In het zog van de recente Europese verkiezingen vergadert op 20 en 21 juni de Europese Raad. De Europese regeringsleiders en staatshoofden zullen het daar niet enkel hebben over de verdeling van topposities, maar ook over de strategische agenda 2019-2024. Die agenda legt de Europese prioriteiten vast voor de komende vijf jaar. De uittredende voorzitter van de Europese Raad, Donald Tusk, schreef een eerste voorstel.
The municipality of Amsterdam wants to transform the beautiful green agricultural Lutkemeerpolder into a business park. We think that it is a crime, and that the climate cannot handle something like that. But there is hope: not one blade of grass has been cut yet. Please help to preserve the polder for us, for the generations after us, and for the falcons and the hares.
Waarom verkiezingen niet alles zijn in een democratie. En wat een tekst van Sartre uit 1973 ons daarover kan leren. (Deze bijdrage reflecteert vooral op de Vlaamse situatie, globalinfo)
De gemeente Amsterdam wil de prachtige groene Lutkemeerpolder volbouwen met bedrijfshallen. Wij denken dat dat een misdaad is, en dat het klimaat zoiets niet aan kan. Maar er is hoop: er is nog geen grassprietje gekapt. Help mee om de polder te behouden voor ons, de generaties na ons, en voor de boomvalken en de hazen die er nu wonen.
Op maandag 27 mei zal Code Rood Groningen vanaf 08.00 uur – en zo lang als redelijkerwijs mogelijk is – middels een zitblokkade de toegang tot de Gasunie blokkeren en zodoende hun dagelijkse gang van zaken ontwrichten, in solidariteit met de Groningers wier levens door de gasbevingen ontwricht zijn.
Internationale bewegingen als Rebel against Extinction, of eerder Occupy, lijken mysterieus te ontstaan vanuit het niets. Maar meestal zitten er mensen en organisaties achter, met doelen die niet altijd transparant zijn, en dus niet worden gedeeld met de actievoerders of het publiek. De schimmige wereld van professionele NGO’s, waarover we eerder schreven, heeft ook hier de vingers in. Tim Hayward schrijft er over, en verwijst naar anderen die daar onderzoek naar hebben gedaan.
Vanochtend (21 mei) lieten aandeelhouders van Shell van zich horen tijdens de jaarlijkse Shell aandeelhoudersvergadering: "We gaan alle mogelijke middelen inzetten om Shell te ontmantelen en een einde te maken aan dit destructieve bedrijf. Shell is enkel gericht op het verhogen van de winst voor de aandeelhouders en zal nooit deel van de oplossing van de klimaatcrisis zijn." De aandeelhoudersvergadering vindt traditiegetrouw in het Circustheater in Scheveningen plaats.
het kan geen toeval zijn. Precies honderd jaar nadat de zwaluwen aan de macht kwamen in Beieren, hebben ze massaal de bouwplaats van het afvalpunt op Zeeburgereiland bezet. Er is dus nog hoop voor dit zo mishandelde stuk rafelrand aan het IJ...
Ieder jaar vindt in mei in Scheveningen de aandeelhoudersvergadering (AGM) van Shell plaats. Hierin wordt het afgelopen jaar besproken, en worden de plannen voor het komende jaar goedgekeurd. Samen met het bestuur vervullen de aandeelhouders van Shell een serie aan juridische verplichtingen. Alle beursgenoteerde bedrijven moeten hieraan voldoen om hun destructieve werk zijn gangetje te laten gaan. (English version at bottom)
Vanmorgen (14 mei 2019, GI) werd de 25e editie van de Flame Conference in het Amsterdamse Okura Hotel verstoord door verschillende groepen mensen, ondersteund door Gastivists & Code Rood. Klik hier voor de video op Twitter.
Op vraag van Youth for Climate brachten Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck en voormalig IPCC-vice-voorzitter Jean-Pascal van Ypersele een panel van meer dan 90 wetenschappers samen. Zij stellen nu hun rapport voor. Volgens de auteurs volstaat oplapwerk niet, maar moeten we 'onze economie en levenswijze radicaal herdenken'.
"De strijd voor klimaatrechtvaardigheid is de strijd om ons leven, en die moeten we goed voeren." Door basis collectief Wretched of The Earth (De Verworpenen der Aarde, de titel van een befaamd boek van Fanon, vert.). (English version to be found here Red Pepper).
In de vroege ochtend van Goede Vrijdag, 19 april, hebben ongeveer 50 rebellen van Extinction Rebellion de hoofdingang van het internationale hoofdkwartier van olie- en gasproducent Shell geblokkeerd. Sommigen van hen lijmden zichzelf tegen het glas, anderen goten nepbloed van de trap en kalkten boodschappen op het gebouw.
Rond het middaguur, 16 april, hebben 25 rebellen van de groep Extinction Rebellion het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag bezet. Het doel van de bezetting van het ICC is om de 122 partijen van het statuut van Rome aan te sporen om ecocide te erkennen als een internationale misdaad. Dit is onderdeel van de International Rebellion Week, die gehouden wordt in meer dan 35 landen en 200 steden. (update onderaan)
Op 15 april gaat Extinction Rebellion, een geweldloze, burgerlijk ongehoorzame milieubeweging van onderaf, wereldwijd van start. Op hun is het manifest te vinden van de beweging. Dat als volgt begint: Onze leiders hebben gefaald. Dit verwrongen systeem maakt ons dood. Het heeft ons op de weg naar uitsterven geleid.
Tegelijk met de opwarming van onze aarde ten gevolge van de vergrote uitstoot van CO2, zijn er nog veel meer kwalijke effecten op bijvoorbeeld zeestromingen en methaanhydraatvelden en op onze belangrijkste zuurstof-leverancier -de held van onze planeet in mijn ogen-: kiezelwieren.
Donderdag 7 maart 2019. Een open brief van zeventien (centrale) ondernemingsraden aan 'de politiek'. Kern: klimaatbelasting helpt niet, maar bedreigt onze banen, evenals de door technische innovatie bereikte milieuwinst.
‘De wereld staat in brand. Letterlijk. Als je kijkt naar wat er verstookt wordt en de lucht in gaat. Rook en smog van kolencentrales, van houtvuurtjes in Afrika, van bosbranden, van auto’s in steden, van ontdooiende moerassen. Maar meer nog figuurlijk. Voedselprijzen schieten omhoog, biodiversiteit daalt schrikbarend, oceanen plastificeren, het aantal weer-gerelateerde rampen stijgt onrustbarend, de Arabische wereld is in rep en roer, culturen en religies polariseren, migrantenstromen groeien, de werkloosheid onder jongeren is in veel landen torenhoog, de economie van de geïndustrialiseerde wereld is een puinhoop.’
Trijntje, de boerin van biologisch akkerbouwbedrijf De Boterbloem, vertelt over deverwijde strijd om de Lutkemeerpolder en haar boerderij te behoeden voor de sloopdrift van het Amsterdamse stadsbestuur, dat daar een bedrijfsterrein op wil vestigen. Maar ze gaat niet weg. Wij ook niet!