coronacrisisliteratuur

Kleine ramen bieden een blik naar binnen. Om de drukkerij zelf staan statige bomen die het pand waar Kaboem al jaren gevestigd is een prettig belegen uiterlijk geven. Zonder de platanen, kastanjes, japanse sierkers en valse acacia en zonder de schaduw die ze bieden valt niet te leven, niet te overleven. Zeker een drukker is van bomen afhankelijk, ook al is het papier FSC-gecertificeerd. Over bomen gaat ook deze bespreking.

Toen corona begon toe te slaan, in Nederland dan, was er even een moment van ongekende verwarring waarin alles pas op de pas leek te maken. Alles ging dicht, je mocht niet eens meer naar kantoor (of kroeg, kerk, noem maar op, maar het kantoor was toch voor de meesten de grootste schok). Er werd al snel gesuggereerd dat we, gedwongen thuis, eindelijk tijd zouden hebben voor allerlei zaken waar we in de dolgedraaide dagelijkse sleur niet meer aan toekwamen. Zoals eindeloos boeken lezen.

Als het gaat om isolement, hebben staten natuurlijk een gigantisch track record van opsluiting van hen onwelgevallige burgers, en daar hebben ze geen pandemie voor nodig. Geen staat zonder gevangenis, ook de ‘onze’ niet. Daar is ook veel over geschreven natuurlijk, want dat is vaak een van de weinige dingen die gevangenen kunnen doen, als ze ‘geluk’ hebben en het overleven.

Als eigen bijdrage aan de bestrijding van de coronacrisis van onderop, hebben we een boekwerk laten drukken bij de door de coronacrisis noodlijdende drukkerij Kaboem (zie voor meer details onderaan, binnenkort in gedrukte versie verkrijgbaar). We vroegen mensen om een stuk van maximaal 100 woorden te schrijven welk boek of welke auteur in deze crisis-tijden gelezen zou moeten worden. Johny Lenaerts adviseert Walter Benjamin.

Als eigen bijdrage aan de bestrijding van de coronacrisis van onderop, hebben we een boekwerk laten drukken bij de door de coronacrisis noodlijdende drukkerij Kaboem (zie voor meer details onderaan, binnenkort in gedrukte versie verkrijgbaar). We vroegen mensen om een stuk van maximaal 100 woorden te schrijven welk boek of welke auteur in deze crisis-tijden gelezen zou moeten worden. Thom Holterman wijst op de Oostenrijkse kennistheoreticus Paul Feyerabend (Kees/globalinfo)

‘Ban Srisomboon is een dorp van ongeveer vierhonderd huishoudens in de noordelijke provincie Kamphaeng Phet in Thailand (…)Eind augustus 2004 begonnen de kippen in het hele dorp op geheimzinnige manier te sterven.’ De elfjarige Sakuntala werd ziek, en kreeg als diagnose verkoudheid. Maar zij stierf een week later in de armen van haar moeder Pranee Thongchan. Twee weken na haar dochter stierf ook Pranee.

Samenwerking en wederzijdse hulp tussen dieren en tussen mensen hebben meer nog dan de strijd om het bestaan, de wereld gevormd. Het is volgens Peter Kropotkin het cruciale principe om iedereen en elkaar de grootste zekerheid, de beste garantie van het bestaan en van de vooruitgang te verlenen.

De Franse krant Le Monde vroeg in haar uitgave van 20 maart aan een aantal schrijvers en filosofen welk boek ze in deze crisisperiode de lezers zouden aanraden. De filosofe Corine Pelluchon (auteur van o.m. ‘Pour comprende Levinas’, raadde de lezers de lectuur aan van (in Nederlandse vertaling) ‘Wij Eichmannetjes’ van de Duitse filosoof (en eerste echtgenoot van Hannah Arendt) Günther Anders.