beweging

Alle plechtige beloftes en plannen om de klimaatverandering aan te pakken schieten tekort. Ondanks decennia van mobilisaties, protesten en campagnes, is het beste wat de klimaatbeweging heeft kunnen bereiken de toezegging dat regeringen de opwarming van de aarde in de toekomst zullen beperken tot een rampzalige 2,1ºC. Na een korte daling tijdens de pandemie neemt de uitstoot van broeikasgassen weer toe. Ondertussen worden nieuwe kolenmijnen en olie- en gasvelden in productie genomen, terwijl in de VS de roep weerklinkt om meer fracking vanwege de aanhoudend hoge olieprijzen en de oorlog in Oekraïne.

In de jaren tachtig legden Angelsaksische feministen het verband tussen de vernietiging van de natuur en de onderdrukking van vrouwen. Zij vonden nieuwe vormen van mobilisatie uit en produceerden teksten en rituelen om hun lichaam, geest en omgeving terug te winnen. De Franse docente en onderzoekster aan een van de Parijse universiteiten, Émilie Hache, is specialiste op het vlak van de pragmatische filosofie en politieke ecologie. De Franse ecologische site Reporterre publiceerde in november 2019 een informatief vraaggesprek met haar over de ecofeministische beweging (Online). Hieronder treft u de vertaling ervan. [ThH]

Dat hebbenLes ze weer mooi gedaan in Frankrijk. Stevige en omvangrijke demonstraties, felle gevechten met de grootschalig gewelddadig optredende oproerpolitie, dreven de regering op de terugtocht. De regering van president Macron, om precies te zijn, die een wet door wilde drukken waarin het filmen van politie-optreden grof aan banden zou worden gelegd. Mensen zagen dat terecht als een aanval op de vrijheid om de politie van kritische aandacht te voorzien. Die vrijheid blijkt keer op keer snoeihard nodig. Net als het felle verzet om dit soort vrijheid te verdedigen.

Occupy: The Fall of the Oakland Commune. Recensie van het boek When Riot Cops Are Not Enough: The Policing and Repression of Occupy Oakland, by Mike King. Rutgers University Press, 2017.

In 2013 publiceerde Socialisme 21 het boek ‘Herbetovering van de wereld. Romantische wortels van linkse denkers’ van de Franse socioloog Michael Löwy, waarin de auteur de subversieve en emancipatorische kracht van een aantal invloedrijke moderne denkers belicht. Nu antwoordt hij samen met zijn vriend en medestander Robert Sayre op bovengenoemde vraag van het Franse maandblad ‘La Décroissance’.

Wie het Nederlandse politieke landschap enigszins van afstand bekijken, kan niet anders dan concluderen dat er nauwelijks meer door actiegroepen en bewegingen wordt geageerd. Dat komt niet omdat er geen problemen meer zouden zijn. In tegendeel, als het gaat om klimaat - om maar wat te noemen - scoort Nederland zo’n beetje het slechtst van heel Noord-Europa. Kennelijk zijn we het verleerd om nog van onderop druk uit te oefenen om wat te veranderen. Of zouden er andere oorzaken zijn?

“Het neoliberalisme heeft zijn langste tijd gehad”, zegt politicoloog Hein-Anton van der Heijden. Volgens hem staan we aan de vooravond van een nieuwe piek van sociale bewegingen.

Toen (de beweging van) 'Seattle' losbarstte, raakte zelfs de Nederlandse polder er enigszins door bevangen. De vraag is wat daar, tien jaar later, van over is.

Botsingen in Istanbul tussen demonstranten tegen de IMF-top, speciale politieeenheden, fascisten en parastaatseenheden. Een demonstrant gedood, 100 demonstranten gearresteerd (het is onduidelijk of ze gevangengehouden blijven). (Door Mick, van indymedia-dld)  

Bespiegelingen over de richting die de internationale globaliseringsbeweging op zou kunnen gaan. Met nadruk op de waarde van niet-hierarchische netwerken.

thesen over de situatie van links na genuaHet spoor van de sociale bewegingen, die bijeenkwamen tijdens de grote manifestaties in Seattle en Genua, lijkt na 11 september te zijn uitgewist. Sandro Mezzadra en Fabio Raimondi analyseren de thema's, subjecten en de praktijk van deze mondiale beweging, ook met het oog op de discussies tijdens het World Social Forum, dat onlangs in Porto Allegre werd afgesloten. De werkwijze van de Sociale Forums, die in Italië in de voorbereiding op Genua zijn ontstaan en die momenteel in grote aantallen op lokaal niveau functioneren, beschouwen zij als een mogelijk instrument waarmee de heterogeniteit van de sociale mobilisering een politieke vorm kan vinden.

Sociaal ecologisten en democratische globaliseringIn deze tekst worden enkele ideeën verduidelijkt, die acties voor ecologische duurzaamheid en sociale rechtvaardigheid kunnen ondersteunen. Ideeën voor een beweging voor vrije verandering.