Als het gaat om isolement, hebben staten natuurlijk een gigantisch track record van opsluiting van hen onwelgevallige burgers, en daar hebben ze geen pandemie voor nodig. Geen staat zonder gevangenis, ook de ‘onze’ niet. Daar is ook veel over geschreven natuurlijk, want dat is vaak een van de weinige dingen die gevangenen kunnen doen, als ze ‘geluk’ hebben en het overleven.
De zangeres Nûdem Durak zit al vijf jaar achter de tralises omdat ze het gewaagd heeft te zingen in haar moerstaal. Ze is tot 19 jaar veroordeeld, en zou op zijn vroegst in 2034 vrij komen. Internationale solidariteit met de zangers is hoog nodig...
Een autonome activist uit Berlijn, die 24 jaar in het buitenland leefde, werd onlangs in Venezuela gearresteerd, ondanks dat hij er een asielverzoek had ingediend. Op 16 november werd Peter Krauth gearresteerd op het vliegveld El Vigia in Venezuela. Op 23 november werd hij naar Caracas overgebracht waar hij sindsdien wordt vastgehouden in een bureau van Interpol, in afwachting van uitlevering aan Duitsland. Net als eerder Bernhard Heidbreder en Thomas Walter, wordt Krauth er door het Duitse Openbaar Ministerie (BAW) van beschuldigd lid te zijn geweest van Das Komitee, een autonome militante groep die zichzelf in 1995 heeft opgeheven.
Ineen verscheen vorig jaar het boek Auf der Spur (Op het (goede) Spoor), een autobiografisch relaas van de politieke activiste Anne Reiche (1946). Ze heeft een tamelijk unieke en spectaculaire levensloop gehad. Zij heeft de begintijd van de radicale actiegroepen in Berlijn en het gewapend verzet van groepen als de RAF meegemaakt, de kraakbeweging in Hamburg en eindigt - in haar boek - met de demonstraties tegen de G20-top in 2017. En ze beschrijft dit alles in ontroerend simpele bewoordingen.
Zes jaar na de indrukwekkende protesten in Istanbul voor behoud van het Gezi Park, wordt nu de vervolging ingezet tegen 16 actievoerders. Hieronder de tekst van een petitie, gericht aan de Turkse regering, om de repressie te staken.
11 juni: de internationale dag van solidariteit met Marius Mason en lang vastzittende anarchistische gevangenen. In de 15 jaar dat deze traditie bestaat, heeft 11 juni steun en actie mogelijk gemaakt die is geïnspireerd door gevangen genomen anarchisten – van lawaaidemonstraties buiten de gevangenissen tot schrijfavonden, van fondsenwerving tot brandstichting. Deze dag is een manier om anarchisten die lange gevangenisstraffen uitzitten niet te vergeten, en om steun en inspirerende solidariteitsacties voor hen op te zetten.
In april is het een jaar geleden dat Nicaragua een ware volksopstand beleefde, die met ongekend zware repressie van regeringswege de kop werd ingedrukt. Mensenrechtenactiviste Mónica López Baltodano kwam op 23 maart in De Pletterij in Haarlem de balans helpen opmaken.
Maandag 21 januari 2019 vond de laatste zitting van Peike’s hoger beroep plaats. Om Peike te ondersteunen tijdens het vonnis waren rond de veertig vrienden en supporters uit Hamburg, Amsterdam en andere europese steden aanwezig. (English version at bottom)
De maatschappij heeft gefaald - vuur en vlammen tegen de repressie! Oproep voor actiedagen van 28 jan - 4 februari 2018. Na het succesvolle verzet tegen het beleid van de G20 afgelopen zomer, roepen we op tot actiedagen in de week van 28 jan - 4 februari 2018
Lutz Taufer heeft 20 jaar in de gevangenis gezeten, vanwege zijn deelname aan een gijzelingsactie om RAF-gevangenen vrij te proberen te krijgen. Hij kwam in 1995 vrij en verhuisde na enkele jaren naar Latijns Amerika. In Brazilië heeft hij jarenlang voor een Duitse ontwikkelingsorganisatie gewerkt die krottenwijkbewoners steunt. Nu is zijn autobiografie verschenen.
Stel je voor dat je op de fiets op weg bent, om krentenbollen te gaan kopen bijvoorbeeld, voor als je straks met je kinderen naar het zwembad gaat. Terwijl je afremt voor het stoplicht, dat stoplicht dat ALTIJD op rood lijkt te staan en waar je ellenlang op die stroom auto’s moet wachten, staat er ineens een vent naast je die je aan je arm pakt en dwingt te stoppen.
In het kader van de 40e verjaardag van de Duitse Herfst en de beweginggeschiedenis, hieronder een interview met vier leden van de ‘gewapende organisatie’ Beweging van de 2e Juni uit 1978. Anders dan de RAF richtte de 2e Juni zich niet op de anti-imperialistische strijd, maar op bevrijding in de eigen achtertuin. En er mocht ook bij gelachen worden...
Deel 8 in de serie naar aanleiding van de 40e verjaardag van de Duitse Herfst. Anja Röhl (°1955): dochter uit het eerste huwelijk van Konkret-uitgever Klaus Rainer Röhl, die later een relatie met Ulrike Meinhof zou hebben, waaruit een tweeling geboren werd. Eerste beroep: gediplomeerd verpleegster. Momenteel actief als lerares en theaterecensente. (jl)
(Deel zeven in de serie bewegingsgeschiedenis en de 'Duitse Herfst'. In 1980 werd er in Rotterdam door enkele activisten onder de benaming ‘Zwartschrijverskollektief’ een brochure uitgegeven met onder meer de vertaling van een artikel van Karl Heinz Roth, dat een jaar voordien in Duitsland gepubliceerd was, ‘De historische betekenis van de RAF’. De volgende tekst is een fragment uit de inleiding van het zgn. Zwartschrijverskollektief. (jl)
In het kader van de herdenking van de Duitse Herfst en de bewegingsgeschiedenis: deel 6... Michel Graindorge (1940-2015) is een Belgisch advocaat en was betrokken bij de verdediging van RAF-gevangenen. In 1979 werd hij ervan verdacht François Besse, één van de ‘luitenants’ van Jacques Mesrine, geholpen te hebben bij diens ontsnapping uit het Brussels justitiepaleis. Hij zou vier maanden in voorhechtenis verblijven. Na een ophefmakend proces werd hij vrijgesproken, een vrijspraak die ook in beroep bevestigd werd. Hij schreef hierover het boek ‘De krachtmeting (EPO, 1981). (jl)
Peter O. Chotjewitz (1934-2010) was advocaat van Andreas Baader, die hij reeds uit de oprichtingsperiode van de RAF kende. Hij vertaalde werken van Dario Fo en van Nina Ballestrini en schreef onder meer ‘De bezoekers van de dageraad’ (Wereldvenster, Baarn, 1979) over de repressie in West-Duitsland in de zeventiger jaren, en ‘Saumlos’ (Wereldvenster, Bussum, 1981) over het antisemitisme in Duitsland in de jaren dertig. (jl)
Lezing gehouden op 14 januari 1994 door Karl Heinz Roth op een samenkomst in Hamburg uit solidariteit met de eis voor de vrijlating van RAF-gevangene Irmgard Möller. Dit is het derde deel in de serie naar aanleiding van de 40e verjaardag van de 'Duitse Herfst'.