schulden

Sinds maart 2020 zijn 80 leningsovereenkomsten met het IMF goedgekeurd. Deze regelingen ontstaan in een tijdperk van historische mondiale schuldniveaus. De wereld is getuige van een ontoereikend en inadequaat multilateraal antwoord op de Covid-19-pandemie, die een groot aantal landen zal opzadelen met een tien jaar durende crisis van schulden en bezuinigingen. (English version at bottom)

Online Seminar: De Mondiale recessie en de schuldencrisis in de CEE-regio (Midden- en Oost Europa): wie gaat de prijs betalen? Woensdag 9 December 15-18:00 uur, spreektaal Engels

Op donderdag 19 november, 16 u: Crash Course over Schuldencrisis in het mondiale zuiden, en radicale oplossingen (voertaal Engels)

De Belgische organisatie tegen illegitieme schulden CADTM gaat door met het organiseren van haar jaarlijkse zomermeeting, maar nu in de herfst. Deze keer zijn er in het weekend van 17/18 oktober spetterende bijeenkomsten over de strijd tegen schulden in de coronacrisis, koloniale schuld en herstelbetalingen, en hoe vooral vrouwen de prijs betalen tijdens een lockdown. Alles is ook online te volgen.

Fascisme verbindt privaat kapitalisme met de staat. Politieke macht legt daarbij de kapitalistische hoofdregels op: de economische dominantie van de grootste aandeelhouders en hun belangrijkste directeuren en managers.’ Geen paniek, Wolff schrijft over de VS en niet de EU.

Donderdag 8 oktober start een nieuwe zes-delige serie interactieve webinars over de dreigende nieuwe schuldencrisis van landen in het Mondiale Zuiden. De schuldenlast bereikte in sommige landen al vóór de Covid-19-crisis een alarmerend niveau. En nu er wereldwijd sprake is van een recessie, worden deze landen buitenproportioneel hard geraakt door het wegvallen van financiële stromen.

Voorstellen voor een rechtvaardige en sociale huurpolitiek in tijden van COVID-19. Een voorstel vanuit de Rosa Luxemburg Stiftung in Berlijn.

Hoe huurders kunnen worden beschermd tegen ontruiming tijdens Covid-19

De verspreiding van de coronapandemie heeft geleid tot een wereldwijde gezondheidscrisis die een geheel nieuwe situatie heeft gecreëerd. Het menselijk leed dat wordt veroorzaakt door de verspreiding van het virus is enorm. Het draagt ook bij aan andere tragedies op het gebied van de volksgezondheid die vooral landen treffen die worden gedomineerd door grote mogendheden en grootkapitaal, met de medeplichtigheid van hun heersende klassen. Er moeten dringend aanzienlijke bedragen aan financiële middelen beschikbaar worden gesteld, zodat er zo min mogelijk nieuwe schulden ontstaan.

Het pleidooi van Nederlandse economen voor een Europese financiering van de aanpak van de coronacrisis zal voor meer schulden zorgen, zo betogen Thomas Bollen en Martijn Jeroen van der Linden. Volgens hen is er een betere oplossing: monetaire financiering.

De kosten voor leningen door de arme landen zijn aanzienlijk gestegen en hun inkomsten uit grondstoffen dalen als gevolg van de uitbraken van het coronavirus in de hele wereld.

Op maandag 9 maart implodeerden de markten voor financiële activa: Amerikaanse aandelen stortte met zes procent in (Dow zakte onder de 1650, Nasdaq >500). Dito de Aziatische en Europese aandelenmarkten die eveneens -6% gingen. Ze waren vorige week al sterk dalende als gevolg van door het coronavirus geïnduceerde schokken in de toeleveringsketens (vermindering van de productie) vanuit vooral China (*1) en India van de grote transnationale ondernemingen (in bijvoorbeeld de auto-industrie). En door toenemende schokken in de vraag (een krimp in de consumentenbestedingen in bepaalde bedrijfstakken zoals reizen, hotels, entertainment) - die allemaal waren voorspeld door de grote beleggers die nu besloten om de ondernemingswinsten (dat wil zeggen: gestegen aandelenkoersen en dividenden) van de afgelopen 2 jaar te gaan verzilveren.

De Bretton Woods instellingen IMF en Wereldbank (*1) bestaan in 2019 75 jaar. In 1994 werd het 50-jarig bestaan van deze instellingen herdacht met een mondiale campagne van Ngo’s en sociale bewe­ging­en om beide instellingen te hervormen onder de titel “50 jaar is genoeg”.  In dat jaar werd een boek uitgebracht met als titel ‘50 Years Is Enough’. Hierin werden een groot aantal artikelen van kri­tische auteurs bij elkaar gebracht die aantoonden waarom het neoliberale beleid van IMF en Wereldbank moest veranderen de Struc­turele Aanpassingsprogramma’s hadden grote schade aange­richt in het mondiale Zuiden. Een van de artikel was die van Suzanne George getiteld “The Debt Boomerang (*2)”.

Net uit is de Engelse vertaling van een uitgebreid rapport van de Spaanse activistische onderzoeksgroep ODG: Zorgschuld: patriarchaat en kapitaal in de aanval, feministische economie als een voorstel” door Blanca Bayas  ("Care debt: patriarchy and capital on the offensive, feminist economics as a proposal").

De BPW roept iedereen op om de acties tegen de verkoop van sociale huurwoningen in Amsterdam te steunen. Eerst word er jarenlang veel te veel sociale huur verkocht dan ontstaat er grote schaarste. Nu beginnen politici en verhuurders als Ymere over de schaarste ‘eerlijk’ verdelen en pleiten voor nog meer flexhuurcontracten. Trap er niet in. Stop verkoop sociale huur nu! Wees solidair en kom naar de bewonersactie op 1 maart. Lees hieronder het persbericht.

De Europese Commissie ligt op ramkoers met de Italiaanse coalitieregering van de rechtse  Lega Nord en de Vijfsterrenbeweging. Voor het eerst sinds ze deze bevoegdheid in 2013 kreeg, keurt de Commissie nu een nationale begroting in zijn geheel af.

Jarenlang was het in Griekenland bijna onmogelijk om huizen te veilen waar mensen in woonden die door de crisis hun hypotheeklasten niet konden opbrengen. Er was massale solidariteit en zelfs de notarissen weigerden collectief mee te werken. Als ‘oplossing’ heeft de regering van Syriza/Tsipras nu bedacht dat de veilingen op internet plaats mogen vinden, waar fysiek verzet en boycots onmogelijk zijn. Mensen die zich nu blijven verzetten, worden hard vervolgd door de staat en dreigen jaren gevangenisstraf te krijgen. Een internationale solidariteitscampagne ontstaat nu langzaam.

De zakelijke pers en de mainstream-pers publiceerde deze maand, september 2018, op zijn tiende verjaardag talrijke verslagen van de financiële crash van 2008. Deze maand is de aandacht gericht op de crash van de investeringsbank Lehman Brothers die tien jaar geleden de implosie van het alge­me­ne financiële systeem in de VS en wereldwijd heeft versneld. Volgende maand, oktober, zullen we ongetwijfeld meer horen over de crash toen deze zich verspreidde naar de gigantische verzekerings­maatschappij AIG en naar andere makelaars (Merrill Lynch), naar middelgrote banken (Washington Mutual), naar de financiële ‘armen’ van de autobedrijven (GMAC) en de grote conglomeraten (GE Credit), tot de 'te groot om failliet te gaan' banken zoals Bank of America en Citigroup en verder. Deze 'rapporten' hebben echter typisch een verhalend karakter en bieden weinig diepgaande histo­rische en theoretische analyse.

De Turkse lira-crisis hernieuwt de angst voor een instorting van het Italiaanse banksysteem.

Eric Toussaint, van de onderzoeksorganisatie naar de gevolgen van schulden CADTM, werd ge-interviewed door Marie Brette voor TV5 Monde. Over de triomfantelijke aankondiging van EU-politici dat Griekenland eindelijk door de crisis heen zou zijn en geen geld meer hoeft te lenen.