muziek

De kerstdagen naderen en daarmee worden we ongewild overspoeld met een zoetsappige fonetische vloedgolf aan gruwelijke liedjes die de coca-cola-verkoper moeten begeleiden. Maar er zijn alternatieven, zelfs in het Nederlands.

Nadat eerder  dit jaar gitarist Tony Feedback aan corona overleed, is op 10 december de legendarische zanger en antifascistische activist Mensi Marx (Thomas Mensforth) overleden. Corona, alweer.

Het tijdschrift AK maakte bekende dat de tot het laatst strijdbare antifasciste Esther Bejarano overleden is, en schreef een korte eerste nagedachtenis.

Rockmuzieklegende Roger Waters roept  Erdoğan op om Koerdische muzikante Nûdem Durak vrij te laten.

Progressieven waren blij verrast toen ze hoorden dat het eindeloze culturele programma waarmee de inhuldiging van de nieuwe Amerikaanse president Joe Biden werd opgeluisterd, een opvoering bevatte van Woody Guthrie’s legendarische lied ’This Land is Your Land’. Het zou opgevoerd worden door Jennifer Lopez, die tot dusver nooit van veel radicale politieke inhoud in haar nummers betrapt kon worden (*). We gingen dus snel kijken/luisteren. Het was verschrikkelijk!

Woody Guthrie schreef het nummer midden in de Tweede Wereldoorlog, en daarna hebben vele muzikanten het gecovered. Nu klinkt het ineens weer verdacht actueel en is er een nieuwe versie van Resistance Revival Chorus met Rhiannon Giddens

In 1998 werd de band ‚Daj Darogoe‘ opgericht. Sindsdien hebben de punkrockers uit de Wit-Russische grensplaats Brest zeven studioalbums en twee unplugged cd’s gemaakt. De stijl heeft zich ontwikkeld van rauwe snelle punk tot pop punk à la Blink-182. In Wit-Rusland heeft de band een enorme schare fans. Het nieuwste album ‚Pod voj sobak‘ (terwijl de honden huilen) dat op 22 oktober is verschenen, gaat over de dictatuur onder Loekasjenko, de massale protesten na de presidentsverkiezingen van 9 augustus en het voortdurende politiegeweld. Ik sprak met Joeri Stylski, oprichter, zanger en gitarist van de Wit-Russische band.

Asian Dub Foundation, de band uit London die altijd zoveel radicale inhoud in de muziek stopt en ook vaak optredens verbindt met radicale politieke campagnes, heeft een spetterende nieuwe CD gemaakt: Access Denied.

De Amerikaanse countryfolk muzikant John Prine had in februari in Paradiso zullen optreden, maar moest terug naar de VS om geopereerd te worden...

Even voor wat opwekkende beelden tussendoor. Een Franse versie van het legendarische Chileense strijdlied El pueblo unido (jamás será vencido). 'De verenigde bevolking zal nooit worden verslagen".

De zangeres  Nûdem Durak zit al vijf jaar achter de tralises omdat ze het gewaagd heeft te zingen in haar moerstaal. Ze is tot 19 jaar veroordeeld, en zou op zijn vroegst in 2034 vrij komen. Internationale solidariteit met de zangers is hoog nodig...

De Amerikaanse zangeres Dayna Kurtz komt in maart spelen op verschillende plekken in Nederland en België. Dat wil je vast niet missen: een van de mooiste stemmen op aarde, en met meer dan alleen hartverscheurende liefdesperikelen op het programma.

Trump is een rat op twee poten. In het Mexicaans-Spaans rijmt dat ook nog: Rata con dos patas. Dat zijn niet mijn woorden; ik denk dat er nog wel betere beschrijvingen zijn voor de voorlopig nog machtigste man op deze aardbol en het is de vraag of we de onschuldige beestjes deze vergelijking aan mogen doen. De beschrijving valt te horen, te midden van een opsomming nog van veel gruwelijkere beschuldigingen, op een even ingetogen als prachtige en woedende plaat van (of beter gezegd: onder redactie van) muzikant Marc Ribot, met als titel: Songs of Resistance 1942 - 2018.

Afgelopen maandag 4 juni is de Franse zanger Marc Ogeret op 86-jarige leeftijd gestorven. Hij was een magistrale chansonnier en muzikant, die ongeveer in zijn eentje verantwoordelijk is voor het vastleggen van historische revolutionaire muziek.

Bij het lezen van het Nederlands regeerakkoord was ik verbaasd hoeveel het gaat over identiteit-vluchtelingen-migratie-terrorisme (voor hen allemaal hetzelfde). De Nederlandse regering gaat meer investeren in veiligheid, onderwijs en zorg. In die volgorde!

Wie afgelopen zomer in Monnickendam en omstreken rondliep, zag overal prachtige posters met de aankondiging voor een tentoonstelling van het werk van een mysterieuze Anarchistische Tuinman in het museum de Speeltoren. Als je goed om je heenkijkt blijkt er tegenwoordig overal anarchistische kunst te zijn. Welke kunst is dat trouwens niet?

Het eurovisiesongfestival hebben we het dan over natuurlijk. Wel hierom