarde van bijna 6€00 miljoen, kampen met belangenconflicten en corruptieaantijgingen, en beduidend tekortschieten in het voldoen aan de meest elementaire ethische en wettelijke normen.

De pandemie heeft aangetoond hoe belangrijk overheidsinstellingen zijn voor het maatschappelijk welzijn, met name een goed gefinancierde gezondheidszorg en een welvaartsstaat die bescherming biedt tegen economische schokken en tegenslagen. Het is niet langer aanvaardbaar, zoals de afgelopen drie decennia in Europa het geval was, dat sociale en milieu-uitdagingen aan de markten en grote ondernemingen moeten worden overgelaten. In plaats daarvan moeten regeringen een krachtige leidersrol op zich nemen ter bescherming van maatschappij en milieu.

Terwijl de FNV bekend heeft gemaakt Russische schepen met olie, gas en kolen te willen boycotten, en de Britse regering dat al doet, maakte Rutte bekend daar voorlopig niet aan te willen.

De internationale bond van havenarbeiders ITF heeft haar leden op de hele wereld opgeroepen  om geen schepen uit Rusland of met lading uit Rusland uit te laden. In Nederland, dat met Rotterdam de grootste haven voor schepen uit Rusland van Europa heeft, wordt daar eerst een juridische slag om geleverd.

Wapens zullen geen stabiliteit brengen - ze zullen verdere vernietiging en dood aanwakkeren. De EU moet diplomatie, demilitarisering en vrede steunen.

28 februari 2022 – De Commissie von der Leyen had zich vanaf haar aantreden in 2019 aangekondigd als ‘geostrategisch’, in de betekenis dat de EU zich ook steeds meer zou opstellen als een grootmacht die tussenkomt in internationale aangelegenheden. De oorlog in Oekraïne is de eerste belangrijke gelegenheid waaruit de omtrekken van die ‘geostrategie’ zich aftekenen.

De doelstellingen van de Green Deal van Europa zijn oké. De uitvoering ervan, dat is een ander paar mouwen. Volgens European Coordination Via Campesina is de Green Deal qua landbouwbeleid vooral gericht op privébedrijven, die keer op keer bewijzen dat ze meer geïnteresseerd zijn in het verhogen van hun winsten dan in het welzijn van de burgers. Er is een ander, meer fair beleid nodig.

Autoritaire staten gebruiken de internationale politieorganisatie Interpol voor de politieke vervolging van oppositieleden. De Commissie of de Raad van de EU zouden de toetsing van het misbruik van signaleringen kunnen coördineren. Het Parlement heeft echter ingestemd met een koehandel.

Vorig jaar creëerde de Europese Commissaris voor Defensie-industrie en Ruimtevaart, Thierry Breton, een Commissie-expertengroep voor Beleid & Programma’s gerelateerd aan de EU Ruimtevaart-, Defensie- en Luchtvaartindustrie. De groep bracht vertegenwoordigers samen van 59 grote Europese wapenbedrijven, onderzoeksindustrieën en organisaties uit de militaire sector. 

Voor de stichters van het ‘verenigd’ Europa was het sociale nooit een grote bekommernis. Ze wilden een ‘economische gemeenschap’, en dat kregen ze, de Europese Economische Gemeenschap, gesteund op vier ‘vrijheden’: het vrij verkeer van koopwaar, van diensten, van kapitaal en van werkkrachten. Maar naarmate die EEG uitbreidde en steeds omvattender ambities kreeg, kwam het vergeten ‘sociale Europa‘ steeds vaker om de hoek kijken. Marktprincipes alleen volstaan niet, zelfs als het alleen gaat om een economische gemeenschap.

Geen winst op pandemie, teken initiatief. COVID-19 verspreidt zich razendsnel. Oplossingen moeten nog sneller reizen. Niemand is veilig, totdat iedereen toegang heeft tot veilige en doeltreffende behandelingen en vaccins. We hebben allemaal recht op bescherming.

Een hele reeks vertegenwoordigers van sociale, syndicale en politieke organisaties in Europa willen dat de Europese Centrale Bank de schulden van eurolanden kwijtscheldt. Zo zou er financiële ruimte komen voor overheidsuitgaven in de gezondheidszorg, voor sociale solidariteit, strijd tegen de ecologische crisis en de klimaatopwarming.

Wie al eens een theater bezocht langs de ‘verkeerde’ kant, die van de souffleurs, machinisten en artiesten, weet dat er een heel groot verschil is tussen wat je als toeschouwer ziet en wat er achter de gordijnen omgaat. Die indruk krijgt men ook als men – sporadisch – iets opvangt over de gang van zaken achter de coulissen van het Europees theater. Over bijvoorbeeld de Groep gedragscode voor belastingsregeling van ondernemingen (Code of Conduct Group Business Taxation).

 In zijn wekelijkse economische rubriek voor het magazine Der Spiegel bekijkt professor Henrik Müller de resultaten van het afgelopen kwartaal van de Duitse bedrijven. Moeilijke tijden, corona, bevoorradingsproblemen, gebrek aan arbeidskrachten, internationale spanningen, maar… schitterende winstcijfers voor de grote bedrijven! De DAX- genoteerde bedrijven [1] deden het ook al uitstekend in de eerste helft van het jaar, maar in het derde kwartaal steeg de omzet nog met 8,6% en de winst maar liefst met 152%!

Het beruchte Europese Stabiliteits-en Groeipact werd in maart 2020, bij de uitbraak van de coronacrisis, tijdelijk opgeschort. Het was maar al te duidelijk dat begrotingstekorten ver de 3% zouden overschrijden, en dat staatsschulden – die al in de meeste gevallen boven de 60-procentgrens van het Stabiliteitspact lagen –  daar nog een heel pak zouden bovenuit gaan; het gemiddelde in de eurozone is nu 100%….

In zijn artikel voor Uitpers, Polexit soft, becommentarieert Freddy De Pauw het conflict tussen de Poolse regering en de Europese Unie (EU), en daarmee samenhangend de protesten van vele Polen tegen het regime aldaar. Het is natuurlijk volledig terecht dat hij wijst op het reactionaire karakter van Kaczynski en zijn PiS-partij, de miskenning van de rechten van vrouwen, homo’s, migranten, de manipulaties van het justitieel apparaat, enzovoort.