gewapende strijd

Als het gaat om isolement, hebben staten natuurlijk een gigantisch track record van opsluiting van hen onwelgevallige burgers, en daar hebben ze geen pandemie voor nodig. Geen staat zonder gevangenis, ook de ‘onze’ niet. Daar is ook veel over geschreven natuurlijk, want dat is vaak een van de weinige dingen die gevangenen kunnen doen, als ze ‘geluk’ hebben en het overleven.

Een evenement rond het verzet in Bakur & Rojava, met vertoning van de film Xwebûn - Womens resistance in Northern Kurdistan (english version at bottom)

Ineen verscheen vorig jaar het boek Auf der Spur (Op het (goede) Spoor), een autobiografisch relaas van de politieke activiste Anne Reiche (1946). Ze heeft een tamelijk unieke en spectaculaire levensloop gehad. Zij heeft de begintijd van de radicale actiegroepen in Berlijn en het gewapend verzet van groepen als de RAF meegemaakt, de kraakbeweging in Hamburg en eindigt - in haar boek - met de demonstraties tegen de G20-top in 2017. En ze beschrijft dit alles in ontroerend simpele bewoordingen.

Ongelofelijke verhalen van vrouwen die in Colombia de burgeroorlog hebben overleefd en in een van de strijdende partijen habben gezeten, op de website van Mo*

Jérôme Baschet is historicus. Nadat hij eerst docent-onderzoeker bij EHESS was, is hij nu professor aan de Autonome Universiteit van Chiapas. Vanuit San Cristóbal de Las Casas in Mexico, vertelt hij hier over de bittere viering van de 25e verjaardag van de Zapatista-opstand.

De extreemrechtse Braziliaanse president Bolsonaro, die sinds 1 januari aan de macht is, heeft Cesare Battisti uitgewezen naar Italië waar hij een levenslange gevangenisstraf moet uitzitten.

Eindelijk is er nu vrede tussen Eritrea en Ethiopië [*1]. De nieuwe eerste minister van Ethiopië Abiy bezocht op 8 juli de president Afwerki van Eritrea. Waaraan is deze gelukkige en hoopvolle ontwikkeling te danken? Wat zijn de perspectieven voor de Hoorn van Afrika?

Journalist Fréderike Geerdink bracht een jaar bij door bij de Koerdische beweging PKK. Ze schreef er een boek over: ‘Dit Vuur Dooft Nooit’. Over het leven van de Koerdische strijders, maar vooral ook over wat hen beweegt.

Lutz Taufer heeft 20 jaar in de gevangenis gezeten, vanwege zijn deelname aan een gijzelingsactie om RAF-gevangenen vrij te proberen te krijgen. Hij kwam in 1995 vrij en verhuisde na enkele jaren naar Latijns Amerika. In Brazilië heeft hij jarenlang voor een Duitse ontwikkelingsorganisatie gewerkt die krottenwijkbewoners steunt. Nu is zijn autobiografie verschenen.

Een documentaire van een dochter van mensen die alles gegeven hebben om de Sandinistische revolutie mogelijk te maken. De dochter vraagt zich af wat het heeft opgeleverd en of dat al de offers waard was.

In het Franse dagblad Le Monde verschijnt meer dan eens berichtgeving over wat er in Syrië gaande is. Dat is dan afkomstig van correspondenten die voor het dagblad werken en van auteurs die hun mening op de ‘debat-pagina’ geven over wat zich daar afspeelt. Pierre Bance, een oudgediende in Franse libertaire kringen, jurist, auteur (die ook over recht en anarchie schrijft), ergert zich over de teneur van de meeste stukken die over Noord-Syrië gaan.

In het kader van de 40e verjaardag van de Duitse Herfst en de beweginggeschiedenis, hieronder een interview met vier leden van de ‘gewapende organisatie’ Beweging van de 2e Juni uit 1978. Anders dan de RAF richtte de 2e Juni zich niet op de anti-imperialistische strijd, maar op bevrijding in de eigen achtertuin. En er mocht ook bij gelachen worden...

Deel 8 in de serie naar aanleiding van de 40e verjaardag van de Duitse Herfst. Anja Röhl (°1955): dochter uit het eerste huwelijk van Konkret-uitgever Klaus Rainer Röhl, die later een relatie met Ulrike Meinhof zou hebben, waaruit een tweeling geboren werd. Eerste beroep: gediplomeerd verpleegster. Momenteel actief als lerares en theaterecensente. (jl)

(Deel zeven in de serie bewegingsgeschiedenis en de 'Duitse Herfst'. In 1980 werd er in Rotterdam door enkele activisten onder de benaming ‘Zwartschrijverskollektief’ een brochure uitgegeven met onder meer de vertaling van een artikel van Karl Heinz Roth, dat een jaar voordien in Duitsland gepubliceerd was, ‘De historische betekenis van de RAF’. De volgende tekst is een fragment uit de inleiding van het zgn. Zwartschrijverskollektief. (jl)

In het kader van de herdenking van de Duitse Herfst en de bewegingsgeschiedenis: deel 6... Michel Graindorge (1940-2015) is een Belgisch advocaat en was betrokken bij de verdediging van RAF-gevangenen. In 1979 werd hij ervan verdacht François Besse, één van de ‘luitenants’ van Jacques Mesrine, geholpen te hebben bij diens ontsnapping uit het Brussels justitiepaleis. Hij zou vier maanden in voorhechtenis verblijven. Na een ophefmakend proces werd hij vrijgesproken, een vrijspraak die ook in beroep bevestigd werd. Hij schreef hierover het boek ‘De krachtmeting (EPO, 1981). (jl)

Peter O. Chotjewitz (1934-2010) was advocaat van Andreas Baader, die hij reeds uit de oprichtingsperiode van de RAF kende. Hij vertaalde werken van Dario Fo en van Nina Ballestrini en schreef onder meer ‘De bezoekers van de dageraad’ (Wereldvenster, Baarn, 1979) over de repressie in West-Duitsland in de zeventiger jaren, en ‘Saumlos’ (Wereldvenster, Bussum, 1981) over het antisemitisme in Duitsland in de jaren dertig. (jl)

Lezing gehouden op 14 januari 1994 door Karl Heinz Roth op een samenkomst in Hamburg uit solidariteit met de eis voor de vrijlating van RAF-gevangene Irmgard Möller. Dit is het derde deel in de serie naar aanleiding van de 40e verjaardag van de 'Duitse Herfst'.

Veertig jaar geleden woedde de 'Duitse Herfst' met bloedige aanslagen en ontvoeringen van de Rote Armee Fraction en kiezelharde reacties van de staat. In een serie artikelen, hier het eerste deel over de Franse documentaire 'Une Jeunesse Allemande'. Een recensie van de film uit Le Monde en een interview met de maker Jean-Gabriel Périot. Met een korte introductie door vertaler Johny Lenaerts.

Op 19 oktober 1977 werd het doodgeschoten lichaam van de Duitse ondernemerschef en ex-SSer Hans Martin Schleyer gevonden in de kofferbak van een auto in Mulhouse. Een dag eerder hadden Duitse commando’s in Somalië een vliegtuig bestormd, dat Palestijnen hadden gekaapt om Duitse politieke gevangenen vrij te krijgen. Drie van die politieke gevangenen - oprichters van de RAF - werden diezelfde nacht in Stuttgart dood in hun cel aangetroffen. Het hoogtepunt van de Duitse Herfst, veertig jaar geleden, en tevens hoogtepunt van de meest militante vorm van zelfverklaard links verzet in na-oorlogs Europa. Het is aanleiding om een aantal kritische teksten over deze geschiedenis van (gewapende) linkse strijd te publiceren.